DOI Heft:
Sztuka starożytna
DOI Artikel:Rodziewicz, Mieczysław; Muzeum Narodowe w Warszawie [Mitarb.]: Asklepios i Herakles w Muzeum Narodowym w Warszawie: problemy redukcji skali kopii rzymskich na przykładach statuetek marmurowych
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.19397#0155
w okresie kopistów lecz również wcześniej58.
Oparta jest więc o inny wariant, nieznany nam
w marmurze. Torsik typu Heraklesa Farnese po-
chodzący prawdopodobnie z Kerczu, oraz eg-
zemplarz z Tuluzy — podobnie jak nasz mode-
lowane w szczegółach, posiadają dosyć niepo-
radnie zachowany ogólny ruch korpusu,ułożony
analogicznie jak w figurze z Uffizi59. Jest typo-
we dla prac w marmurze niższej klasy, że za-
chowują one dosyć dobrze sylwetę oryginału,
gorzej natomiast charakteryzują szczegółowe
układy. Sądzić należy, że nasza figurka pow-
tarza inny wzór niż rzeźba z Uffizi lub Nea-
polu. Bardzo interesująco nasza statuetka przed-
stawia się w porównaniu z licznymi wyobraże-
niami tego typu wykonanymi w brązie. Analo-
giczna statuetka brązowa z Villa Albani posiada
podobnie wyprostowaną pozycję korpusu, ale jej
ręce ułożone są w zupełnie odmiennej pozycji60.
Natomiast analogia z Walters Art Gallery (Bal-
timore), ukazuje również podobny układ torsu
a nawet rąk, jednakże bardziej proporcjonalny61.
Bardzo dobrej klasy statuetka brązowa z daw-
nych zbiorów Tyszkiewicza (obecnie w Luwrze),
ukazuje nam analogiczne wydłużenie barku i
ręki opierającej się na maczudze62. Przy czym
ręka wtopiona jest głęboko we włochatą skórę
58 Bieber, jw., s. 37, 99; Najsłynniejsze późno
hellenistyczne powtórzenia Heraklesa tego typu znajduje
się na fryzie Telesfosa z Pergamonu. Patrz E. R o h d e,
Pergamin, Burgberg und Altar. Berlin 1961, fig. 50.
59 O. W a 1 d h a u e r, Die Antiken Sculpturen
der Ermitage. t. II, Berlin-Leipzig 1931, nr 139, fig. 6;3
C. Esperandieu, Recueil generał des bas-reliefs de
la Gaule romaine, t. II, Paris 1909, nr 893.
60 B i e b e r, jw., fig. 79.
61 B i e b e r, jw., fig. 398.
5. Statuetka Heraklesa typu Farnese z byłych zbio-
rów Tyszkiewicza, obecnie w Luwrze
151
Oparta jest więc o inny wariant, nieznany nam
w marmurze. Torsik typu Heraklesa Farnese po-
chodzący prawdopodobnie z Kerczu, oraz eg-
zemplarz z Tuluzy — podobnie jak nasz mode-
lowane w szczegółach, posiadają dosyć niepo-
radnie zachowany ogólny ruch korpusu,ułożony
analogicznie jak w figurze z Uffizi59. Jest typo-
we dla prac w marmurze niższej klasy, że za-
chowują one dosyć dobrze sylwetę oryginału,
gorzej natomiast charakteryzują szczegółowe
układy. Sądzić należy, że nasza figurka pow-
tarza inny wzór niż rzeźba z Uffizi lub Nea-
polu. Bardzo interesująco nasza statuetka przed-
stawia się w porównaniu z licznymi wyobraże-
niami tego typu wykonanymi w brązie. Analo-
giczna statuetka brązowa z Villa Albani posiada
podobnie wyprostowaną pozycję korpusu, ale jej
ręce ułożone są w zupełnie odmiennej pozycji60.
Natomiast analogia z Walters Art Gallery (Bal-
timore), ukazuje również podobny układ torsu
a nawet rąk, jednakże bardziej proporcjonalny61.
Bardzo dobrej klasy statuetka brązowa z daw-
nych zbiorów Tyszkiewicza (obecnie w Luwrze),
ukazuje nam analogiczne wydłużenie barku i
ręki opierającej się na maczudze62. Przy czym
ręka wtopiona jest głęboko we włochatą skórę
58 Bieber, jw., s. 37, 99; Najsłynniejsze późno
hellenistyczne powtórzenia Heraklesa tego typu znajduje
się na fryzie Telesfosa z Pergamonu. Patrz E. R o h d e,
Pergamin, Burgberg und Altar. Berlin 1961, fig. 50.
59 O. W a 1 d h a u e r, Die Antiken Sculpturen
der Ermitage. t. II, Berlin-Leipzig 1931, nr 139, fig. 6;3
C. Esperandieu, Recueil generał des bas-reliefs de
la Gaule romaine, t. II, Paris 1909, nr 893.
60 B i e b e r, jw., fig. 79.
61 B i e b e r, jw., fig. 398.
5. Statuetka Heraklesa typu Farnese z byłych zbio-
rów Tyszkiewicza, obecnie w Luwrze
151