DOI Artikel:
Grosa, Silvija: Pracownia rzeźby dekoracyjnej Otto & Wassil w Rydze w końcu XIX i na początku XX stulecia
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.28102#0140
Silvija Grosa
II. 17. Kamienica Cezarinśa Plumego przy ul. Blaumana 8, 1903 r., arch. Janis Alksnis,
dekoracja zapewne Otto & Wassil, detal dekoracji fasady.
Fot. Silvija Grosa
przeciwstawiania płci oraz biologicznych faz życia. Także podkreślana często
liczba trzy zawiera odniesienia do znanych koncepcji powiązanych z symbo-
lizmem. Na przykład w budynku przy ul. Laćpleśa 24 (autor projektu niezna-
ny, 1903-1903) pośrodku wykusza pojawiają się trzy maszkarony; zarówno
motywy, jak i całościową kompozycję wykusza jednoczy linearny rytm wąsów
środkowego maszkarona. Częstsze były grupy trzech identycznych żeńskich
maszkaronów - było to rozwiązanie nie tylko stanowiące nowoczesny akcent,
ale także tańsze (można je było wykonać z tej samej formy). Przykładów
dostarczają fasady domów przy ul. Artilerijas 2/4, ul. Eduarda Smilga 10 (oba
projektu architekta Janisa Alksnisa, 1904 r.) i inne. W Rydze popularne były
także żeńskie maszkarony ujęte w oszczędne motywy floralne lub stylizowane
liście drzew, co miało symbolizować jedność człowieka i natury (dom przy
ul. Rupniecibas 1, architekt Rudolf Zirkwitz, 1903 r., ii. 18; dom przy ul. Brmbas
110, architekt Janis Alksnis, 1902 r.). Motyw ten jest również często spotykany
134
II. 17. Kamienica Cezarinśa Plumego przy ul. Blaumana 8, 1903 r., arch. Janis Alksnis,
dekoracja zapewne Otto & Wassil, detal dekoracji fasady.
Fot. Silvija Grosa
przeciwstawiania płci oraz biologicznych faz życia. Także podkreślana często
liczba trzy zawiera odniesienia do znanych koncepcji powiązanych z symbo-
lizmem. Na przykład w budynku przy ul. Laćpleśa 24 (autor projektu niezna-
ny, 1903-1903) pośrodku wykusza pojawiają się trzy maszkarony; zarówno
motywy, jak i całościową kompozycję wykusza jednoczy linearny rytm wąsów
środkowego maszkarona. Częstsze były grupy trzech identycznych żeńskich
maszkaronów - było to rozwiązanie nie tylko stanowiące nowoczesny akcent,
ale także tańsze (można je było wykonać z tej samej formy). Przykładów
dostarczają fasady domów przy ul. Artilerijas 2/4, ul. Eduarda Smilga 10 (oba
projektu architekta Janisa Alksnisa, 1904 r.) i inne. W Rydze popularne były
także żeńskie maszkarony ujęte w oszczędne motywy floralne lub stylizowane
liście drzew, co miało symbolizować jedność człowieka i natury (dom przy
ul. Rupniecibas 1, architekt Rudolf Zirkwitz, 1903 r., ii. 18; dom przy ul. Brmbas
110, architekt Janis Alksnis, 1902 r.). Motyw ten jest również często spotykany
134