Universitätsbibliothek HeidelbergUniversitätsbibliothek Heidelberg
Metadaten

Rocznik Historii Sztuki — 34.2009

DOI Artikel:
Omilanowska-Kiljańczyk, Małgorzata: Edouard André i jego realizacje ogrodowe w Polsce i na Litwie
DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.14576#0224
Überblick
Faksimile
0.5
1 cm
facsimile
Vollansicht
OCR-Volltext
218

MAŁGORZATA OMILANOWSKA

24. Landwarów, altana ogrodowa przy kortach tenisowych. Fot. przed 1914,

Biblioteka Narodowa w Warszawie, Zbiór Rękopisów, Z. Potocka, Teki
rodzinne. Tyszkiewiczowie, Potoccy, Lubomirscy, Zamoyscy, Warszawa 1973,

rkps sygn. akc. 10114

wiele, m.in. kamienny stolik z ławeczką udający ścięty pień drzewa (il. 23). Z fotografii znana jest także
kryta strzechą otwarta altana, z której roztaczał się widok na korty tenisowe (il. 24). Potocka wspominała
też, że: „W lasku sosnowym nad jeziorem urządził [ogrodnik Dworzak] uroczą kapliczkę pod gołym niebem,
z wizerunkiem NMP Częstochowskiej, przed którym paliła się stale lampka oliwna. Ramy obrazu, ławki
i dekoracja kapliczki z drzewa naśladującego korzenie drzew. Kapliczka bez dachu i ścian, odwiedzana przez
okoliczną ludność składającą przed obrazem kwiaty i wota"66.

W przypadku parku landwarowskiego trudno szukać analogii. Pałac miał nietypowe położenie i w zasa-
dzie niepowtarzalny układ terenu oblanego wodami sztucznie utworzonego jeziora. Zespół stawów i kaskad
z grotami, jaki powstał w Landwarowie, należy do rzadkich przykładów tak intensywnego wykorzystania
wody w kształtowaniu parku krajobrazowego. Na stosunkowo niewielkim terenie (ok. 15 ha67) założono
skomplikowany system potoków, kaskad i stawów, który poniekąd „nałożony" został na wcześniejszy, także
sztucznie stworzony i dość skomplikowany z punktu widzenia inżynierii wodnej układ połączonych zbior-
ników z potokami oraz stawidłami. André wykorzystał istniejącą strukturę systemu wodnego, aby wzbogacić
park o rzadko spotykane efekty.

POŁĄGA

W nadbałtyckiej Połądze nie było wcześniejszej rezydencji. Należała do Tyszkiewiczów od 1824 г., ale
nigdy tu nie mieszkali, jedynie od ok. 1875 r, gdy Józef wybrał na nową siedzibę rodową Kretyngę, w Połądze

Ibidem.

L. Januskievicius, Lietuvos parkai, Kanas 2004, s. 218.
 
Annotationen