DOI Heft:
Część III. Badania atrybucyjne i technologiczne nad dawnym malarstwem i rysunkiem / Part III. Attribution and Technological Research on Old Master Paintings and Drawings
DOI Artikel:Borusowski, Piotr: Zaginiony i odnaleziony. Rysunek Klęcząca Joanna d'Arc Petera Paula Rubensa w Muzeum Narodowym w Warszawie
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.45362#0311
310
Badania atrybucyjne i technologiczne nad dawnym malarstwem i rysunkiem
il. 15 I fig. 15
Nieznany rytownik
według Petera Paula
Rubensa I Unknown
artist after Peter Paul
Rubens, Gemma
Tiberiana, The British
Museum, Londyn
I London
fot. I photo © Trustees
ot the British Museum
il. 16 I fig. 16
intelektualną rozrywkę90. Jeśli jednak w związku z wydawnictwem du Lysa planowana była
rycina, którą wykonać miał Rubens, a postać Joanny miała być inspirowana rzeźbą z mo-
stu w Orleanie, można by spodziewać się większego podobieństwa obydwu wizerunków91.
Brak precyzji w partii tła oraz widoczne zmiany w wielu partiach szkicu również przeczą tej
hipotezie92. Przeciwko świadczy też odmienny sposób wykonania znanych projektów rycin,
które są bardziej „malarskie” niż inne rysunki Rubensa. Lawowanie jest tam używane znacznie
częściej niż szrafowanie, bowiem nadawało się lepiej do przekazywania rytownikowi wska-
zówek dotyczących rozkładu świateł i cieni w docelowej rycinie. Należy też dodać, że rysunek
warszawski nie nosi śladów przenoszenia kompozycji na inne podłoże. Znany jest jednak
przypadek, gdy wykonanie właściwego projektu poprzedziło sporządzenie wstępnego, bar-
dziej zdawkowego szkicu93, a w wielu przypadkach graficy wykonywali na podstawie projektu
Peter Paul Rubens,
Gemma Tiberiana,
Ashmolean Museum,
University of Oxford
90 Zob. J. Richard Judson, Carl van de Velde, Book Illustrations and Title Pages, London 1977, vol. 1, s. 27.
fot. 1 photo © Ashmolean
Museum, University
of Oxford
Corpus Rubenianum Ludwig Burchard, 21.
91 E-mail od Elizabeth McGrath z 4 grudnia 2013 r.
92 Ibidem.
93 J.R. Judson, C. van de Velde, op. cit., vol. i, s. 214-215, kat. nr 47a; vol. 2, il. 159,160.
Badania atrybucyjne i technologiczne nad dawnym malarstwem i rysunkiem
il. 15 I fig. 15
Nieznany rytownik
według Petera Paula
Rubensa I Unknown
artist after Peter Paul
Rubens, Gemma
Tiberiana, The British
Museum, Londyn
I London
fot. I photo © Trustees
ot the British Museum
il. 16 I fig. 16
intelektualną rozrywkę90. Jeśli jednak w związku z wydawnictwem du Lysa planowana była
rycina, którą wykonać miał Rubens, a postać Joanny miała być inspirowana rzeźbą z mo-
stu w Orleanie, można by spodziewać się większego podobieństwa obydwu wizerunków91.
Brak precyzji w partii tła oraz widoczne zmiany w wielu partiach szkicu również przeczą tej
hipotezie92. Przeciwko świadczy też odmienny sposób wykonania znanych projektów rycin,
które są bardziej „malarskie” niż inne rysunki Rubensa. Lawowanie jest tam używane znacznie
częściej niż szrafowanie, bowiem nadawało się lepiej do przekazywania rytownikowi wska-
zówek dotyczących rozkładu świateł i cieni w docelowej rycinie. Należy też dodać, że rysunek
warszawski nie nosi śladów przenoszenia kompozycji na inne podłoże. Znany jest jednak
przypadek, gdy wykonanie właściwego projektu poprzedziło sporządzenie wstępnego, bar-
dziej zdawkowego szkicu93, a w wielu przypadkach graficy wykonywali na podstawie projektu
Peter Paul Rubens,
Gemma Tiberiana,
Ashmolean Museum,
University of Oxford
90 Zob. J. Richard Judson, Carl van de Velde, Book Illustrations and Title Pages, London 1977, vol. 1, s. 27.
fot. 1 photo © Ashmolean
Museum, University
of Oxford
Corpus Rubenianum Ludwig Burchard, 21.
91 E-mail od Elizabeth McGrath z 4 grudnia 2013 r.
92 Ibidem.
93 J.R. Judson, C. van de Velde, op. cit., vol. i, s. 214-215, kat. nr 47a; vol. 2, il. 159,160.