Rocznik Muzeum Narodowego w Warszawie (9.1965)

zmienione zostały przez wydłużenie twarzy w stosunku do długości czaszki. Wrażenie to spotę-
gowane jest jeszcze przez obniżenie dolnej granicy włosów na karku, tak że wypada ona na
wysokości szczęki. Dalszą konsekwencją tego, jest fakt, że corona radiata posiada wprawdzie
opaskę równoległą do granicy włosów, ale tym samym jej kąt nachylenia w stosunku do pionowej
osi portretu jest mniejszy od 45°, co potęguje jeszcze bardziej wrażenie braku równowagi i spo-
koju.

Omówiony egzemplarz nie jest odosobniony. Podobną sylwetkę głowy i przebieg głównych
linii kompozycji przedstawia również następny egzemplarz:

102397 antoninian, Rzym(?) 273/274 (il. 20)

A. IMP AVRELIANVS AVG

Popiersie cesarza w zbroi zwrócone w prawo.
Głowa w corona radiata.

R. ORIENT AVG

(opis jak nr 151630, znak menniczy uszkodzony)
RIC 62(?)

Przyczyną wahania przy określeniu ośrodka jest zniszczenie znaku menniczego na rewersie, z którego po
zostały w egzergu dwie pionowe kreski. Może to być więc np. oficyna (V) II Rzymu. Mniej prawdopodobne byłoby
doszukiwanie się w pozostałościach znaku uszkodzonej litery M (Mediolanu), jak w znakach PM, SM itd. tym-
bardziej, że odpowiedni typ z Mediolanu (RIC 150) posiada legendę awersu: IMP C... Jednak podobieństwo
portretu i wykonania stempla jest w obu okazach (por. nr 151630) tak duże, że wobec niemożności zestawienia
naszej monety z produkcją wszystkich dziesięciu oficyn Rzymu, które wzięły udział w wybiciu tej emisji nie można
stanowczo wykluczyć jej mediolańskiego pochodzenia. Skądinąd nie byłby dziwnym udział w produkcji nowo
otwartego ośrodka rzymskiego, obok innych, również rytowników stempli przeniesionych tu z Mediolanu.

Cechy tego samego, co w dwu omówionych wypadkach, modelu choć w bardziej płaskim
i suchym wykonaniu, widzimy na monecie z IX oficyny Rzymu,

102398 antoninian, Rzym 273/274 (il. 21)
A. IMP AVRELIANVS AVG

Popiersie cesarza w zbroi zwrócone w prawo.
Głowa w corona radiata.

R. ORIENS AVG ^

(opis jak nr 151630)
RIC 62

186