Towarzystwo Naukowe <Lublin> / Wydział Historyczno-Filologiczny [Hrsg.]: Roczniki Humanistyczne (6.1956/57(1958))

140

M. TOTH

Niezdów, Pałac. Fragment salonu. Fot. PIS.

kryształowe klamki, a nawet fragmenty drewnianej posadzki zo-
stały poniszczone lub pozabierane. Stiuki i wszelkie inne deko-
racje rzeźbiarskie, szczególnie jeśli chodzi o kopułę rotundy
i ornamentacje występujące na grzymsach zachowały się stosun-
kowo najlepiej, choć i tutaj są już bardzo poważne uszkodzenia.
Mimo tych wielu strat cała budowla na ogół zachowana jest
jeszcze zupełnie dobrze.

Szukając analogii i wzorów dla pałacu w Niezdowie, nie wy-
starczy rozpatrywanie tylko ogólnie przyjętego typu pałaców
wiejskich tej epoki. Choć zasadniczo w swym założeniu i klasycz-
nej formie nie odbiega on od coraz bardziej rozpowszechniającego
się typu pałacu poprzedzonego portykiem kolumnowym, to jed-
nak na skutek wielu odrębnych cech nie można go całkowicie z ni-
mi łączyć. Pałac niezdowski wyprzedza też nieco czasowo pełne