Universitätsbibliothek HeidelbergUniversitätsbibliothek Heidelberg
Metadaten

Rocznik Historii Sztuki — 10.1974

DOI issue:
I: Z zagadnień teorii sztuki
DOI article:
Jaworska, Władysława: Munch i Przybyszewski
DOI Page / Citation link: 
https://doi.org/10.11588/diglit.14269#0086
Overview
loading ...
Facsimile
0.5
1 cm
facsimile
Scroll
OCR fulltext
80

WŁADYSŁAWA JAWORSKA

8. Edward Munch, Madonna z broszą, 1903, litografia

wiskiem, które fascynowało wszystkich. Była muzykalna, wykształcona, bardzo piękna. Niewiele jest
chyba kobiet, które miałyby taką ikonografię literacką, a niemałą i malarską, jak właśnie Dagny. Dr Franz
Servaes pisał o niej: ,,Ducha [tak nazywał ją Przybyszewski], wówczas dwudziestoparoletnia, była kobietą
czarującą, w której kochali się wszyscy mężczyźni. [...] Intelektualnie na poziomie, ultranowoczesna,
była jak gdyby przez los wybrana na towarzyszkę literackiego burzyciela świata — Przybyszewskiego.
Jakiś mistyczny blask promieniował wokół niej w kręgach berlińskiej cyganerii"17.

Śmiało można powiedzieć, że Dagny była nie tylko atrakcyjnym elementem towarzyskim tego śro-
dowiska, ale była elementem katalizacyjnym powstawania dzieł sztuki, muzą szczególnego rodzaju, dla
której i dzięki której powstawały dzieła sztuki, bo sama uzdolniona muzycznie i literacko, potrafiła je
prowokować i wyzwalać.

Nie jest wykluczone, że Dagny była wielką, a może jedyną miłością w życiu Muncha. Jej wizerunek
wisiał nad jego łóżkiem do śmierci. Prócz znanego portretu Dagny z 1893 r. jej rysy w sposób mniej czy

F. Servaes, op. cit.
 
Annotationen