DOI Artikel:
Omilanowska, Małgorzata: Wacław Weker i jego niezrealizowane projekty dla Gdyni i Jastrzębiej Góry
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.43445#0218
Małgorzata a jednocześnie uzyskanie jak największej powierzchni mieszkalnej. Wymuszony
Omilanowska warunkami zabudowy schodkowy układ powoduje, że od wschodu, bliżej Solca,
dom ma osiem kondygnacji, w środkowej części - siedem, a w ostatnim czło-
nie - jedynie sześć (il. 6).
Dom zbudowany został, podobnie jak kamienica przy ulicy Spacerowej, w kon-
strukcji szkieletu żelbetowego, co uwolniło wnętrza od sztywnych podziałów.
O wysokiej klasie architekta świadczy przemyślany schemat mieszkań - bo w isto-
II. 6. Warszawa, dom spółdzielczy przy Alei 3-go
Maja 5, Wacław Weker, 1929-1931, fot. Archiwum
Państwowe miasta Warszawy, Referat Gabarytów
cie projekt przewidywał ich wstępny
układ, który zakładał rozmieszczenie
klatek schodowych, a także kuchni, służ-
bówek, łazienek i pokoi tzw. dziennych
od strony wiaduktu, natomiast mniej-
szych pomieszczeń, przeznaczonych
na gabinety, sypialnie i pokoje dziecięce
od strony podwórza.
Brak jakichkolwiek podziałów archi-
tektonicznych i detali, operowanie jedynie
zróżnicowaną formą bryły wzbogaconej
loggiami i balkonami oraz niejednolitymi
formatami okien, rezygnacja nawet z róż-
nicowania fakturowego elewacji, jakie
Weker zastosował w domu przy Space-
rowej, decydują o przynależności powi-
ślańskiej realizacji do nurtu skrajnego
funkcjonalizmu, obecnego w szeregu zja-
wisk awangardy polskiego modernizmu
w dwudziestoleciu międzywojennym.
Wiosną 1930 r., w ciągu kilku tygo-
dni, wzniesiono zaprojektowaną przez
Wekera willę letniskową w osadzie Nad-
liwie koło Łochowa, którą zamówił Arpad
Chowańczak, potentat branży futrzar-
skiej i bliski znajomy architekta z War-
szawskiego Klubu Narciarskiego22. Dom
o niezwykle prostych modernistycznych
formach zbudowany został z modnego w tym czasie materiału budowlanego, he-
raklithu, czyli wiązanej cementem wełny drzewnej. Przeznaczony był dla trzypo-
koleniowej rodziny z trojgiem dzieci. Piętrowy, na parterze mieścił pokój dzien-
ny, kuchnię, łazienkę, pokój dziecięcy i dwie werandy, a na piętrze - trzy sypialnie
i wielki taras (il. 7). Ten skromny letniskowy dom, w pełni funkcjonalistyczny,
22 Wacław Weker, Domek letni w Nadliwiu, „Dom, Osiedle, Mieszkanie” 1931, nr 3, s. 16-18;
„Heraklith Rundschau” 1930, nr 11, polski dodatek „Przegląd Heraklithowy” 1930, s. 1.
212
Omilanowska warunkami zabudowy schodkowy układ powoduje, że od wschodu, bliżej Solca,
dom ma osiem kondygnacji, w środkowej części - siedem, a w ostatnim czło-
nie - jedynie sześć (il. 6).
Dom zbudowany został, podobnie jak kamienica przy ulicy Spacerowej, w kon-
strukcji szkieletu żelbetowego, co uwolniło wnętrza od sztywnych podziałów.
O wysokiej klasie architekta świadczy przemyślany schemat mieszkań - bo w isto-
II. 6. Warszawa, dom spółdzielczy przy Alei 3-go
Maja 5, Wacław Weker, 1929-1931, fot. Archiwum
Państwowe miasta Warszawy, Referat Gabarytów
cie projekt przewidywał ich wstępny
układ, który zakładał rozmieszczenie
klatek schodowych, a także kuchni, służ-
bówek, łazienek i pokoi tzw. dziennych
od strony wiaduktu, natomiast mniej-
szych pomieszczeń, przeznaczonych
na gabinety, sypialnie i pokoje dziecięce
od strony podwórza.
Brak jakichkolwiek podziałów archi-
tektonicznych i detali, operowanie jedynie
zróżnicowaną formą bryły wzbogaconej
loggiami i balkonami oraz niejednolitymi
formatami okien, rezygnacja nawet z róż-
nicowania fakturowego elewacji, jakie
Weker zastosował w domu przy Space-
rowej, decydują o przynależności powi-
ślańskiej realizacji do nurtu skrajnego
funkcjonalizmu, obecnego w szeregu zja-
wisk awangardy polskiego modernizmu
w dwudziestoleciu międzywojennym.
Wiosną 1930 r., w ciągu kilku tygo-
dni, wzniesiono zaprojektowaną przez
Wekera willę letniskową w osadzie Nad-
liwie koło Łochowa, którą zamówił Arpad
Chowańczak, potentat branży futrzar-
skiej i bliski znajomy architekta z War-
szawskiego Klubu Narciarskiego22. Dom
o niezwykle prostych modernistycznych
formach zbudowany został z modnego w tym czasie materiału budowlanego, he-
raklithu, czyli wiązanej cementem wełny drzewnej. Przeznaczony był dla trzypo-
koleniowej rodziny z trojgiem dzieci. Piętrowy, na parterze mieścił pokój dzien-
ny, kuchnię, łazienkę, pokój dziecięcy i dwie werandy, a na piętrze - trzy sypialnie
i wielki taras (il. 7). Ten skromny letniskowy dom, w pełni funkcjonalistyczny,
22 Wacław Weker, Domek letni w Nadliwiu, „Dom, Osiedle, Mieszkanie” 1931, nr 3, s. 16-18;
„Heraklith Rundschau” 1930, nr 11, polski dodatek „Przegląd Heraklithowy” 1930, s. 1.
212