Rocznik Muzeum Narodowego w Warszawie (9.1965)

22. wg E. Peet and L. Wolley,
The City of Akhenaten I, tabl.
LII (54/66), LIII (74/200)

obiekt dwurożny, prawdopodobnie posiadał trzy zakończenia (być może, że zachowany ślad
po utrąconym trzecim zakończeniem jest śladem po guzowatym występie). W ściance bocznej
otwór.

Dwa obiekty jednorożne bez zagłębień i otworów23 (il. 23). W miejscu występów jak gdyby
szczątkowe imadła, będące najprawdopodobniej rezultatem ewolucji występów, a nie zreduko-
wanymi imadłami. Podobny szczegół możemy również zaobserwować u niektórych obiektów
z Deir el Medineh24.

Mit Rahineh25:

Dwadzieścia trzy fragmenty różnej wielkości obiektów dwurożnych (il. 24). Większość
obiektów została znaleziona przy wielkiej świątyni Ptaha na południe od muru okalającego,
przed małym sanktuarium na poziomie baz kolumn, reszta przy zachodniej bramie i przy poszcze-
gólnych sondażach. Wys. obiektów sięga 22 cm. Wszystkie zachowane obiekty posiadały guzo-

23 H. Frankfort and S. Pendlebury, The City of Akhenaten II. London 1950, tabl. LIV (xxxiii,
8, U).

24 Por. il. 13.

25 Fischer, jw.

32