Instytut Historii Sztuki <Danzig> [Hrsg.]; Zakład Historii Sztuki <Danzig> [Hrsg.]: Porta Aurea: Rocznik Instytutu Historii Sztuki Uniwersytetu Gdańskiego (12.2013)

śląskiego baroku był również powodem wpisania tej tematyki w muzealne pro-
gramy badawcze i wystawiennicze. Odnotujmy dwie najważniejsze: wystawa
dzieł rzeźbiarza Michała Klahra Starszego w Muzeum Ziemi Kłodzkiej (1992) 17>
a także sławna wystawa Teatr i mistyka w Muzeum Narodowym w Poznaniu
(1993)18. W tej ostatniej koncepcją profesora było zestawienie barokowych
rzeźb Śląska i dawnych Kresów Wschodnich pozwalające na wykazanie ich
związków, a tym samym wytyczenie perspektyw dla przyszłych badaczy.
Dzisiejsza sesja poświęcona prezentacji badań rzeźby regionu, z którym
profesor Kalinowski związał się po roku 2000, być może też wytyczy nowe
perspektywy badawcze. Jego aktywność naukową możemy bowiem trakto-
wać jako godną naśladowania. Być może warto powrócić do idei międzyna-
rodowych sympozjów poświęconych wyłącznie rzeźbie, na których wspólnie
z kolegami z Europy Środkowej burzyć będziemy narosłe przez lata stereotypy
tak chętnie zwalczane przez profesora Konstantego Kalinowskiego podczas
jego wieloletniej pracy nad barokową sztuką Śląska.

17 Romuald Nowak, Michał Klahr Starszy i jego Theatrum Sacrum, katalog wystawy. Muzeum
Ziemi Kłodzkiej, Kłodzko 1992.
18 Teatr i mistyka. Rzeźba barokowa pomiędzy Zachodem a Wschodem, red. Konstanty Kali-
nowski, katalog wystawy, Muzeum Narodowe w Poznaniu, Poznań 1993.

Wspomnienie