DOI article:
Omilanowska, Małgorzata: Wacław Weker i jego niezrealizowane projekty dla Gdyni i Jastrzębiej Góry
DOI Page / Citation link:https://doi.org/10.11588/diglit.43445#0221
wojennych dom odbudowano ze zmianami. Łoza wspominał jeszcze o projekcie
Wekera dla FKW, który miał być zrealizowany w Słonimiu, ale brakuje na ten temat
bliższych informacji.
II. 9. Warszawa, projekt domu Funduszu Kwaterunku Wojskowego dla podoficerów na Okęciu,
Wacław Weker, przed 1934, repr. Domy mieszkalne Funduszu, s. 220
W 1934 r. Weker zaprojektował dla Leona Dzwonkowskiego niewielką
willę w Otwocku, w kolonii Soplicowo przy ulicy Bernardyńskiej 1727. Budy-
nek zadziwia swoją formą, która niewątpliwie powstała w wyniku negocjacji
pomiędzy klientem a architektem, ma bowiem wyraźnie czytelne odwołania
do stylu dworkowego, co w twórczości Wekera raczej się nie pojawiało. Dom jest
parterowy, na rzucie prostokąta z niewielką dobudówką przybocznej elewacji,
kryty wysokim dwuspadowym dachem z trójkątnymi wystawkami na osiach
połaci. Elewacje pozostawiono gładkie. Wejście główne, umieszczone w ścianie
szczytowej, ujęto półkoliście zamkniętym, profilowanym portalem, kontrastują-
cym z prostokątami okien rozmaitego formatu, wyznaczającymi rytm elewacji.
W 1935 r. rozpoczęła się budowa luksusowej kamienicy według projektu
Wekera przy ulicy Wiejskiej lOa (obecnie 14), zamówionej przez bydgoskiego
przedsiębiorcę Mariana Dziatkiewicza28. Dziatkiewicz był od 1925 r. właścicie-
lem fabryki ALFA przy ulicy Garbarskiej 3, która początkowo produkowała
płyty fotograficzne, a później całą paletę produktów fotochemicznych na rynki
profesjonalny i amatorski. Niezwykle zaangażowany w rozwój fotografii przed-
siębiorca opublikował na swój koszt 120 tysięcy egzemplarzy podręcznika
27 Anna Dymek, Ewa Popławska-Bukało, Układ przestrzenny i architektura międzywojen-
nych willi dawnego folwarku Pogorzel, obecnej części miasta Otwocka, „Kwartalnik Architektury
i Urbanistyki” 2012, nr 4, s. 56-76, tu s. 72-73.
28 Pozwolenie na budowę wydano dopiero w maju 1936 r., zob. Wykaz zatwierdzonych
budowli. Warszawa, „Przegląd Budowlany” 1926, nr 6, s. 260, poz. 352.
Wacław
Weker...
215
Wekera dla FKW, który miał być zrealizowany w Słonimiu, ale brakuje na ten temat
bliższych informacji.
II. 9. Warszawa, projekt domu Funduszu Kwaterunku Wojskowego dla podoficerów na Okęciu,
Wacław Weker, przed 1934, repr. Domy mieszkalne Funduszu, s. 220
W 1934 r. Weker zaprojektował dla Leona Dzwonkowskiego niewielką
willę w Otwocku, w kolonii Soplicowo przy ulicy Bernardyńskiej 1727. Budy-
nek zadziwia swoją formą, która niewątpliwie powstała w wyniku negocjacji
pomiędzy klientem a architektem, ma bowiem wyraźnie czytelne odwołania
do stylu dworkowego, co w twórczości Wekera raczej się nie pojawiało. Dom jest
parterowy, na rzucie prostokąta z niewielką dobudówką przybocznej elewacji,
kryty wysokim dwuspadowym dachem z trójkątnymi wystawkami na osiach
połaci. Elewacje pozostawiono gładkie. Wejście główne, umieszczone w ścianie
szczytowej, ujęto półkoliście zamkniętym, profilowanym portalem, kontrastują-
cym z prostokątami okien rozmaitego formatu, wyznaczającymi rytm elewacji.
W 1935 r. rozpoczęła się budowa luksusowej kamienicy według projektu
Wekera przy ulicy Wiejskiej lOa (obecnie 14), zamówionej przez bydgoskiego
przedsiębiorcę Mariana Dziatkiewicza28. Dziatkiewicz był od 1925 r. właścicie-
lem fabryki ALFA przy ulicy Garbarskiej 3, która początkowo produkowała
płyty fotograficzne, a później całą paletę produktów fotochemicznych na rynki
profesjonalny i amatorski. Niezwykle zaangażowany w rozwój fotografii przed-
siębiorca opublikował na swój koszt 120 tysięcy egzemplarzy podręcznika
27 Anna Dymek, Ewa Popławska-Bukało, Układ przestrzenny i architektura międzywojen-
nych willi dawnego folwarku Pogorzel, obecnej części miasta Otwocka, „Kwartalnik Architektury
i Urbanistyki” 2012, nr 4, s. 56-76, tu s. 72-73.
28 Pozwolenie na budowę wydano dopiero w maju 1936 r., zob. Wykaz zatwierdzonych
budowli. Warszawa, „Przegląd Budowlany” 1926, nr 6, s. 260, poz. 352.
Wacław
Weker...
215