Instytut Historii Sztuki <Danzig> [Editor]; Zakład Historii Sztuki <Danzig> [Editor]: Porta Aurea: Rocznik Instytutu Historii Sztuki Uniwersytetu Gdańskiego (12.2013)

Symbolika
dekoracji
ram i rzeźby
św. Rajnolda...

II. 7. Bóg Ojciec, Lorenz Lauenstein, Gdańsk, 1534 r., wg KZSP 2006
(zaginiony, il. 8) - powstała w latach 1534-15363. Autorem opraw był właś-
nie Adrian Karffycz4. Po raz pierwszy imię i nazwisko snycerza wymieniono
w 1526 r. (Adrian Korvick), pierwszy znany kontrakt na wykonanie prac
rzeźbiarskich i snycerskich z datą 6 czerwca 1533 r. dotyczył dekoracji Ławy
św. Rajnolda i obejmował: rzeźbę patrona tego bractwa, głowy w kapitelach
pilastrów boazerii, fryz z triumfalnym pochodem, wreszcie dziewięć figur per-
sonifikujących planety5. Prace ukończone zostały 3 listopada 1534 r.6 Artyście
zlecono również wykonanie ozdobnych ram do rundeli malowanych przez
Mistrza Georga. Dodajmy, iż kontrakt na następne ramy do trzech rundeli
3 KZSP 2006, s. 55 n, il. 653 - Oblężenie zamku Malborskiego. Zob. również: Antoni R. Cho-
dyński, Co naprawdę przedstawia obraz Martina Schonincka z widokiem zamku malborskiego
z 1536 r. [w:] Ars Longa. Prace dedykowane pamięci Profesora Jana Białostockiego. Materiały
z Sesji Stowarzyszenia Historyków Sztuki. Warszawa, listopad 1998, Warszawa 1999, s. 221 -239.
4 Przyjmuję tu zapis imienia snycerza gdańskiego: Adrian, jaki występuje w źródłach
gdańskich, np. „Mester adrian den Schnitzer” - Archiwum Państwowe w Gdańsku. Zespół Akta
bractw (tzw. Ław) w Dworze Artusa w Gdańsku [dalej cyt. APG. Akta bractw], 359. 57/20, s. 54.
Najważniejsze pozycje bibliograficzne do Adriana Karffycza: Simson, Der Arturshof in Danzig,
s. 157 i n.; Ulrich Thieme, Felix Becker, Allgemeines Lexikon der Bildenden Kunstler von der
Antike bis zur Gegenwart, hrsgb. Hans Vollmer [dalej cyt. Thieme-Becker], Bd. XIX, Leipzig
1926, s. 556 n.; Altpreussische Biographie, herausgeb. Im Auftrage der Historischen Komission
fur ost- und westpreussische Landesforschung von Christian Krollmann, Bd. I: Abegg - Malten,
Kónigsberg (Pr) 1941, s. 325 (hasło oprać. Friedrich Schwarz); Polski słownik biograficzny, 1.12/1,
z. 52, Wrocław [etc.] 1966 [dalej cyt. PSB 1966], s. 43 (hasło oprać. Zofia Jakrzewska); Słownik
artystów polskich i obcych w Polsce działających. Malarze, rzeźbiarze, graficy, t. 3, Wrocław [etc.]
1979, s. 362 n.; Słownik Biograficzny Pomorza Nadwiślańskiego, red. Stanisław Gierszewski, t. 2:
G-K, red. Zbigniew Nowak, Gdańsk 1994, s. 355 n. (hasło oprać. Jakub Gajewski).
5 Były to personifikacje: Słońca, Księżyca, Marsa, Jowisza, Merkurego, Wenus oraz figury
Miłosierdzia (Caritas) i Męstwa (Fortitudo).
6 PSB, s. 43. W 1813 r. fryz z pochodem i figury planet zaginęły, z wyjątkiem postaci
Saturna.

47