DOI article:
Bińkowska, Iwona: Ogród przy domu: modelowe rozwiązania na wystawach śląskich w XIX i pierwszej połowie XX stulecia
DOI Page / Citation link:https://doi.org/10.11588/diglit.14576#0162
156
IWONA BINKOWSKA
21. Wystawa GuGALi w Legnicy, 1927. Partery wodne z fontannami, projekt Gustaw
Allinger. Fot. R. Foglar, repr. w: Gugali. Deutsche Gartenbau- und Schlesische
Gewerbe-Ausstellung Liegnitz 1927, Juni bis Oktober, [Liegnitz 1927], il. 1
22. Wystawa GuGALi w Legnicy, 1927. Oświetlenie parteru wodnego z fontannami.
Fot. R. Foglar, repr. w: Ber ich t der Ausstellungsleitung iiber Aufbau, Verlauf und
Abbau der Deutschen Gartenbau- und Schlesischen Gewerbe-Ausstellung Liegnitz
1927, [Liegnitz 1927?], s. 30/31
Jedynie Camillo Schneider, w odróżnieniu od innych recenzentów, wskazywał nie na partery kwiatowe,
lecz Wyspę Różaną na stawie, jako centralny punkt ekspozycji91. W jej kolorystycznej kompozycji dopatry-
wał się próby prezentacji kręgu barw Wilhelma Oswalda92. Była to prostokątna wyspa usytuowana central-
nie w również prostokątnym basenie z fontannami, określanymi jako Wasserkunst. Już sama terminologia
świadczy o poszukiwaniu analogii z nowożytnymi parterami wodnymi. Efekt ten podkreślały wieczorne
i nocne iluminacje (il. 21 22).
Twórcami ogrodów specjalnych na wystawie w 1929 r. były firmy należące do Reinholda Behnscha
z Brochowa, Berndta spod Świebodzic, Titusa Hermanna z Legnicy i dwie wrocławskie Eduarda Monhaupta
sen. oraz Paula Hatta93. Za najciekawszą propozycję, omawiający wystawę Franz Hahnel uznał trzy ogrody
C. Schneider, Die Gartenbau-Ausstellung in Liegnitz, „Gartenschonheit", 8, 1927, nr 28, s. 430-431.
W. Oswald, Die Farbenfibel, Leipzig 1916 (1 wyd.), publikacja wielokrotnie wznawiana po 1 wojnie światowej.
Werbund Ausstellung. Wohnung und Werkraum, Breslau 1929, s. 68.
IWONA BINKOWSKA
21. Wystawa GuGALi w Legnicy, 1927. Partery wodne z fontannami, projekt Gustaw
Allinger. Fot. R. Foglar, repr. w: Gugali. Deutsche Gartenbau- und Schlesische
Gewerbe-Ausstellung Liegnitz 1927, Juni bis Oktober, [Liegnitz 1927], il. 1
22. Wystawa GuGALi w Legnicy, 1927. Oświetlenie parteru wodnego z fontannami.
Fot. R. Foglar, repr. w: Ber ich t der Ausstellungsleitung iiber Aufbau, Verlauf und
Abbau der Deutschen Gartenbau- und Schlesischen Gewerbe-Ausstellung Liegnitz
1927, [Liegnitz 1927?], s. 30/31
Jedynie Camillo Schneider, w odróżnieniu od innych recenzentów, wskazywał nie na partery kwiatowe,
lecz Wyspę Różaną na stawie, jako centralny punkt ekspozycji91. W jej kolorystycznej kompozycji dopatry-
wał się próby prezentacji kręgu barw Wilhelma Oswalda92. Była to prostokątna wyspa usytuowana central-
nie w również prostokątnym basenie z fontannami, określanymi jako Wasserkunst. Już sama terminologia
świadczy o poszukiwaniu analogii z nowożytnymi parterami wodnymi. Efekt ten podkreślały wieczorne
i nocne iluminacje (il. 21 22).
Twórcami ogrodów specjalnych na wystawie w 1929 r. były firmy należące do Reinholda Behnscha
z Brochowa, Berndta spod Świebodzic, Titusa Hermanna z Legnicy i dwie wrocławskie Eduarda Monhaupta
sen. oraz Paula Hatta93. Za najciekawszą propozycję, omawiający wystawę Franz Hahnel uznał trzy ogrody
C. Schneider, Die Gartenbau-Ausstellung in Liegnitz, „Gartenschonheit", 8, 1927, nr 28, s. 430-431.
W. Oswald, Die Farbenfibel, Leipzig 1916 (1 wyd.), publikacja wielokrotnie wznawiana po 1 wojnie światowej.
Werbund Ausstellung. Wohnung und Werkraum, Breslau 1929, s. 68.