76
EWA POLAK-TRAJDOS
łajskich datę 1450—146 0 222, najbliższe analogie z ołta-
rzem koszycko-bardiowskim pozwalają cofnąć tę datę
między lata 1440—1450 (il. 44—46).
Natomiast Św. Leonard z kwatery tryptyku łopu-
szańskiego trzyma się typu sądeckiego i jest inaczej upo-
zowany niż ten święty na ołtarzu koszycko-bardiowskim.
Tym niemniej powtarza on wiernie typy innych świę-
tych reprezentowanych na skrzydłach wymienionego już
ołtarza Mistrza Maciej o wickicgo. Tak więc Św. Leonard
z ołtarza w Łopusznej jest kopią Sw. Prokopiusza z trypty-
ku koszycko-bardiowskiego (il. 41, 43). Jednocześnie Sw.
Antoni z kwatery ołtarza łopuszańskiego wzoruje się na
analogicznym Sw. Antonim z ołtarza Mistrza Maciejowi-
ckicgo. Św. Franciszek z kwatery ołtarza Koronacji w
Łopusznej jest kopią Sw. Franciszka z ołtarza S w. Anto-
niego z Koszyc. Sw. Bernardyn ze Sieny w ołtarzu łopu-
szańskim jest natomiast kopią tegoż świętego z tryptyku
Królów z Maciejowic (ił. 3) oraz z obrazu Ukrzyżowanie
ze świętymi z Korzenny (il. 47, 48). Jest to w trzech wy-
mienionych wypadkach ten sam typ starca widzianego z
profilu, o zwisającej z policzków, pofałdowanej na szyi
skórze. Tego rodzajti wyobrażenie św. Bernardyna ze
Sieny odbiega od jego przedstawień we Włoszech, a także
od podobizny z ołtarza Legendy św. Jadwigi wrocławskiej.
ж t fif totu Dftmtmltl* &
36. Chrzest Chrystusa z Podkarpacia
Św. Franciszek na skrzydłach tryptyku
z Łopusznej potwierdza kult franciszkanów
dla Marii, związany z ich postawą imma-
kulistyczną. Sw. Bernardyn ze Sieny, refor-
mator zakonu, który był wielbicielem Sw.
Trójcy, stanowi w kwaterze tryptyku z
Łopusznej dopełnienie koncepcji ikonogra-
ficznej łączącej Św. Trójcę z Marią jako
królową niebios. To właśnie franciszkanie
obserwanci, czyli bernardyni, szerzyli kult
Niepokalanego Poczęcia. A polska liturgia
mszy Rorate coeli na adwent, pochodząca z
końca XIV* w., powstała w bernardyńskim
kręgu kultu maryjnego223. Nie zapominaj-
my też, że w 1451 r. Jan Kapistran, in-
35. Pokłon Trzech Króli, Gradualc 2/R.W Biblioteka Bernardynów
w Krakowie
222 Karłowska, op. cit., s. 342.
223 O. Przybylski, La Pologne Mariale, Cen-
tre Mariai Canadien. Tract. 101, septembre 1959.
EWA POLAK-TRAJDOS
łajskich datę 1450—146 0 222, najbliższe analogie z ołta-
rzem koszycko-bardiowskim pozwalają cofnąć tę datę
między lata 1440—1450 (il. 44—46).
Natomiast Św. Leonard z kwatery tryptyku łopu-
szańskiego trzyma się typu sądeckiego i jest inaczej upo-
zowany niż ten święty na ołtarzu koszycko-bardiowskim.
Tym niemniej powtarza on wiernie typy innych świę-
tych reprezentowanych na skrzydłach wymienionego już
ołtarza Mistrza Maciej o wickicgo. Tak więc Św. Leonard
z ołtarza w Łopusznej jest kopią Sw. Prokopiusza z trypty-
ku koszycko-bardiowskiego (il. 41, 43). Jednocześnie Sw.
Antoni z kwatery ołtarza łopuszańskiego wzoruje się na
analogicznym Sw. Antonim z ołtarza Mistrza Maciejowi-
ckicgo. Św. Franciszek z kwatery ołtarza Koronacji w
Łopusznej jest kopią Sw. Franciszka z ołtarza S w. Anto-
niego z Koszyc. Sw. Bernardyn ze Sieny w ołtarzu łopu-
szańskim jest natomiast kopią tegoż świętego z tryptyku
Królów z Maciejowic (ił. 3) oraz z obrazu Ukrzyżowanie
ze świętymi z Korzenny (il. 47, 48). Jest to w trzech wy-
mienionych wypadkach ten sam typ starca widzianego z
profilu, o zwisającej z policzków, pofałdowanej na szyi
skórze. Tego rodzajti wyobrażenie św. Bernardyna ze
Sieny odbiega od jego przedstawień we Włoszech, a także
od podobizny z ołtarza Legendy św. Jadwigi wrocławskiej.
ж t fif totu Dftmtmltl* &
36. Chrzest Chrystusa z Podkarpacia
Św. Franciszek na skrzydłach tryptyku
z Łopusznej potwierdza kult franciszkanów
dla Marii, związany z ich postawą imma-
kulistyczną. Sw. Bernardyn ze Sieny, refor-
mator zakonu, który był wielbicielem Sw.
Trójcy, stanowi w kwaterze tryptyku z
Łopusznej dopełnienie koncepcji ikonogra-
ficznej łączącej Św. Trójcę z Marią jako
królową niebios. To właśnie franciszkanie
obserwanci, czyli bernardyni, szerzyli kult
Niepokalanego Poczęcia. A polska liturgia
mszy Rorate coeli na adwent, pochodząca z
końca XIV* w., powstała w bernardyńskim
kręgu kultu maryjnego223. Nie zapominaj-
my też, że w 1451 r. Jan Kapistran, in-
35. Pokłon Trzech Króli, Gradualc 2/R.W Biblioteka Bernardynów
w Krakowie
222 Karłowska, op. cit., s. 342.
223 O. Przybylski, La Pologne Mariale, Cen-
tre Mariai Canadien. Tract. 101, septembre 1959.