DOI Artikel:
Grąbczewska, Małgorzata Maria: Zbiór dagerotypów Biblioteki Polskiej w Paryżu
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14572#0150
144
MAŁGORZATA MARIA GRĄBCZEWSKA
9. Anonim, Seweryn Gałęzowski, dagerotyp, Biblioteka Polska w Paryżu,
nr inw. Phot. dag. 5. Fot. M. Grąbczewska
z ryciną Augusta III z kolekcji BPP, gdzie głowa króla została usunięta najprawdopodobniej w wyniku prób
identyfikacji ledwie widocznej postaci.
Tutaj jednak mamy do czynienia raczej z celowym starciem portretu kobiety. Zdanie to podziela Jérôme
Monnier, konserwator dagerotypów. Uważa on, że przetarcie obejmujące tak precyzyjnie zdefiniowaną
powierzchnię nie może być przypadkowe. Niewątpliwie też zabieg ten został wykonany jeszcze w XIX w.
Należy pamiętać, że obraz dagerotypowy jest dosyć łatwo usuwalny, wystarczy delikatne przetarcie tuż po
wywołaniu płyty. W XIX w. uważano, że jest to wina dużej zawartości rtęci w warstwie srebrowej. Obecnie
wiadomo, że w rzeczywistości powierzchnia dagerotypu zawiera znikome ilości rtęci, a proces twardnienia
polegający na całkowitym wyparciu tego pierwiastka może trwać nawet kilka lat (dotyczy to dagerotypów,
których powierzchnia nie została pokryta warstewką złota)109. Przez ten czas dagerotyp jest mało stabilny
chemicznie i łatwo jest „zetrzeć" obraz.
6. E. Borhardt
Portret Seweryna Gałęzowskiego z żoną (?) (il. 6)
Sankt Petersburg, ok. 1855
dagerotyp kolorowany, 1/6 płyty, 7,6 x 6,2 cm w świetle oprawy, 12,7 xli cm z oprawą; oryginalna oprawa
w postaci czarnego, malowanego na szybie passe-partout z podwójną złotą obwódką wokół owalnie
wyciętego światła; odwrocie zaklejone zielonym marmurkowym papierem, po odchyleniu stopki
Barger, op. cit., s. 57-58.
MAŁGORZATA MARIA GRĄBCZEWSKA
9. Anonim, Seweryn Gałęzowski, dagerotyp, Biblioteka Polska w Paryżu,
nr inw. Phot. dag. 5. Fot. M. Grąbczewska
z ryciną Augusta III z kolekcji BPP, gdzie głowa króla została usunięta najprawdopodobniej w wyniku prób
identyfikacji ledwie widocznej postaci.
Tutaj jednak mamy do czynienia raczej z celowym starciem portretu kobiety. Zdanie to podziela Jérôme
Monnier, konserwator dagerotypów. Uważa on, że przetarcie obejmujące tak precyzyjnie zdefiniowaną
powierzchnię nie może być przypadkowe. Niewątpliwie też zabieg ten został wykonany jeszcze w XIX w.
Należy pamiętać, że obraz dagerotypowy jest dosyć łatwo usuwalny, wystarczy delikatne przetarcie tuż po
wywołaniu płyty. W XIX w. uważano, że jest to wina dużej zawartości rtęci w warstwie srebrowej. Obecnie
wiadomo, że w rzeczywistości powierzchnia dagerotypu zawiera znikome ilości rtęci, a proces twardnienia
polegający na całkowitym wyparciu tego pierwiastka może trwać nawet kilka lat (dotyczy to dagerotypów,
których powierzchnia nie została pokryta warstewką złota)109. Przez ten czas dagerotyp jest mało stabilny
chemicznie i łatwo jest „zetrzeć" obraz.
6. E. Borhardt
Portret Seweryna Gałęzowskiego z żoną (?) (il. 6)
Sankt Petersburg, ok. 1855
dagerotyp kolorowany, 1/6 płyty, 7,6 x 6,2 cm w świetle oprawy, 12,7 xli cm z oprawą; oryginalna oprawa
w postaci czarnego, malowanego na szybie passe-partout z podwójną złotą obwódką wokół owalnie
wyciętego światła; odwrocie zaklejone zielonym marmurkowym papierem, po odchyleniu stopki
Barger, op. cit., s. 57-58.