Towarzystwo Naukowe <Lublin> / Wydział Historyczno-Filologiczny [Editor]: Roczniki Humanistyczne (6.1956/57(1958))

212

W. GODZISZEWSKA

Końskowola, kościół św. Anny. Ołtarz (XVII w.). Fot. H. Gawarecki

wyznaczonych jej przez rysunek (linię). Charakter linii natomiast
zdradza staranie się artysty o dostosowanie linii do obiektu przez
różnicowanie linii przy odtwarzaniu szat (linia twarda, łagodzona
w zależności od szerokości fałd), przy rysowaniu twarzy (miękka
linia w twarzach kobiecych, twarda — w twarzach męskich).
Ręce artysta rysuje o długich dłoniach i palcach, nieraz z prze-
sadą lub nie umie poradzić sobie z właściwym ich odtworzeniem.
Wszystkie akcesoria występujące w obrazach narysowane są li-
nią twardą, w przeciwieństwie do pejzaży, które oddane są bar-
dzo łagodnie.

Co do barwy, nie ma mowy o jednej tonacji. Malarz dysponuje
kilkoma kolorami, przeważnie odcieniami barw zasadniczych: li-
liowo-różowym, brązowo-czerwonym, niebieskim z domieszką
zieleni, ugrami, stłumioną czerwienią, zielonym z domieszka brą-
zowego i ciemnozielonym. Stosując jaskrawe zestawienia barwne,
podkreślone jeszcze przez ogólny koloryt retabulum, które utrzy-
mane jest w kolorze ultramaryny, przy złoconych kapitelach,