Rocznik Muzeum Narodowego w Warszawie (14.1970)

3. Rozłożenie łukowatych powierzchni niszy na płaszczyznę kalki, na której
wykonano dokumentację graficzną odwrocia. I — obramienie; II a i b — dwa
możliwe rozwiązania dla czaszy (wybrano Ilb); III — część cylindryczna

niesiono również na przezroczystej folii zarys kompozycji lica, w oparciu o fotografię „in situ"
oraz łatwe do zlokalizowania ubytki. Niestety bowiem nie było w tym przypadku innej możli-
wości wstępnego zapoznania się z tą kompozycją5.

W czasie wstępnej dokumentacji zarejestrowano na odwrociu trzy rodzaje tynków (por. s.
445): na czaszy znajdował się gruboziarnisty tynk jasnokremowy oddzielony wyraźnym uskokiem
(pęknięciem) od żółtawo-brązowawego tynku pokrywającego część środkową. Na partii dolnej
odwrocia niszy widoczny był ciemnobrązowy tynk mulisty. W części środkowej na tynku żół-

5 Malowidła płaskie luźno ułożone na podkładach licem do dołu przesuwano na stół ze szklanym blatem
i oglądano od dołu przy odpowiednim podświetleniu. Dla niszy było to niemożliwe ze względu na jej formę i ria
gipsowe rusztowanie nałożone na lico.

434