DOI Heft:
I. Rozprawy
DOI Artikel:Polak-Trajdos, Ewa: Twórczość Mistrza Maciejowickiego na tle malarstwa rejonu sądeckiego XV wieku
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.13397#0067
TWÓRCZOŚĆ MISTRZA MACIEJOWICKIEGO
61
łym czołem i symetrycznie ukształtowanymi rysami, która pojawia się już we wczesnych pracach Mistrza
Maciej o wickiego w scenach z życia św. Bartłomieja z Niedzicy czy w Pokłonie Trzech Króli z trójkątnego
szczytu bardiowskiego. Apogeum możliwości artystycznych Mistrza w nurcie reprezentatywnym stano-
wiła Maria z Koronacji w Łopusznej i Assunta Z Przydonicy. Dalszym ciągiem były prace uczniów takie,
jak Św. Zofia z Grybowa czy z Partyzanckiej Lupczy. Drugi typ twarzy, wydłużony, z brwiami wężyko-
wato wzniesionymi ku górze, wprowadza już timbre uczuciowy do scen egzekwi królów w ołtarzu maciejo-
wickim, a także w przedstawieniu Boleściwych na rewersie skrzydeł tego ołtarza. Najbliższymi kontynua-
torami Mistrza Maciejowickiego w tym nurcie dramatycznym byli malarze obrazów z Czarnego Potoku
i Żywca czy Zbylitowsjkiej Góry. Tak więc te dwie różne indywidualności, dotrzcgane przez Dutkie-
wicza w malarstwie sądeckim, były w pierwszej jego fazie dwoma sposobami ujawnienia się bogactwa
inwencji tego wszechstronnego artysty. Jaka była droga rozwoju Mistrza Maciej owickiego ? Czy można
choć w przybliżeniu wyznaczyć jego oeuvre włączając w nic prócz dzieł spiskich także i sądeckie;
18. Mistrz Maciejowicki, zachowany szczyt ołtarza z Granastowa nad Mniszkiem
Jak dotąd generalnej próby rekonstrukcji oeuvre tego Mistrza nie podjęli ani polscy, ani słowaccy,
Węgierscy czy niemieccy historycy sztuki. Csanky zaliczył wprawdzie do jego dzieł niemal wszystkie
ołtarze sądeckie, jednakże bez jakiejkolwiek głębszej analizy. Przesądził przy tym sprawę węgierskiego
pochodzenia tego Mistrza165. Innych badaczy interesowały raczej jego dzieła spiskie, które, jak dotąd są-
dzono, decydowały o przynależności artysty do kręgu warsztatowego krajów zakarpackich. Naszym
zdaniem większość jego dzieł spiskich powstała w obrębie cech stylowych szkoły sądeckiej. Trudno przy-
jąć, że artysta prowincjonalny mógłby otrzymać zamówienie tej miary, co ołtarz funeralny królów węgier-
5 Csânky, A szepesi..., s. 10.
61
łym czołem i symetrycznie ukształtowanymi rysami, która pojawia się już we wczesnych pracach Mistrza
Maciej o wickiego w scenach z życia św. Bartłomieja z Niedzicy czy w Pokłonie Trzech Króli z trójkątnego
szczytu bardiowskiego. Apogeum możliwości artystycznych Mistrza w nurcie reprezentatywnym stano-
wiła Maria z Koronacji w Łopusznej i Assunta Z Przydonicy. Dalszym ciągiem były prace uczniów takie,
jak Św. Zofia z Grybowa czy z Partyzanckiej Lupczy. Drugi typ twarzy, wydłużony, z brwiami wężyko-
wato wzniesionymi ku górze, wprowadza już timbre uczuciowy do scen egzekwi królów w ołtarzu maciejo-
wickim, a także w przedstawieniu Boleściwych na rewersie skrzydeł tego ołtarza. Najbliższymi kontynua-
torami Mistrza Maciejowickiego w tym nurcie dramatycznym byli malarze obrazów z Czarnego Potoku
i Żywca czy Zbylitowsjkiej Góry. Tak więc te dwie różne indywidualności, dotrzcgane przez Dutkie-
wicza w malarstwie sądeckim, były w pierwszej jego fazie dwoma sposobami ujawnienia się bogactwa
inwencji tego wszechstronnego artysty. Jaka była droga rozwoju Mistrza Maciej owickiego ? Czy można
choć w przybliżeniu wyznaczyć jego oeuvre włączając w nic prócz dzieł spiskich także i sądeckie;
18. Mistrz Maciejowicki, zachowany szczyt ołtarza z Granastowa nad Mniszkiem
Jak dotąd generalnej próby rekonstrukcji oeuvre tego Mistrza nie podjęli ani polscy, ani słowaccy,
Węgierscy czy niemieccy historycy sztuki. Csanky zaliczył wprawdzie do jego dzieł niemal wszystkie
ołtarze sądeckie, jednakże bez jakiejkolwiek głębszej analizy. Przesądził przy tym sprawę węgierskiego
pochodzenia tego Mistrza165. Innych badaczy interesowały raczej jego dzieła spiskie, które, jak dotąd są-
dzono, decydowały o przynależności artysty do kręgu warsztatowego krajów zakarpackich. Naszym
zdaniem większość jego dzieł spiskich powstała w obrębie cech stylowych szkoły sądeckiej. Trudno przy-
jąć, że artysta prowincjonalny mógłby otrzymać zamówienie tej miary, co ołtarz funeralny królów węgier-
5 Csânky, A szepesi..., s. 10.