JANINA EUSTACHIEWICZ
FRESK W KAPLICY ŚW. KRZYŻA PRZY KOŚCIELE
OO. DOMINIKANÓW W LUBLINIE
Kaplica św. Krzyża przy kościele oo. Dominikanów w Lubli-
nie, zwana inaczej kaplicą Tyszkiewiczowską lub „chórową",
znajdująca się poza prezbiterium tego kościoła i otwarta do nie-
go szeroką arkadą, posiada ciekawą dekorację malarską i sztuka-
terie z okresu baroku. Sklepienie kopulaste tej kaplicy wypełnia
fresk, przedstawiający Sąd Ostateczny; nadzwyczaj ciekawy
w treści i o dużych walorach artystycznych, stanowiący zjawisko
dość odosobnione i wyjątkowe na tle malarstwa polskiego XVII
wieku, był on już wspominany nie raz w literaturze naukowej \
nie doczekał się jednak dotąd opracowania monograficznego.
Próbę tego stanowi rozprawa autorki, streszczona poniżej.
Wykorzystane w pracy arciwalia: 1. Acta Consularia Lubli-
nensis: 129, f. 121, rok 1647; 132, f. 677, rok 1655. (Arch. Państw,
w Lublinie). 2. Księga ekspensy konwentu dominikańskiego lu-
belskiego z lat 1653—1693 (Bibl. im. H. Łopacińskiego w Lubli-
nie, Rkps N 1215). 3. Księga ekspensy konwentu dominikańskie-
go lubelskiego od roku 1654—1688 (P. A. U. w Krakowie, Rkps
N 1753). 4. Lustracja województwa lubelskiego z lat 1659—1660
(Arch. Gł. Państw. Akt Dawnych w Warszawie, Rkps N 39,
f. 159). 5. Akta konwentu dominikańskiego lubelskiego (zbiór
luźnych dokumentów (P. A. U. w Krakowie, Rkps z r. 1768,
N 2388/1, fasc. 3). Źródła rękopiśmienne nowsze: 1. Inwentarz
kościoła oo. Dominikanów w Lublinie z r. 1888. 2. „Notatki
o Klasztorach Dominikańskich w Lublinie, Wilnie, Mościcach",
1 Józef Smoliński, Sprawoiad. Kom. do Bad. Hist. Sal. w Polsce,
t. VIII, z 3—4, s. CCCLXXXXIV—V.
W ł. Tomkiewicz, Aktualizm i aktualizacja w malarstwie polskim
XVIII wieku. (BHSK, R. XIII, nr 2—3).
FRESK W KAPLICY ŚW. KRZYŻA PRZY KOŚCIELE
OO. DOMINIKANÓW W LUBLINIE
Kaplica św. Krzyża przy kościele oo. Dominikanów w Lubli-
nie, zwana inaczej kaplicą Tyszkiewiczowską lub „chórową",
znajdująca się poza prezbiterium tego kościoła i otwarta do nie-
go szeroką arkadą, posiada ciekawą dekorację malarską i sztuka-
terie z okresu baroku. Sklepienie kopulaste tej kaplicy wypełnia
fresk, przedstawiający Sąd Ostateczny; nadzwyczaj ciekawy
w treści i o dużych walorach artystycznych, stanowiący zjawisko
dość odosobnione i wyjątkowe na tle malarstwa polskiego XVII
wieku, był on już wspominany nie raz w literaturze naukowej \
nie doczekał się jednak dotąd opracowania monograficznego.
Próbę tego stanowi rozprawa autorki, streszczona poniżej.
Wykorzystane w pracy arciwalia: 1. Acta Consularia Lubli-
nensis: 129, f. 121, rok 1647; 132, f. 677, rok 1655. (Arch. Państw,
w Lublinie). 2. Księga ekspensy konwentu dominikańskiego lu-
belskiego z lat 1653—1693 (Bibl. im. H. Łopacińskiego w Lubli-
nie, Rkps N 1215). 3. Księga ekspensy konwentu dominikańskie-
go lubelskiego od roku 1654—1688 (P. A. U. w Krakowie, Rkps
N 1753). 4. Lustracja województwa lubelskiego z lat 1659—1660
(Arch. Gł. Państw. Akt Dawnych w Warszawie, Rkps N 39,
f. 159). 5. Akta konwentu dominikańskiego lubelskiego (zbiór
luźnych dokumentów (P. A. U. w Krakowie, Rkps z r. 1768,
N 2388/1, fasc. 3). Źródła rękopiśmienne nowsze: 1. Inwentarz
kościoła oo. Dominikanów w Lublinie z r. 1888. 2. „Notatki
o Klasztorach Dominikańskich w Lublinie, Wilnie, Mościcach",
1 Józef Smoliński, Sprawoiad. Kom. do Bad. Hist. Sal. w Polsce,
t. VIII, z 3—4, s. CCCLXXXXIV—V.
W ł. Tomkiewicz, Aktualizm i aktualizacja w malarstwie polskim
XVIII wieku. (BHSK, R. XIII, nr 2—3).