DOI issue:
Część I. Museum / Part I. The Museum
DOI article:Rypson, Piotr: Galeria Sztuki XX i XXI Wieku
DOI Page / Citation link: https://doi.org/10.11588/diglit.45362#0025
il. 121 fig. 12
Sala 7 - wybór prac
z okresu stanu
wojennego - na
pierwszym planie obraz
Łukasza Korolkiewicza
13 grudnia 1981 rano, 1982
I Room 7 - selection
of works from the
martial law period; in
the foreground, Łukasz
Korolkiewicz’s painting
December 13,1981,
Morning, 1982
fot. I photo Bartosz Bajerski
krytycznej i publicznej. Realizacje uliczne Wojciecha Krukowskiego i Akademii Ruchu (Europa
[Autobus, 1976) nawiązują przy tym do wcześniejszych, słynnych dzieł prezentowanych w ga-
lerii - fotomontażu Franciszki i Stefana Themersonów zainspirowanego poematem Anatola
Sterna oraz obrazu Bronisława Linkego.
Wyjście artystów poza tradycyjną przestrzeń i podejmowana przez nich strategia działania
współistniały z pojawieniem się w Polsce jawnej opozycji politycznej oraz ruchu wydawniczego
poza zasięgiem cenzury. W tym kontekście należy również odczytywać obraz Jerzego „Jurrego”
Zielińskiego S.O.S. - Ratujcie nasze dusze (1977), nawiązującego formalnie do sztuki pop-artu.
Figuratywny zwrot w malarstwie połowy lat siedemdziesiątych reprezentują obrazy Edwarda
Dwurnika, Łukasza Korolkiewicza i Ewy Kuryluk (il. 11).
Powstanie ruchu „Solidarność” w 1980 roku, krótki „festiwal wolności” przerwany wprowa-
dzeniem stanu wojennego, a potem mroczna dekada powolnego dogorywania państwa realnego
socjalizmu rządzonego przez wojsko i siły bezpieczeństwa, były czasem bardzo znaczącym
dla sztuki polskiej, rewidującym wiele dotychczasowych postaw i kierunków artystycznych.
Po wprowadzeniu stanu wojennego w grudniu 1981 roku środowiska kultury ogłosiły bojkot
oficjalnych, państwowych instytucji - telewizji, czasopism, szeregu galerii i muzeów. W efek-
cie rozwinął się niezwykły fenomen wystaw organizowanych w budynkach kościelnych,
a zwłaszcza w niezależnych „miejscach sztuki” - pracowniach, półformalnych galeriach, na
Sala 7 - wybór prac
z okresu stanu
wojennego - na
pierwszym planie obraz
Łukasza Korolkiewicza
13 grudnia 1981 rano, 1982
I Room 7 - selection
of works from the
martial law period; in
the foreground, Łukasz
Korolkiewicz’s painting
December 13,1981,
Morning, 1982
fot. I photo Bartosz Bajerski
krytycznej i publicznej. Realizacje uliczne Wojciecha Krukowskiego i Akademii Ruchu (Europa
[Autobus, 1976) nawiązują przy tym do wcześniejszych, słynnych dzieł prezentowanych w ga-
lerii - fotomontażu Franciszki i Stefana Themersonów zainspirowanego poematem Anatola
Sterna oraz obrazu Bronisława Linkego.
Wyjście artystów poza tradycyjną przestrzeń i podejmowana przez nich strategia działania
współistniały z pojawieniem się w Polsce jawnej opozycji politycznej oraz ruchu wydawniczego
poza zasięgiem cenzury. W tym kontekście należy również odczytywać obraz Jerzego „Jurrego”
Zielińskiego S.O.S. - Ratujcie nasze dusze (1977), nawiązującego formalnie do sztuki pop-artu.
Figuratywny zwrot w malarstwie połowy lat siedemdziesiątych reprezentują obrazy Edwarda
Dwurnika, Łukasza Korolkiewicza i Ewy Kuryluk (il. 11).
Powstanie ruchu „Solidarność” w 1980 roku, krótki „festiwal wolności” przerwany wprowa-
dzeniem stanu wojennego, a potem mroczna dekada powolnego dogorywania państwa realnego
socjalizmu rządzonego przez wojsko i siły bezpieczeństwa, były czasem bardzo znaczącym
dla sztuki polskiej, rewidującym wiele dotychczasowych postaw i kierunków artystycznych.
Po wprowadzeniu stanu wojennego w grudniu 1981 roku środowiska kultury ogłosiły bojkot
oficjalnych, państwowych instytucji - telewizji, czasopism, szeregu galerii i muzeów. W efek-
cie rozwinął się niezwykły fenomen wystaw organizowanych w budynkach kościelnych,
a zwłaszcza w niezależnych „miejscach sztuki” - pracowniach, półformalnych galeriach, na