DOI Heft:
Sztuka starożytna
DOI Artikel:Brandys, Henryk: Egipskie podstawki pod naczynia do gotowania
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.19397#0050
38. wg H. G. Fischer, Pottery, il. 11
tygli zatykano gliniannymi korkami, to podobieństwo staje się bliższe. Jest więc możliwe, że
tygiel znaleziony w Qau reprezentuje ten sam typ, co tygiel na przedstawieniu w grobowcu
Mereruka.
Opisując przykłady z Tell-er-Retabeh, Petrie wysunął hipotezę, że dwurożne obiekty z otwo-
rami w dnie i w ściankach mogły być używane jako pojemniki do przechowywania lub trans-
portowania żarzących się węgli50. Zastanawiający jest wobec tego fakt, że podobne obiekty
z Mit Rahineh nie mają żadnych śladów poczernienia, natomiast obiekty z innych miejscowości
np. Edfu i Deir el Medineh noszą ślady opalenia zewnątrz a wewnątrz są tylko odymione przy
otworach. Świadczy to o tym, że płomień był na zewnątrz, a wnętrze prawdopodobnie puste.
Potwierdza to fakt, że otwory na obiektach pojawiają się na różnej wysokości, a czasami są
zastępowane przez zagłębienia. Poza tym znane są przenośne piecyki z wykopalisk w Heliopolis,
Tanis i Mit Rahineh51 (il. 38), a ich identyfikacja nie budzi żadnych zastrzeżeń.
A. Rowe przypuszcza, że zoomorficzne zabytki z Beth Shan służyły jako obiekty kultowe,
nie precyzując ich przeznaczenia52 lecz przy innych zabytkach hipotezę tę musimy odrzucić ze
względu na sposób wykonania i miejsce znalezienia. Hipoteza ta jest baidziej prawdopodobna
w stosunku do obiektów z Fajstos53.
Najsłuszniejsza wydaje się przy obecnym stanie badań hipoteza Langsdorffa, który opisując
obiekt z Hermopolis stwierdził, że mógł być on używany jako „Feuerbock"54, To jest podstawka
50 Petrie, Hyksos, jw.
51 F. Petrie and E. Mackay, Heliopolis, Kafr Ammar and Shurafa. London 1915, tabl. 51 (51);
F. Petrie and L. G r if fi th, Tanis II. London 1888, tabl. 35 (77); Fi s che r,jw., s. 30, il. 11, tabl. XIX,
d 85.
52 Por. Rowe, jw.
53 Por. Levi, jw.
54 Por. Langsdorff, jw.
46
tygli zatykano gliniannymi korkami, to podobieństwo staje się bliższe. Jest więc możliwe, że
tygiel znaleziony w Qau reprezentuje ten sam typ, co tygiel na przedstawieniu w grobowcu
Mereruka.
Opisując przykłady z Tell-er-Retabeh, Petrie wysunął hipotezę, że dwurożne obiekty z otwo-
rami w dnie i w ściankach mogły być używane jako pojemniki do przechowywania lub trans-
portowania żarzących się węgli50. Zastanawiający jest wobec tego fakt, że podobne obiekty
z Mit Rahineh nie mają żadnych śladów poczernienia, natomiast obiekty z innych miejscowości
np. Edfu i Deir el Medineh noszą ślady opalenia zewnątrz a wewnątrz są tylko odymione przy
otworach. Świadczy to o tym, że płomień był na zewnątrz, a wnętrze prawdopodobnie puste.
Potwierdza to fakt, że otwory na obiektach pojawiają się na różnej wysokości, a czasami są
zastępowane przez zagłębienia. Poza tym znane są przenośne piecyki z wykopalisk w Heliopolis,
Tanis i Mit Rahineh51 (il. 38), a ich identyfikacja nie budzi żadnych zastrzeżeń.
A. Rowe przypuszcza, że zoomorficzne zabytki z Beth Shan służyły jako obiekty kultowe,
nie precyzując ich przeznaczenia52 lecz przy innych zabytkach hipotezę tę musimy odrzucić ze
względu na sposób wykonania i miejsce znalezienia. Hipoteza ta jest baidziej prawdopodobna
w stosunku do obiektów z Fajstos53.
Najsłuszniejsza wydaje się przy obecnym stanie badań hipoteza Langsdorffa, który opisując
obiekt z Hermopolis stwierdził, że mógł być on używany jako „Feuerbock"54, To jest podstawka
50 Petrie, Hyksos, jw.
51 F. Petrie and E. Mackay, Heliopolis, Kafr Ammar and Shurafa. London 1915, tabl. 51 (51);
F. Petrie and L. G r if fi th, Tanis II. London 1888, tabl. 35 (77); Fi s che r,jw., s. 30, il. 11, tabl. XIX,
d 85.
52 Por. Rowe, jw.
53 Por. Levi, jw.
54 Por. Langsdorff, jw.
46