DOI Artikel:
Miodońska, Barbara: Dekoracja malarska rękopisu Kroniki czeskiej Přibíka z Radenína w zbiorach Biblioteki Czartoryskich w Krakowie
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.24580#0050
i został sporządzony, zdaniem Mullera, po r. 1373 dla jakiejś ważnej oso-
bistości czeskiej, być może dla królewicza Wacława h
Już w pierwszej połowie w. XV rękopis znajdował się w Polsce i był
własnością biskupa krakowskiego, kardynała Zbigniewa Oleśnickiego, jed-
nego z pierwszych polskich bibliofilów s. Zapewne przywiozło go do Kra-
kowa któreś z licznych poselstw czeskich. W r. 1455 Oleśnicki ofiarował
rękopis wraz ze swymi księgami liturgicznymi katedrze krakowskiej A
Świadczy o tym współczesna zapiska na s. 2: ,,Liber Boemice cronice R(e-
verendissi)mi in xp(ist)o p(at)ris d(omi)ni Sbignei miserac(i)o(n)e dei t(i-
tul)i sancte prisce sancte Ro(ma)ne ecc(les)ie p(re)sb(ite)ri Cardinalis et
Ep(iscop)i Cracovien(sis) quem testame(n)tal(ite)r donavit 'Ecc(lesi)e ca-
t(h)edrali Cracovien(si) Anno d(omi)ni Millesimo Quadringe(n)tesimo quin-
quagesimo quinto".
Spis książek należących do katedry, sporządzony z początkiem w. XVI,
wymienia m. in. ,,liber Bohemice Cronica in pergameno mediocri modo
in albis asseribus" h
Kronika była własnością Biblioteki katedralnej zapewne aż do r. 1798,
kiedy to Tadeusz Czacki wypożyczył kilka rękopisów, o których zwrot
Kapituła daremnie się upominała s. O przynależności rękopisu do biblio-
teki Czackiego w Porycku świadczy notatka na awersie 2 karty ochronnej
oraz krótki opis rękopisu (na rewersie tej karty), sporządzony przez Łu-
kasza Gołębiowskiego. W r. 1818 rękopis przeszedł na własność ks. Adama
Czartoryskiego, zakupiony przezeń wraz ze zbiorami biblioteki poryckiej.
Dekoracja malarska rękopisu s, ograniczająca się do pierwszej strony
" Tamże, s. 9—11.
SB. Miodońska, Iłnminacje krakowskich rękopisów z 1. połowy w. XV
w Archiwum Kapitały Metropolitalnej na Wawełn (Biblioteka Wawelska II, Kra-
ków 1967, s. 99—100).
s Rękopis nie został wymieniony w testamencie Oleśnickiego z r. 1454, który
wspomina tylko o brewiarzu ofiarowanym katedrze (Cod. dipł. Uniu. Crac. II, poz.
CLXXV). Kronikę przekazał bibliotece katedralnej zapewne Jan Długosz, jako je-
den z wykonawców ostatniej woli kardynała.
? I. Polkowski, Katałoy rękopisów kapitalnych katedry krakowskiej (Archi-
wum do Dziejów Literatury i Oświaty w Polsce III, Kraków 1884, s. 16, poz. 152).
si. Polkowski, o. c., s. 135. — List Kapituły Katedralnej Krakowskiej do
T. Czackiego z dn. 21. IV. 1798 (Archiwum Kapituły Metropolitalnej na Wawelu,
Acta actoram 26, lata 1793—1803, s. 442; przedruk w pracy Z. Żygulskiego (jun.).
Dzieje zbiorów puławskich (świątynia -Sybilłi i Dom Gotycki) (Rozprawy i Sprawo-
zdania Muzeum Narodowego w Krakowie VII, Kraków 1962, aneks II, 2, s. 242).
s Pisały o niej: M. Jarosławiecka-Gąsiorowska, Les principaaar ma-
nascrits d peintares da Masee princes Czartoryski a Cracouie (Bulletin de la So-
ciete Franęaise de Reproductions de Manuscrits a Peintures, Paris 1935, s. 27 i n.,
tabl. 10). — B. Miodońska, Związki polsko-czeskie w dziedzinie iłaminatorstwa
na przełomie w. XIV i XV (Pamiętnik Literacki, L 1, 1960, z. 3, s. 178, fig. 1).
