Małgorzata fotograficznego pióra Tadeusza Cypriana. Wydawał także „Nowości Fotogra-
Omilanowska ficzne”, rozdawane za darmo w sklepach specjalistycznych. Kamienica, która
stanęła w licu zabudowy ulicznej, powstała na rzucie litery T, wyznaczonym
przez prostopadłą oficynę od podwórza29. Czteropiętrowy dom o konstruk-
cji szkieletowej, z nieco cofniętą przeszkloną ścianą parteru, rozczłonkowaną
kamiennymi podporami, miał wstęgową
fasadę z pasami okładziny z wapienia
pińczowskiego i ciągłymi pasowymi
oknami, a w skrajnych osiach - loggiami
(il. 10). Luksusowe, doskonale rozpla-
nowane mieszkania jedno- i trzypoko-
jowe, a w oficynie pięciopokojowe, były
bogato wyposażone i posiadały wszelkie
dostępne wówczas udogodnienia. Naj-
większe mieszkania zaopatrzono także
w kominki.
W ostatnich latach przed wybu-
chem wojny w Warszawie zbudowano
jeszcze jeden dom według projektu
Wekera - kamienicę Skoczyńskiego
przy ulicy Dynasy 10. Postawiono
ją na pochyłej parceli, w rzędzie domów
ustawionych względem siebie uskokowo.
Dwupiętrowy od zachodu i trzypię-
trowy od wschodu, prosty, z elewacjami
w okładzinie z wapienia pińczowskiego
i trójdzielnymi oknami, nie wyróżniał
się niczym szczególnym. W lipcu 1937 r.
II. 10. Warszawa, kamienica Mariana Dziatkiewicza
przy ulicy Wiejskiej, Wacław Weker, przed 1938,
repr. „Architektura i Budownictwo” 1938, nr 8,
s. 243, fot. Czesław Olszewski
wydano zezwolenie na budowę podob-
nego domu, który wzniesiony został dla
małżeństwa Gorgolewskich przy ulicy
Kazimierzowskiej 81, również według
projektu Wekera30. Dom był prostą czte¬
ropiętrową kamienicą w linii zabudowy ulicy z gładką fasadą, która została
gruntownie przekształcona w 2010 r. poprzez nałożenie pseudoartdekowskich
ozdób31.
29 Wacław Weker, Dom mieszkalny przy ulicy Wiejskiej 14, „Architektura i Budownictwo”
1938, nr 8, s. 243-245; Dom mieszkalny przy ulicy Wiejskiej 14, „Arkady” 1938, nr 3, s. 151.
30 Wykaz zatwierdzonych budowli. Warszawa, „Przegląd Budowlany” 1937, nr 9, s. 484,
poz. 469.
31 Sugestie powtarzane na stronach internetowych, jakoby Weker zbudował jedynie tylną
oficynę na tej parceli, nie znajdują potwierdzenia wobec informacji, iż pozwolenie na budowę
dotyczyło wzniesienia domu o powierzchni 8000 m2.
216
Omilanowska ficzne”, rozdawane za darmo w sklepach specjalistycznych. Kamienica, która
stanęła w licu zabudowy ulicznej, powstała na rzucie litery T, wyznaczonym
przez prostopadłą oficynę od podwórza29. Czteropiętrowy dom o konstruk-
cji szkieletowej, z nieco cofniętą przeszkloną ścianą parteru, rozczłonkowaną
kamiennymi podporami, miał wstęgową
fasadę z pasami okładziny z wapienia
pińczowskiego i ciągłymi pasowymi
oknami, a w skrajnych osiach - loggiami
(il. 10). Luksusowe, doskonale rozpla-
nowane mieszkania jedno- i trzypoko-
jowe, a w oficynie pięciopokojowe, były
bogato wyposażone i posiadały wszelkie
dostępne wówczas udogodnienia. Naj-
większe mieszkania zaopatrzono także
w kominki.
W ostatnich latach przed wybu-
chem wojny w Warszawie zbudowano
jeszcze jeden dom według projektu
Wekera - kamienicę Skoczyńskiego
przy ulicy Dynasy 10. Postawiono
ją na pochyłej parceli, w rzędzie domów
ustawionych względem siebie uskokowo.
Dwupiętrowy od zachodu i trzypię-
trowy od wschodu, prosty, z elewacjami
w okładzinie z wapienia pińczowskiego
i trójdzielnymi oknami, nie wyróżniał
się niczym szczególnym. W lipcu 1937 r.
II. 10. Warszawa, kamienica Mariana Dziatkiewicza
przy ulicy Wiejskiej, Wacław Weker, przed 1938,
repr. „Architektura i Budownictwo” 1938, nr 8,
s. 243, fot. Czesław Olszewski
wydano zezwolenie na budowę podob-
nego domu, który wzniesiony został dla
małżeństwa Gorgolewskich przy ulicy
Kazimierzowskiej 81, również według
projektu Wekera30. Dom był prostą czte¬
ropiętrową kamienicą w linii zabudowy ulicy z gładką fasadą, która została
gruntownie przekształcona w 2010 r. poprzez nałożenie pseudoartdekowskich
ozdób31.
29 Wacław Weker, Dom mieszkalny przy ulicy Wiejskiej 14, „Architektura i Budownictwo”
1938, nr 8, s. 243-245; Dom mieszkalny przy ulicy Wiejskiej 14, „Arkady” 1938, nr 3, s. 151.
30 Wykaz zatwierdzonych budowli. Warszawa, „Przegląd Budowlany” 1937, nr 9, s. 484,
poz. 469.
31 Sugestie powtarzane na stronach internetowych, jakoby Weker zbudował jedynie tylną
oficynę na tej parceli, nie znajdują potwierdzenia wobec informacji, iż pozwolenie na budowę
dotyczyło wzniesienia domu o powierzchni 8000 m2.
216