i
I .
■ '■■.■-'■-4-i
' : :o i ' / -: ' .. :■;-. . i '■ ' ■■ ■ \ ■■ . "' ■'- ■ ■ . - Z.;.:". '.:/:■ V ::' -. V :' ; ■:■ r]' ' ' ■ ■ V "■ ■;' .'' A " :' ■ "-' " -fi '0$?:] i
r ' ' ;
7. Figurki lisów i koguta, Korynt, 1 poł. V w. p.n.e. Nr inw. 198354— 198356 MN
O omawianych figurkach można powiedzieć więcej niż to, że zdobiły dysk lustra. Jednakowy
kolor brązu i szerokość łap, wynosząca we wszystkich trzech przypadkach 0,005 m wskazują
na to, że figurki dekorowały jedno lustro. Bez wątpienia układ postaci zwierzęcych na tafli lustrza-
nej nie odbiegał od ogólnie przyjętego, tzn. lisy mieściły się niżej, kogut zaś wyżej na krawędzi
dysku. Należałoby się zastanowić, czy można znaleźć wytłumaczenie użycia do dekoracji luster
figurek kogutów i lisów. Kogut — jedno z ulubionych zwierząt Arfodyty mógłby występować
jako jej atrybut62, lecz lisy goniące zająca lub gonione przez psy stanowiły chyba tylko element
plastyczny, który podobał się producentowi i użytkownikowi jako ozdoba zwierciadła.
Celem określenia ośrodka produkcyjnego należy zwrócić uwagę na bardzo charakterystyczną
cechę modelunku opisanych figurek. Jest nią krótki, masywny tułów zwierząt. Tą samą cechą
odznaczają się lisy z obu wspomnianych wyżej luster berlińskich, przy czym na dysku jednego
z nich, znalezionego w Megarze, stoi również statuetka koguta o analogicznych proporcjach,
a także lisy i koguty zdobiące dysk korynckiego lustra z muzeum w Karlsruhe. Tenże ośrodek
reprezentują niewątpliwie lustra z Luwru o bogatej dekoracji tafli lustrzanej63 uważane przez
Langlotza za wyrób Koryntu64. Przypuszczamy, że lustro znalezione w Megarze, która nie jest
62 Por. np. O. Keller, Die antike Tierwelt. Leipzig 1909, s. 138.
63 Bibliografię do wymienionych luster patrz przypis 61.
64 Langlotz, jw., s. 80 i nast.
77
I .
■ '■■.■-'■-4-i
' : :o i ' / -: ' .. :■;-. . i '■ ' ■■ ■ \ ■■ . "' ■'- ■ ■ . - Z.;.:". '.:/:■ V ::' -. V :' ; ■:■ r]' ' ' ■ ■ V "■ ■;' .'' A " :' ■ "-' " -fi '0$?:] i
r ' ' ;
7. Figurki lisów i koguta, Korynt, 1 poł. V w. p.n.e. Nr inw. 198354— 198356 MN
O omawianych figurkach można powiedzieć więcej niż to, że zdobiły dysk lustra. Jednakowy
kolor brązu i szerokość łap, wynosząca we wszystkich trzech przypadkach 0,005 m wskazują
na to, że figurki dekorowały jedno lustro. Bez wątpienia układ postaci zwierzęcych na tafli lustrza-
nej nie odbiegał od ogólnie przyjętego, tzn. lisy mieściły się niżej, kogut zaś wyżej na krawędzi
dysku. Należałoby się zastanowić, czy można znaleźć wytłumaczenie użycia do dekoracji luster
figurek kogutów i lisów. Kogut — jedno z ulubionych zwierząt Arfodyty mógłby występować
jako jej atrybut62, lecz lisy goniące zająca lub gonione przez psy stanowiły chyba tylko element
plastyczny, który podobał się producentowi i użytkownikowi jako ozdoba zwierciadła.
Celem określenia ośrodka produkcyjnego należy zwrócić uwagę na bardzo charakterystyczną
cechę modelunku opisanych figurek. Jest nią krótki, masywny tułów zwierząt. Tą samą cechą
odznaczają się lisy z obu wspomnianych wyżej luster berlińskich, przy czym na dysku jednego
z nich, znalezionego w Megarze, stoi również statuetka koguta o analogicznych proporcjach,
a także lisy i koguty zdobiące dysk korynckiego lustra z muzeum w Karlsruhe. Tenże ośrodek
reprezentują niewątpliwie lustra z Luwru o bogatej dekoracji tafli lustrzanej63 uważane przez
Langlotza za wyrób Koryntu64. Przypuszczamy, że lustro znalezione w Megarze, która nie jest
62 Por. np. O. Keller, Die antike Tierwelt. Leipzig 1909, s. 138.
63 Bibliografię do wymienionych luster patrz przypis 61.
64 Langlotz, jw., s. 80 i nast.
77