DOI Heft:
Część II. Sztuka starożytna / Part II. Ancient Art
DOI Artikel:Reiche, Andrzej: Polsko-kuwejckie badania archeologiczne w północnym Kuwejcie w latach 2007 - 2012
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.45362#0100
Andrzej Reiche Polsko-kuwejckie badania archeologiczne w północnym Kuwejcie...
99
są także czarki i butle, znaleziono też fragmenty naczyń zasobowych. Dekoracja malowana,
m.in. w formie trójkątów, rombów, drobnej siatki, zestawów linii prostych lub falistych, jest
charakterystyczna dla okresu wczesnego Ubaidu (Ubaid 2/3; koniec VI - początek V tysiąc-
lecia p.n.e.). Farba po wypaleniu uzyskiwała różne odcienie brązu na jasnym (zielonkawym
po kremowe) tle naczynia. Były to importy z Mezopotamii. Na stanowisku występują także
naczynia z czerwonej gliny, głównie fragmenty garnków i mis, które uważa się za naczynia ku-
chenne służące do przygotowania potraw, wypalone w niskiej temperaturze, o czym świadczy
czarny kolor ich rdzenia. Są one uważane za wyrób lokalny, charakterystyczny dla Półwyspu
Arabskiego od późnego neolitu. Dna wielu z tych naczyń mają na zewnętrznej stronie odcisk
plecionki maty, na której były lepione.
Wśród licznych drobnych znalezisk28 interesujących jest kilka fragmentów przedmiotu w for-
mie małej miseczki umieszczonej na stożkowatym, pionowym uchwycie, wykonanym z czerwo-
nej, słabo wypalonej gliny (il. 15). Choć jest on charakterystyczny dla stanowisk ubaidzkich, jego
przeznaczenie nie jest do tej pory wyjaśnione. Jednostkowym znaleziskiem jest duży dekorowany
przęślik z wypalonej zielonkawej gliny, charakterystycznej dla importów z Mezopotamii (il. 16).
Bardzo liczną kategorią wyrobów z lokalnej gliny, znajdowanych na całym stanowisku, są lekkie
stożkowate pierścienie o bardzo zróżnicowanych wymiarach (il. 17). Jakie było ich przeznaczenie
pozostaje na razie sprawą niewyjaśnioną. Na stanowisku znaleziono też pewną liczbę lokalnych
wyrobów interpretowanych jako ozdoby ust i uszu - w formie stożkowatych kołeczków lub dy-
sków z wypalonej gliny, które są obecne na większości stanowisk z okresu ubaidzkiego (il. 18).
Masowo znajdowane są muszle dwóch gatunków ślimaków morskich: Strombus persicus (znany
także jako Conomurex persicus), Lunella coronata oraz muszle mięczaków dwuskorupowych z ro-
dziny Veneridae, przynoszone do osady w celach konsumpcyjnych. Jednakże muszle Strombusa
i Veneridae mogły służyć także do wyrobu ozdób i paciorków.
il. 161 fig. 16
Bahra 1 - przęślik
terakotowy, śr. 3,3 cm
I Bahra 1 - terracotta
spindle whorl, diam.
3.3 cm
fot. I photo Andrzej Reiche,
oprać, komputerowe
I processing Zbigniew Doliński
il. 171 fig. 17
Bahra 1 - stożkowate
pierścienie z wypalonej
gliny, śr. 0,9-3 cm
I Bahra 1 - conical
terracota rings, diam.
0.9-3 cm
fot. I photo Andrzej Reiche,
oprać, komputerowe
I processing Zbigniew Doliński
28 A. Reiche, Small Finds..., op. cit., s. 46-49.
99
są także czarki i butle, znaleziono też fragmenty naczyń zasobowych. Dekoracja malowana,
m.in. w formie trójkątów, rombów, drobnej siatki, zestawów linii prostych lub falistych, jest
charakterystyczna dla okresu wczesnego Ubaidu (Ubaid 2/3; koniec VI - początek V tysiąc-
lecia p.n.e.). Farba po wypaleniu uzyskiwała różne odcienie brązu na jasnym (zielonkawym
po kremowe) tle naczynia. Były to importy z Mezopotamii. Na stanowisku występują także
naczynia z czerwonej gliny, głównie fragmenty garnków i mis, które uważa się za naczynia ku-
chenne służące do przygotowania potraw, wypalone w niskiej temperaturze, o czym świadczy
czarny kolor ich rdzenia. Są one uważane za wyrób lokalny, charakterystyczny dla Półwyspu
Arabskiego od późnego neolitu. Dna wielu z tych naczyń mają na zewnętrznej stronie odcisk
plecionki maty, na której były lepione.
Wśród licznych drobnych znalezisk28 interesujących jest kilka fragmentów przedmiotu w for-
mie małej miseczki umieszczonej na stożkowatym, pionowym uchwycie, wykonanym z czerwo-
nej, słabo wypalonej gliny (il. 15). Choć jest on charakterystyczny dla stanowisk ubaidzkich, jego
przeznaczenie nie jest do tej pory wyjaśnione. Jednostkowym znaleziskiem jest duży dekorowany
przęślik z wypalonej zielonkawej gliny, charakterystycznej dla importów z Mezopotamii (il. 16).
Bardzo liczną kategorią wyrobów z lokalnej gliny, znajdowanych na całym stanowisku, są lekkie
stożkowate pierścienie o bardzo zróżnicowanych wymiarach (il. 17). Jakie było ich przeznaczenie
pozostaje na razie sprawą niewyjaśnioną. Na stanowisku znaleziono też pewną liczbę lokalnych
wyrobów interpretowanych jako ozdoby ust i uszu - w formie stożkowatych kołeczków lub dy-
sków z wypalonej gliny, które są obecne na większości stanowisk z okresu ubaidzkiego (il. 18).
Masowo znajdowane są muszle dwóch gatunków ślimaków morskich: Strombus persicus (znany
także jako Conomurex persicus), Lunella coronata oraz muszle mięczaków dwuskorupowych z ro-
dziny Veneridae, przynoszone do osady w celach konsumpcyjnych. Jednakże muszle Strombusa
i Veneridae mogły służyć także do wyrobu ozdób i paciorków.
il. 161 fig. 16
Bahra 1 - przęślik
terakotowy, śr. 3,3 cm
I Bahra 1 - terracotta
spindle whorl, diam.
3.3 cm
fot. I photo Andrzej Reiche,
oprać, komputerowe
I processing Zbigniew Doliński
il. 171 fig. 17
Bahra 1 - stożkowate
pierścienie z wypalonej
gliny, śr. 0,9-3 cm
I Bahra 1 - conical
terracota rings, diam.
0.9-3 cm
fot. I photo Andrzej Reiche,
oprać, komputerowe
I processing Zbigniew Doliński
28 A. Reiche, Small Finds..., op. cit., s. 46-49.