DOI Artikel:
Warakomska, Zofia: Roślinność Prowansji
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.27403#0093
ROŚLINNOŚĆ PROWANSJI
91
Wilczomlecz drzewiasty (Euphorbia charcias) jest rośliną trującą, tak jak
wszystkie wilczomlecze. Jego zgubne właściwości były związane z czarodziej-
ką Circe, która przyrządzała różne napoje miłosne i trucizny. W okresie wio-
sennego kwitnienia wilczomlecze tworzą na tle skałek żółte plamy.
Wszystkie gatunki dębów były poświęcone Jupiterowi. Tak wówczas jak
i dziś dąb jest symbolem siły i tężyzny. Również u ludów Europy Środkowej
i na Litwie dęby uznawano za drzewa święte, a w ich cieniu druidzi odpra-
wiali swe obrzędy.
Dziś większość terenów Prowansji jest zamieniona na tereny rolnicze. Dla
ochrony przed mistralem pola są zabezpieczone wysokimi płotami wiatro-
chronnymi. W tym celu zamocowuje się zwarte pasy łodyg trzciny laskowej
(Arundo donax) znanej tam jako laska prowansalska - canne de Province.
Jest to roślina szuwarowa pokrewna naszej trzcinie. Pochodzi prawdopodobnie
ze wschodu. Trawa ta jest zarówno uprawiana, jak i dziczejąca. Dorasta ona
do 4 m wysokości i ma grube, zdrewniałe źdźbła o średnicy do 2 cm. Wystę-
puje dziko w północno-zachodniej części Afryki na obrzeżach okresowo wysy-
chających zbiorników wodnych. Tworzy tam zwarte, wysokie szuwary; ma
zastosowanie do wyrobu mat, plecionek i różnego rodzaju płotów.
Na trasie szybkiego pociągu Paryż-Marsylia migają wielkie łany słonecz-
ników, kukurydza, uprawy ryżu, winnice. W Alpach Niskich są zakładane
plantacje lawendy. Ma to odbicie na mapie pożytków pszczelich Francji spo-
rządzonej na podstawie analizy pyłkowej obnóży1. Na Prowansji pszczoły
zbierają pyłek z roślin z rodziny krzyżowych, jak np. z rzepaku, z esparcety,
z sadów owocowych. Tylko na samym południu pojawia się pyłek roślin pora-
stających nieużytki - janowców, kolcolistu, posłonków, maków. Pyłek mimo-
zy i eukaliptusów wywodzących się z Australii pochodzi z upraw i nasadzeń.
Aix-en-Provence, do XVIII w. stolica Prowansji, ma swoistą zieleń miej-
ską. Ulice i aleje są ocieniane przez platany, perełkowce (Sophora) i wią-
zowce (Celtis) o szerokich koronach. Mury są gęsto obrośnięte przez różne
odmiany bluszczu i powojnika, wije się pnącze - rdest Auberta (Polygonum
Auberti), który już pod koniec lata pokrywa się kiśćmi drobnych, białych
kwiatów. Przy domach rosną ligustry, oleandry, ognik (Pyracantha), który
cały okrywa się szkarłatnymi owocami. Centrum klombów zajmują sine, na-
stroszone agawy, a przy nich opuncje i rabaty z lawendy. Godłem Aix jest
szyszka pinii.
Okolice Awinionu porastają sady brzoskwiniowe i morelowe. Na górzy-
stych stokach rozpościerają się plantacje winorośli. Na Prowansji słynne są
1 Obnóża pszczele - grudki zlepionego pyłku roślin znoszone przez pszczoły do ula na
tylnej parze odnóży jako pokarm dla czerwiu.
91
Wilczomlecz drzewiasty (Euphorbia charcias) jest rośliną trującą, tak jak
wszystkie wilczomlecze. Jego zgubne właściwości były związane z czarodziej-
ką Circe, która przyrządzała różne napoje miłosne i trucizny. W okresie wio-
sennego kwitnienia wilczomlecze tworzą na tle skałek żółte plamy.
Wszystkie gatunki dębów były poświęcone Jupiterowi. Tak wówczas jak
i dziś dąb jest symbolem siły i tężyzny. Również u ludów Europy Środkowej
i na Litwie dęby uznawano za drzewa święte, a w ich cieniu druidzi odpra-
wiali swe obrzędy.
Dziś większość terenów Prowansji jest zamieniona na tereny rolnicze. Dla
ochrony przed mistralem pola są zabezpieczone wysokimi płotami wiatro-
chronnymi. W tym celu zamocowuje się zwarte pasy łodyg trzciny laskowej
(Arundo donax) znanej tam jako laska prowansalska - canne de Province.
Jest to roślina szuwarowa pokrewna naszej trzcinie. Pochodzi prawdopodobnie
ze wschodu. Trawa ta jest zarówno uprawiana, jak i dziczejąca. Dorasta ona
do 4 m wysokości i ma grube, zdrewniałe źdźbła o średnicy do 2 cm. Wystę-
puje dziko w północno-zachodniej części Afryki na obrzeżach okresowo wysy-
chających zbiorników wodnych. Tworzy tam zwarte, wysokie szuwary; ma
zastosowanie do wyrobu mat, plecionek i różnego rodzaju płotów.
Na trasie szybkiego pociągu Paryż-Marsylia migają wielkie łany słonecz-
ników, kukurydza, uprawy ryżu, winnice. W Alpach Niskich są zakładane
plantacje lawendy. Ma to odbicie na mapie pożytków pszczelich Francji spo-
rządzonej na podstawie analizy pyłkowej obnóży1. Na Prowansji pszczoły
zbierają pyłek z roślin z rodziny krzyżowych, jak np. z rzepaku, z esparcety,
z sadów owocowych. Tylko na samym południu pojawia się pyłek roślin pora-
stających nieużytki - janowców, kolcolistu, posłonków, maków. Pyłek mimo-
zy i eukaliptusów wywodzących się z Australii pochodzi z upraw i nasadzeń.
Aix-en-Provence, do XVIII w. stolica Prowansji, ma swoistą zieleń miej-
ską. Ulice i aleje są ocieniane przez platany, perełkowce (Sophora) i wią-
zowce (Celtis) o szerokich koronach. Mury są gęsto obrośnięte przez różne
odmiany bluszczu i powojnika, wije się pnącze - rdest Auberta (Polygonum
Auberti), który już pod koniec lata pokrywa się kiśćmi drobnych, białych
kwiatów. Przy domach rosną ligustry, oleandry, ognik (Pyracantha), który
cały okrywa się szkarłatnymi owocami. Centrum klombów zajmują sine, na-
stroszone agawy, a przy nich opuncje i rabaty z lawendy. Godłem Aix jest
szyszka pinii.
Okolice Awinionu porastają sady brzoskwiniowe i morelowe. Na górzy-
stych stokach rozpościerają się plantacje winorośli. Na Prowansji słynne są
1 Obnóża pszczele - grudki zlepionego pyłku roślin znoszone przez pszczoły do ula na
tylnej parze odnóży jako pokarm dla czerwiu.