118
Sztuka starożytna
il. 71 fig. 7
Antioch VII, Syria,
Antiochia, 138-129 p.n.e.,
tetradrachma, 16,55 g,
śr. 32,7 mm
I Antiochos VII, Syria,
Antioch, 138-129 BC,
tetradrachm, 16.55 gm,
diam. 32.7 mm
fot. I photo © Zbigniew Doliński /
Muzeum Narodowe
Warszawie
kobiecy - Kleopatry Thei, żony Aleksandra Balasa i matki Antiocha VIII, przedstawionej
razem z synem (il. 8).
Liczący ponad sto egzemplarzy zespół monet syryjskiej Palmyry reprezentują głównie
monety pochodzące ze skarbu odkrytego w Aleksandrii, a zakupionego przez doktora na po-
czątku XX wieku w Konstantynopolu17. Wybijane w II-III wieku małe nieatrakcyjne monety
miedziane z wizerunkami bóstw palmyreńskich pasjonują badaczy od lat18.
Kurt Regling, kurator Gabinetu Numizmatycznego w Berlinie, specjalista od numizmatyki
antycznej, z kolekcją doktora zapoznał się w 1918 roku, gdy odwiedził go w Konstantynopolu.
Z tego okresu pochodzą sporządzone przez Reglinga opisy na małych kopertach, w któ-
rych przechowywane były monety oraz dedykacja w książce, którą podarował doktorowi19.
Interesował się szczególnie monetami greckimi, wśród których znalazł wiele zupełnie mu nie-
znanych okazów srebrnych i brązowych. Za rewelację uznał złoty stater Antiocha VI z portre-
tem króla w koronie promienistej i Ateną (nienotowany nigdzie). Niestety moneta zaginęła.
Mennictwo królów Egiptu reprezentują monety srebrne i brązowe począwszy od
Ptolemeusza I do Kleopatry VII, z lukami niestety, emitowane nie tylko w Aleksandrii, ale rów-
nież poza Egiptem, w Cyrenajce, na Cyprze, w Fenicji i Palestynie. Dominują tetradrachmy
opatrzone portretami królów oraz duże brązy z charakterystycznym wizerunkiem Zeusa Amona,
17 Aleksandra Krzyżanowska, Trésor de monnaies palmy réniennes trouvé à Alexandrie [w:] Actes du 8eme
Congres international de numismatique, New York-Washington, septembre 1973 / Proceedings of the 8th International
Congress of Numismatics, New York-Washington, September 1973, éditeurs Herbert A. Cahn, Georges Le Rider,
Paris-Bâle 1976, publication n° 4, s. 327-332, pl. 40; eadem, Mennictwo Palmyry, „Wiadomości Numizmatyczne”
1979, R. 23, z. 3, s. 143-154.
18 Aleksandra Krzyżanowska, Les monnaies de Palmyre : leur chronologie et leur rôle dans la circulation
monétaire de la région [w:] Les monnayages syriens. Quel apport pour l’histoire du Proche-Orient hellénistique et romain ?
Actes delà table ronde de Damas, 10-12 novembre 1999, édité par Christian Augé, Frédérique Duyrat, 1.162, Beyrouth
2002, s. 167-173.
19 Alfred von Sallet, Die Antiken Münzen. Neue Bearbeitung von Kurt Regling, Berlin 1909. Dedykacja
skreślona ręką Reglinga opatrzona została datą: „Konstantynopol, 29 X1918”.
Sztuka starożytna
il. 71 fig. 7
Antioch VII, Syria,
Antiochia, 138-129 p.n.e.,
tetradrachma, 16,55 g,
śr. 32,7 mm
I Antiochos VII, Syria,
Antioch, 138-129 BC,
tetradrachm, 16.55 gm,
diam. 32.7 mm
fot. I photo © Zbigniew Doliński /
Muzeum Narodowe
Warszawie
kobiecy - Kleopatry Thei, żony Aleksandra Balasa i matki Antiocha VIII, przedstawionej
razem z synem (il. 8).
Liczący ponad sto egzemplarzy zespół monet syryjskiej Palmyry reprezentują głównie
monety pochodzące ze skarbu odkrytego w Aleksandrii, a zakupionego przez doktora na po-
czątku XX wieku w Konstantynopolu17. Wybijane w II-III wieku małe nieatrakcyjne monety
miedziane z wizerunkami bóstw palmyreńskich pasjonują badaczy od lat18.
Kurt Regling, kurator Gabinetu Numizmatycznego w Berlinie, specjalista od numizmatyki
antycznej, z kolekcją doktora zapoznał się w 1918 roku, gdy odwiedził go w Konstantynopolu.
Z tego okresu pochodzą sporządzone przez Reglinga opisy na małych kopertach, w któ-
rych przechowywane były monety oraz dedykacja w książce, którą podarował doktorowi19.
Interesował się szczególnie monetami greckimi, wśród których znalazł wiele zupełnie mu nie-
znanych okazów srebrnych i brązowych. Za rewelację uznał złoty stater Antiocha VI z portre-
tem króla w koronie promienistej i Ateną (nienotowany nigdzie). Niestety moneta zaginęła.
Mennictwo królów Egiptu reprezentują monety srebrne i brązowe począwszy od
Ptolemeusza I do Kleopatry VII, z lukami niestety, emitowane nie tylko w Aleksandrii, ale rów-
nież poza Egiptem, w Cyrenajce, na Cyprze, w Fenicji i Palestynie. Dominują tetradrachmy
opatrzone portretami królów oraz duże brązy z charakterystycznym wizerunkiem Zeusa Amona,
17 Aleksandra Krzyżanowska, Trésor de monnaies palmy réniennes trouvé à Alexandrie [w:] Actes du 8eme
Congres international de numismatique, New York-Washington, septembre 1973 / Proceedings of the 8th International
Congress of Numismatics, New York-Washington, September 1973, éditeurs Herbert A. Cahn, Georges Le Rider,
Paris-Bâle 1976, publication n° 4, s. 327-332, pl. 40; eadem, Mennictwo Palmyry, „Wiadomości Numizmatyczne”
1979, R. 23, z. 3, s. 143-154.
18 Aleksandra Krzyżanowska, Les monnaies de Palmyre : leur chronologie et leur rôle dans la circulation
monétaire de la région [w:] Les monnayages syriens. Quel apport pour l’histoire du Proche-Orient hellénistique et romain ?
Actes delà table ronde de Damas, 10-12 novembre 1999, édité par Christian Augé, Frédérique Duyrat, 1.162, Beyrouth
2002, s. 167-173.
19 Alfred von Sallet, Die Antiken Münzen. Neue Bearbeitung von Kurt Regling, Berlin 1909. Dedykacja
skreślona ręką Reglinga opatrzona została datą: „Konstantynopol, 29 X1918”.