II. 15. Pacjenci na werandzie oddziału dla gruźlików, wg Monographien Deutscher Stiidte, Bd. 4,
Danzig, Oldenburg 1914, s. 167
Po wschodniej stronie postawiono dwukondygnacyjny budynek kostnicy.
Był to skromny obiekt o nieregularnym kształcie, złożonym z korpusu na rzu-
cie krótkiego prostokąta z szerokim ryzalitem w południowej elewacji i tylną,
parterową przybudówką mieszczącą kaplicę pogrzebową. Parter budynku
zajmowały pomieszczenia do przechowywania i przygotowywania zwłok,
magazyn trumien i kwatera dla pracownika. Na pierwszym piętrze znajdo-
wały się pokoje Instytutu Patologii: pracownia mikroskopowa, laboratorium,
przechowalnia preparatów, gabinet prosektora oraz duża sala prosektoryjna
połączona - dzięki specjalnej windzie do transportu zwłok - ze znajdującą
się piętro niżej chłodnią59.
Z kostnicą sąsiadował dwukondygnacyjny magazyn mieszczący garaże, spi-
żarnie i warsztat stolarski60. Pomiędzy magazynem a kostnicą umieszczono
wkrótce niewielką dobudówkę, w której trzymano zwierzęta eksperymentalne61.
Kolejnym obiektem usytuowanym wzdłuż wewnętrznej ulicy był tzw. budynek
59 Erlauterungsbericht..., 1907, s. 24-25; Fehlhaber, Das neue stadtische Krankenhaus...,
s. 7; Monographien..., s. 173; Sammelwerk..., s. 23.
60 Erlauterungsbericht..., 1907 s. 21.
61 Fehlhaber, Das neue stadtische Krankenhaus..., s. 8.
Architektura
Szpitala
Miejskiego...
119