Dariusz
Konstantynów
II. 4. Przewodniczący parlamentu estońskiego Karl Einbund (drugi od lewej) i premier
Konstantin Pats (trzeci od lewej) na otwarciu Wystawy Sztuki Polskiej w Tallinnie,
3 marca 1934 r., Zbiory Specjalne Instytutu Sztuki PAN w Warszawie, nr inw. 211 -III
zaplanowano wizytę generała Laidonera w Polsce, której celem było potwierdze-
nie dobrych stosunków z Rzeczpospolitą w zaistniałej w Europie sytuacji poli-
tycznej55. Zaproponowana kierownictwu TOSSPO Wystawa Sztuki Estońskiej
miała uświetnić tygodniową wizytę estońskiego dygnitarza w Polsce. Generał
przyjeżdżał do Warszawy 17 kwietnia 1939 r. IPS udostępniał sale od 15 kwietnia,
a zatem wystawa mogła być gotowa już na przyjazd Laidonera, tak się jednak
nie stało. Mimo to była wydarzeniem, które w istotny sposób przyczyniło się
do zamanifestowania przyjaznych stosunków polsko-estońskich. W takim właśnie
duchu wypowiadał się na otwarciu ekspozycji Johannes Markus: „Mam nadzieję,
że ta skromna wystawa sztuki estońskiej zostanie przyjęta przez polską publicz-
ność, tak subtelną i wyrafinowaną w ocenie sztuki, z całą życzliwością i że będzie
ona stanowiła nowy łącznik w dziele wzajemnego poznania się naszych narodów
i w ich uczuciach szczerej przyjaźni, która nas wiąże od pierwszych dni odzyskania
niepodległości”56 57. Podobnie twierdził w Krakowie radca Koern: „Jeżeli ta wystawa
przyczyni się do poznania zdobyczy artystycznych Estonii i stanie się w ten spo-
sób nowym węzłem w stosunkach między naszymi narodami, natenczas cel jej
zostanie osiągnięty. W tej myśli wznoszę okrzyk: niech żyje Prezydent Rzczplitej
prof. Ignacy Mościcki, niech żyje naród polski i armia polska!”'’'. Polityczno-
-propagandowy cel Wystawy Sztuki Estońskiej określił Ants Murakin we wstępie
55 Łossowski, Stosunki polsko-estońskie 1918-1939..., s. 177.
56 P. Prezydent Rzplitej dokonał otwarcia..., s. 2.
57 Otwarcie wystawy sztuki estońskiej w Krakowie..., s. 8.
168
Konstantynów
II. 4. Przewodniczący parlamentu estońskiego Karl Einbund (drugi od lewej) i premier
Konstantin Pats (trzeci od lewej) na otwarciu Wystawy Sztuki Polskiej w Tallinnie,
3 marca 1934 r., Zbiory Specjalne Instytutu Sztuki PAN w Warszawie, nr inw. 211 -III
zaplanowano wizytę generała Laidonera w Polsce, której celem było potwierdze-
nie dobrych stosunków z Rzeczpospolitą w zaistniałej w Europie sytuacji poli-
tycznej55. Zaproponowana kierownictwu TOSSPO Wystawa Sztuki Estońskiej
miała uświetnić tygodniową wizytę estońskiego dygnitarza w Polsce. Generał
przyjeżdżał do Warszawy 17 kwietnia 1939 r. IPS udostępniał sale od 15 kwietnia,
a zatem wystawa mogła być gotowa już na przyjazd Laidonera, tak się jednak
nie stało. Mimo to była wydarzeniem, które w istotny sposób przyczyniło się
do zamanifestowania przyjaznych stosunków polsko-estońskich. W takim właśnie
duchu wypowiadał się na otwarciu ekspozycji Johannes Markus: „Mam nadzieję,
że ta skromna wystawa sztuki estońskiej zostanie przyjęta przez polską publicz-
ność, tak subtelną i wyrafinowaną w ocenie sztuki, z całą życzliwością i że będzie
ona stanowiła nowy łącznik w dziele wzajemnego poznania się naszych narodów
i w ich uczuciach szczerej przyjaźni, która nas wiąże od pierwszych dni odzyskania
niepodległości”56 57. Podobnie twierdził w Krakowie radca Koern: „Jeżeli ta wystawa
przyczyni się do poznania zdobyczy artystycznych Estonii i stanie się w ten spo-
sób nowym węzłem w stosunkach między naszymi narodami, natenczas cel jej
zostanie osiągnięty. W tej myśli wznoszę okrzyk: niech żyje Prezydent Rzczplitej
prof. Ignacy Mościcki, niech żyje naród polski i armia polska!”'’'. Polityczno-
-propagandowy cel Wystawy Sztuki Estońskiej określił Ants Murakin we wstępie
55 Łossowski, Stosunki polsko-estońskie 1918-1939..., s. 177.
56 P. Prezydent Rzplitej dokonał otwarcia..., s. 2.
57 Otwarcie wystawy sztuki estońskiej w Krakowie..., s. 8.
168