Na terenie szpitala stanęło łącznie siedem baraków izolacyjnych: jeden dla Architektura
chorych na dyfteryt, umieszczony na pierwszym tarasie w sąsiedztwie oddziału dla Szpitala
pacjentów z sepsą, i sześć kolejnych, ustawionych symetrycznie - po trzy budynki Mieiskiego.
w dwóch rzędach - na wyższym nasypie (il. 14). Wszystkie pawilony miały iden-
tyczną, lekką konstrukcję opartą na żelaznym szkielecie uzupełnionym cegłami.
Podwójne, tynkowane ściany zewnętrzne kryły specjalną konstrukcję dźwigającą
II. 13. Rzut pawilonu dla chorych na dyfteryt (błonicę), wg Danzig und seine Bauten, Danzig 1908, s. 188
II. 14. Zespół budynków Szpitala Miejskiego, na pierwszym planie pawilony dla chorych
zakaźnie, w głębi po lewej stronie fragment budynku dla chorych dermatologicznie
i wenerycznie mężczyzn, pośrodku tymczasowe baraki i budynek łaźni (za nimi budynek
gospodarczy), po prawej stronie budynek salowy, około 1911, pocztówka ze zbiorów
Krzysztofa Gryndera
117
chorych na dyfteryt, umieszczony na pierwszym tarasie w sąsiedztwie oddziału dla Szpitala
pacjentów z sepsą, i sześć kolejnych, ustawionych symetrycznie - po trzy budynki Mieiskiego.
w dwóch rzędach - na wyższym nasypie (il. 14). Wszystkie pawilony miały iden-
tyczną, lekką konstrukcję opartą na żelaznym szkielecie uzupełnionym cegłami.
Podwójne, tynkowane ściany zewnętrzne kryły specjalną konstrukcję dźwigającą
II. 13. Rzut pawilonu dla chorych na dyfteryt (błonicę), wg Danzig und seine Bauten, Danzig 1908, s. 188
II. 14. Zespół budynków Szpitala Miejskiego, na pierwszym planie pawilony dla chorych
zakaźnie, w głębi po lewej stronie fragment budynku dla chorych dermatologicznie
i wenerycznie mężczyzn, pośrodku tymczasowe baraki i budynek łaźni (za nimi budynek
gospodarczy), po prawej stronie budynek salowy, około 1911, pocztówka ze zbiorów
Krzysztofa Gryndera
117