II. 6. Sąd Miejski i Krajowy (Stadt- und Landgericht), zakład karny (Gefaengniss fur Straf und Schuld
Gefangene), elewacja frontowa, Więzienie w Gdańsku w systemach represji XX wieku, red. Teodor
Szymanowski, Warszawa 2005, s. 29
Więzienie (Gefaengniss fur Straf und Schuld Gefangene) - podobnie jak
gmach sądowo-administracyjny (Geschaefts Haus) - zbudowano na planie
litery T i ustawiono elewacją frontową do ulicy Kurkowej. Był to dwukondyg-
nacyjny, podpiwniczony budynek z podzieloną na trzy części fasadą, której
środkowa partia została nieco wysunięta do przodu. Tam też umieszczono
główne wejście - z ozdobnym portykiem i schodami. W dolnej kondygnacji
zaplanowano okrągłołukowe niewielkie okna, zaś w górnej - proste, kwa-
dratowe. Większe i bardziej okazałe okna zamontowano jedynie na wyższej
kondygnacji, w centralnej części fasady - od strony biur dozorców więzien-
nych. Budynek przykryto czterospadowym dachem i zwieńczono balustra-
dową attyką, wyposażono w dwie wieże strażnicze, zaś po bokach zapro-
jektowano dwie bramy prowadzące na podwórze. Z zewnątrz zakład karny
był bardzo podobny do budynku sądowo-administracyjnego - z tą różnicą,
że nie zastosowano tutaj dekoracyjnego boniowania, tylko pokryto elewację
gładkim tynkiem.
Parter zakładu karnego mieścił dwie duże sale pracy - jedną dla kobiet
i jedną dla mężczyzn, osobne były również sypialnie. Ponadto znajdowały się
tam: cela kary, sala lekcyjna dla mężczyzn, pokój strażnika, a także kuchnie,
pralnie i spiżarnie. Na piętrze usytuowano dwie kolejne sale pracy dla męż-
czyzn, niewielkie pralnie i kuchnię, a także pomieszczenia dla pracowników
i urzędników więziennych.
135
Gefangene), elewacja frontowa, Więzienie w Gdańsku w systemach represji XX wieku, red. Teodor
Szymanowski, Warszawa 2005, s. 29
Więzienie (Gefaengniss fur Straf und Schuld Gefangene) - podobnie jak
gmach sądowo-administracyjny (Geschaefts Haus) - zbudowano na planie
litery T i ustawiono elewacją frontową do ulicy Kurkowej. Był to dwukondyg-
nacyjny, podpiwniczony budynek z podzieloną na trzy części fasadą, której
środkowa partia została nieco wysunięta do przodu. Tam też umieszczono
główne wejście - z ozdobnym portykiem i schodami. W dolnej kondygnacji
zaplanowano okrągłołukowe niewielkie okna, zaś w górnej - proste, kwa-
dratowe. Większe i bardziej okazałe okna zamontowano jedynie na wyższej
kondygnacji, w centralnej części fasady - od strony biur dozorców więzien-
nych. Budynek przykryto czterospadowym dachem i zwieńczono balustra-
dową attyką, wyposażono w dwie wieże strażnicze, zaś po bokach zapro-
jektowano dwie bramy prowadzące na podwórze. Z zewnątrz zakład karny
był bardzo podobny do budynku sądowo-administracyjnego - z tą różnicą,
że nie zastosowano tutaj dekoracyjnego boniowania, tylko pokryto elewację
gładkim tynkiem.
Parter zakładu karnego mieścił dwie duże sale pracy - jedną dla kobiet
i jedną dla mężczyzn, osobne były również sypialnie. Ponadto znajdowały się
tam: cela kary, sala lekcyjna dla mężczyzn, pokój strażnika, a także kuchnie,
pralnie i spiżarnie. Na piętrze usytuowano dwie kolejne sale pracy dla męż-
czyzn, niewielkie pralnie i kuchnię, a także pomieszczenia dla pracowników
i urzędników więziennych.
135