Universitätsbibliothek HeidelbergUniversitätsbibliothek Heidelberg
Metadaten

Instytut Historii Sztuki <Danzig> [Hrsg.]; Zakład Historii Sztuki <Danzig> [Hrsg.]
Porta Aurea: Rocznik Instytutu Historii Sztuki Uniwersytetu Gdańskiego — 10.2011

DOI Artikel:
Grosa, Silvija: Pracownia rzeźby dekoracyjnej Otto & Wassil w Rydze w końcu XIX i na początku XX stulecia
DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.28102#0127
Überblick
Faksimile
0.5
1 cm
facsimile
Vollansicht
OCR-Volltext
II. 3. Projekt fontanny,
„Biesiada Literacka
Ilustrowana” 1901, t. 2, s. 17


Pracownia
rzeźby
dekoracyjnej
Otto
& Wassil...

kowskiej Szkoły Sztuk Pięknych, gdzie uczył się przez dwa semestry w latach
1894-189513. W czasie studiów w krakowskiej uczelni początkujący rzeźbiarz
wykazał się umiejętnościami rysunkowymi, zwłaszcza w akademickich studiach
aktów14. Niezależną karierę artystyczną Otto rozpoczął w 1896 r., powróciwszy
na krótko do Lwowa. Rzeźbiarz nie zerwał kontaktów ze swoim rodzinnym
miastem, o czym świadczą udziały w konkursach na pomniki organizowanych
we Lwowie15. Prawdziwym sukcesem we wczesnym okresie działalności Zygmun-
ta Otto była pierwsza nagroda w konkursie zorganizowanym przez warszawskie
Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych w 1898 r., która umożliwiła mu realizację
dwóch alegorycznych kompozycji do portalu gmachu towarzystwa: Malarstwo
(Jan Matejko) i Rzeźba (Wit Stwosz)16. W 1900 r. Otto znów otrzymał pierwszą
nagrodę w konkursie zorganizowanym przez to samo towarzystwo na projekt
fontanny, którą planowano wystawić przed fasadą gmachu towarzystwa (ił. 3).
Fotografia projektu opublikowana została w jednym z polskich czasopism1'. W ar-
to też wspomnieć, że projekt ten wraz z dziesięcioma innymi wystawiony został
na wspomnianej już jubileuszowej wystawie w Rydze18. Z rekomendacji rzeźbia-
rza Piotra Harasimowicza Otto został przyjęty do Towarzystwa Zachęty19 i z jego
listem polecającym około 1898 r. przyjechał do Rygi, gdzie zapewne nawiązał
kontakty z kręgiem mieszkających tu Polaków. Wiadomo, że młody rzeźbiarz
poznał inżyniera Floriana Wyganowskiego, jednego z członków komitetu
13 Szubert, Otto Zygmunt..., s. 360.
14 Roman Rzymkowski, Zygmunt Otto - rzeźbiarz warszawski 1. połowy XX wieku, Warszawa
1989, s. 10. Praca magisterska, maszynopis w Bibliotece Instytutu Historii Sztuki Uniwersytetu
Warszawskiego.
15 Rzymkowski, Zygmunt Otto...
16 Szubert, Otto Zygmunt..., s. 360.
17 „Biesiada Literacka Ilustrowana” 1901, t. 2, s. 17.
18 Rigaer Jubildums-Ausstellung ..., s. 232, 234.
19 Rzymkowski, Zygmunt Otto..., s. 10.

121
 
Annotationen