DOI Artikel:
Zieliński, Dominik: Założenie ogrodowe pałacu Herrenchiemsee: motyw ogrodów wersalskich w mecenacie artystycznym Ludwika II Bawarskiego
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.14576#0119
ZAŁOŻENI] OGRODOWI \CI HERRENCHIEMSE1
I I J
2. Herrenchiemsee, zachodnia część ogrodów. Fot. D. Zieliński
3. Herrenchiemsee, fotografia satelitarna zrealizowanej części założenia ogrodowego. Fot. Deutsches Zentrum fur Luft-
und Raumfahrt, http://www.dlr.de/
Przed fasadą zachodnią pałacu założono parter wodny w postaci dwóch symetrycznych basenów w stylu
francuskim, obwiedzionych wąskimi gazonami27. Na ich kamiennych obrzeżach stanęły ołowiane kopie r/e/b
wyobrażające cztery główne rzeki Francji wraz z czterema ich dopływami (il. 4; w basenie północnym:
Dordogne, Garonne, Sekwanę i Marnę; w basenie południowym: Loir, Loarę, Saonę i Rodan)28. Towarzyszą
Wersalskiemu parterowi wodnemu ostateczną postać nadano w 1684 г.. po licznych transformacjach. Na temat parteru
m.m.: A. Friedman, The évolution of the Parterre d'eau, .Journal of Garden History", 8, 1988, nr l.s. 1 30; T.F. Hedin, The
parterre d'eau ai Versailles. An eighteenth-century recollection, „ The Minneapolis [nstitute of Arts Bulletin", 65, 1981 1986,
s. 50 65; P. S с h n e i d e r, Die komposite Welt des Parterre d'Eau der Gartenanlage von Versailles 1672 1683. ( 'harles Le Brun
im Spannungsfeld von Kunst und Wissenschaft, „Dié Gartenkunst", 12. 2000. tir 2. s. 257 274.
2S Autorami pierwowzorów byli: Thomas Regnaudin {Loir i Loara). Jean-Baptiste Tub) {Rodan i Saona), Vntoine ( oysevox
{Dordogne i Garonna) i Etienne Le Hongre {Sekwana i Mama), a w brązie odlali je bracia Jacques i Jean Balthazar Kellerowie
pomiędzy 16X7 a 1690 r.
I I J
2. Herrenchiemsee, zachodnia część ogrodów. Fot. D. Zieliński
3. Herrenchiemsee, fotografia satelitarna zrealizowanej części założenia ogrodowego. Fot. Deutsches Zentrum fur Luft-
und Raumfahrt, http://www.dlr.de/
Przed fasadą zachodnią pałacu założono parter wodny w postaci dwóch symetrycznych basenów w stylu
francuskim, obwiedzionych wąskimi gazonami27. Na ich kamiennych obrzeżach stanęły ołowiane kopie r/e/b
wyobrażające cztery główne rzeki Francji wraz z czterema ich dopływami (il. 4; w basenie północnym:
Dordogne, Garonne, Sekwanę i Marnę; w basenie południowym: Loir, Loarę, Saonę i Rodan)28. Towarzyszą
Wersalskiemu parterowi wodnemu ostateczną postać nadano w 1684 г.. po licznych transformacjach. Na temat parteru
m.m.: A. Friedman, The évolution of the Parterre d'eau, .Journal of Garden History", 8, 1988, nr l.s. 1 30; T.F. Hedin, The
parterre d'eau ai Versailles. An eighteenth-century recollection, „ The Minneapolis [nstitute of Arts Bulletin", 65, 1981 1986,
s. 50 65; P. S с h n e i d e r, Die komposite Welt des Parterre d'Eau der Gartenanlage von Versailles 1672 1683. ( 'harles Le Brun
im Spannungsfeld von Kunst und Wissenschaft, „Dié Gartenkunst", 12. 2000. tir 2. s. 257 274.
2S Autorami pierwowzorów byli: Thomas Regnaudin {Loir i Loara). Jean-Baptiste Tub) {Rodan i Saona), Vntoine ( oysevox
{Dordogne i Garonna) i Etienne Le Hongre {Sekwana i Mama), a w brązie odlali je bracia Jacques i Jean Balthazar Kellerowie
pomiędzy 16X7 a 1690 r.