44
bistości czeskiej, być może dla królewicza Wacława h
Już w pierwszej połowie w. XV rękopis znajdował się w Polsce i był
własnością biskupa krakowskiego, kardynała Zbigniewa Oleśnickiego, jed-
nego z pierwszych polskich bibliofilów s. Zapewne przywiozło go do Kra-
kowa któreś z licznych poselstw czeskich. W r. 1455 Oleśnicki ofiarował
rękopis wraz ze swymi księgami liturgicznymi katedrze krakowskiej A
Świadczy o tym współczesna zapiska na s. 2: ,,Liber Boemice cronice R(e-
verendissi)mi in xp(ist)o p(at)ris d(omi)ni Sbignei miserac(i)o(n)e dei t(i-
tul)i sancte prisce sancte Ro(ma)ne ecc(les)ie p(re)sb(ite)ri Cardinalis et
Ep(iscop)i Cracovien(sis) quem testame(n)tal(ite)r donavit 'Ecc(lesi)e ca-
t(h)edrali Cracovien(si) Anno d(omi)ni Millesimo Quadringe(n)tesimo quin-
quagesimo quinto".
Spis książek należących do katedry, sporządzony z początkiem w. XVI,
wymienia m. in. ,,liber Bohemice Cronica in pergameno mediocri modo
in albis asseribus" h
Kronika była własnością Biblioteki katedralnej zapewne aż do r. 1798,
kiedy to Tadeusz Czacki wypożyczył kilka rękopisów, o których zwrot
Kapituła daremnie się upominała s. O przynależności rękopisu do biblio-
teki Czackiego w Porycku świadczy notatka na awersie 2 karty ochronnej
oraz krótki opis rękopisu (na rewersie tej karty), sporządzony przez Łu-
kasza Gołębiowskiego. W r. 1818 rękopis przeszedł na własność ks. Adama
Czartoryskiego, zakupiony przezeń wraz ze zbiorami biblioteki poryckiej.
Dekoracja malarska rękopisu s, ograniczająca się do pierwszej strony
" Tamże, s. 9—11.
SB. Miodońska, Iłnminacje krakowskich rękopisów z 1. połowy w. XV
w Archiwum Kapitały Metropolitalnej na Wawełn (Biblioteka Wawelska II, Kra-
ków 1967, s. 99—100).
s Rękopis nie został wymieniony w testamencie Oleśnickiego z r. 1454, który
wspomina tylko o brewiarzu ofiarowanym katedrze (Cod. dipł. Uniu. Crac. II, poz.
CLXXV). Kronikę przekazał bibliotece katedralnej zapewne Jan Długosz, jako je-
den z wykonawców ostatniej woli kardynała.
? I. Polkowski, Katałoy rękopisów kapitalnych katedry krakowskiej (Archi-
wum do Dziejów Literatury i Oświaty w Polsce III, Kraków 1884, s. 16, poz. 152).
si. Polkowski, o. c., s. 135. — List Kapituły Katedralnej Krakowskiej do
T. Czackiego z dn. 21. IV. 1798 (Archiwum Kapituły Metropolitalnej na Wawelu,
Acta actoram 26, lata 1793—1803, s. 442; przedruk w pracy Z. Żygulskiego (jun.).
Dzieje zbiorów puławskich (świątynia -Sybilłi i Dom Gotycki) (Rozprawy i Sprawo-
zdania Muzeum Narodowego w Krakowie VII, Kraków 1962, aneks II, 2, s. 242).
s Pisały o niej: M. Jarosławiecka-Gąsiorowska, Les principaaar ma-
nascrits d peintares da Masee princes Czartoryski a Cracouie (Bulletin de la So-
ciete Franęaise de Reproductions de Manuscrits a Peintures, Paris 1935, s. 27 i n.,
tabl. 10). — B. Miodońska, Związki polsko-czeskie w dziedzinie iłaminatorstwa
na przełomie w. XIV i XV (Pamiętnik Literacki, L 1, 1960, z. 3, s. 178, fig. 1).
44