Rocznik Muzeum Narodowego w Warszawie (3(39).2014)

Istotne było dla nas nie tylko zdefiniowanie nowej kolekcji, ale również odniesienie jej
do pozostałych zbiorów. Nowe media znalazły się niejako w opozycji wobec mediów trady-
cyjnych, takich jak malarstwo, grafika, rzeźba czy fotografia. W tej chwili w kolekcji znajdują
się m.in. prace wideo, computer based art, zdigitalizowane prezentacje fotografii analogowej,
rejestracja performansów i akcji. Dzieła pochodzą z lat siedemdziesiątych, osiemdziesiątych,
dziewięćdziesiątych XX wieku i z początku XXI wieku. Kolekcja Nowych Mediów zaistniała
nie tylko w kontekście całego muzeum, w szczególności stała się częścią Zbiorów Sztuki
Nowoczesnej, obejmujących sztukę od 1914 roku. Ponieważ pierwszym motywem zakupów
dzieł wideo było stworzenie galerii stałej, miały one przede wszystkim uzupełnić wizję sztuki
XX wieku, stworzyć kontekst dla dzieł już znajdujących się w kolekcji. Tę funkcję spełniły rów-
nież wczesne polskie filmy awangardowe pozyskane z Filmoteki Narodowej, dzięki którym
malarsko-graficzna wizja sztuki polskiej została uzupełniona o medium, które szybko rozwijało
się w latach dwudziestych i trzydziestych XX wieku i które kształtowało wyobraźnię nie tylko
artystów, ale i odbiorców sztuki.
Kolekcja sztuki nowoczesnej MNW w dużej mierze swój dzisiejszy kształt zawdzięcza
Jerzemu Zanozińskiemu (1910-1996), wieloletniemu kuratorowi zbiorów (1960-1983). Z per-
spektywy czasu można z większym dystansem ocenić jego wybory dotyczące dzieł przyjmo-
wanych do kolekcji, choć ewaluacja tego procesu nie jest łatwa. Zanoziński przede wszystkim

il.l I fig. 1
Prace wideo
prezentowane w Galerii
Sztuki XX i XXI Wieku
w Muzeum Narodowym
w Warszawie I Video
works presented at
the Gallery of 20th
and 21st Century Art
at the National Museum
in Warsaw, 2013
fot. I photo Piotr Borusowski