DOI Artikel:
Pasierb, Janusz St.: Życie, męka i chwała św. Stanisława w "Legendarium andegaweńskim": (bav vat. lat. 8541)
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.13597#0058
54
JANUSZ S. PASIERB
4. Legendariwn andegaweńskie, żywot Św. Stanisława,
miniatura IV: quomodo corpus suum diuisum et incisum fuit per frustra
Ze spokojem króla (mającym zapewne wyrażać opisywaną przez biografów Świętego zatwardziałość),
który władczym gestem kieruje ćwiartowaniem, skontrastował miniaturzysta gwałtowne ruchy dwóch
oprawców, siekających długimi nożami ciało Stanisława na coraz drobniejsze cząstki. Nietkniętą, bez
śladu uderzenia mieczem leżącą na niższym stole głowę męczennika otacza nakładany złotem nimb. Taki
sam nimb obwodzi część ręki (?) na wyższym stole.
O poćwiartowaniu zwłok męczennika z wyroku królewskiego mówi Anonim Gall w Kronice Polskiej
(I, 27): ,,za zdradę [Bolesław] wydał biskupa na obcięcie członków", dając przy tym negatywną ocenę
takiego postąpienia władcy, „który tak szpetnie dochodzi swych praw"39. Mistrz Wincenty wkłada
w usta biskupa krakowskiego Mateusza w swej Kronice lament nad Stanisławem: „O żałosne, najżałoś-
niejsze śmiertelne widowisko! Świętego — bezbożnik, miłosiernego — zbrodniarz, biskupa niewinnego —
najokrutniejszy świętokradca rozszarpuje, poszczególne członki na najdrobniejsze cząstki rozsiekuje —
jak gdyby miały ponieść karę [nawet i] poszczególne cząstki członków!" (II, 20)40. Wincenty z Kielc
39 Tłum. R. Gródeckiego i M. Plezi, [w:] Anonim tzw. Gall, Kronika Polska, wyd. 3 uzupełnione, Wrocław 1968, cyt.
przez Kiirbis, op.cit., s. 325.
40 Przekład B. Kiirbis i K. Abgarowicza poprawiony przez Kiirbis, op. cit., s. 331.
JANUSZ S. PASIERB
4. Legendariwn andegaweńskie, żywot Św. Stanisława,
miniatura IV: quomodo corpus suum diuisum et incisum fuit per frustra
Ze spokojem króla (mającym zapewne wyrażać opisywaną przez biografów Świętego zatwardziałość),
który władczym gestem kieruje ćwiartowaniem, skontrastował miniaturzysta gwałtowne ruchy dwóch
oprawców, siekających długimi nożami ciało Stanisława na coraz drobniejsze cząstki. Nietkniętą, bez
śladu uderzenia mieczem leżącą na niższym stole głowę męczennika otacza nakładany złotem nimb. Taki
sam nimb obwodzi część ręki (?) na wyższym stole.
O poćwiartowaniu zwłok męczennika z wyroku królewskiego mówi Anonim Gall w Kronice Polskiej
(I, 27): ,,za zdradę [Bolesław] wydał biskupa na obcięcie członków", dając przy tym negatywną ocenę
takiego postąpienia władcy, „który tak szpetnie dochodzi swych praw"39. Mistrz Wincenty wkłada
w usta biskupa krakowskiego Mateusza w swej Kronice lament nad Stanisławem: „O żałosne, najżałoś-
niejsze śmiertelne widowisko! Świętego — bezbożnik, miłosiernego — zbrodniarz, biskupa niewinnego —
najokrutniejszy świętokradca rozszarpuje, poszczególne członki na najdrobniejsze cząstki rozsiekuje —
jak gdyby miały ponieść karę [nawet i] poszczególne cząstki członków!" (II, 20)40. Wincenty z Kielc
39 Tłum. R. Gródeckiego i M. Plezi, [w:] Anonim tzw. Gall, Kronika Polska, wyd. 3 uzupełnione, Wrocław 1968, cyt.
przez Kiirbis, op.cit., s. 325.
40 Przekład B. Kiirbis i K. Abgarowicza poprawiony przez Kiirbis, op. cit., s. 331.