DOI Heft:
Rozprawy
DOI Artikel:Bek-Koreń, Aleksandra: Twórczość głogowskiego rzeźbiarza Johanna Pola: "destrukcja mitu"
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.48106#0033
Twórczość głogowskiego rzeźbiarza Johanna Pola. „Destrukcja mitu”
29
20. Portal kamienicy w Głogowie, Rynek 50, ok. 1620. Fot.
Herder-Institut Marburg, Bildarchiv, sygn. 51320.
bardzo obfitą i wyszukaną dekoracją ornamentalną,
podczas gdy w epitafium Czedlitzów istnieje równo-
waga między poszczególnymi warstwami dzieła.
Również zastosowane tu motywy główek kobie-
cych nie zdradzają cech charakterystycznych dla
prac Pola. Autora epitafium Czedlitzów nie sposób
szukać wśród rzeźbiarzy środowiska artystycznego
Legnicy. Chociaż należy zaznaczyć, że realizacje
legnickich twórców często nie ustępują poziomowi
artystycznemu tego dzieła, a aktualnością stosowa-
nych form często je przewyższają. Zaznaczają się tu
wpływy rzeźby saskiej, na co wskazuje chociażby
„schodkowe” umieszczenie na krawędziach kolej-
nych kondygnacji epitafium figur Ewangelistów42.
Można by także rozważać wiązanie tego epitafium ze
środowiskiem rzeźbiarskim Wrocławia. Mogłyby na
to wskazywać takie elementy, jak groszkowanie tła czy
realistycznie odkuwane strąki grochu, które pojawiają
się także w dziełach Gerharda Hendrika43. Prawdo-
podobieństwo zlecenia wykonania tego imponują-
cego dzieła rzeźbiarzowi nawet z odległego Wrocła-
wia jest dosyć duże, ponieważ kontakty tak wpływo-
wej i piastującej wysokie urzędy osoby, jaką był Georg
21. Portal kamienicy w Legnicy, Rynek 1 (obecnie w parku pała-
cowym w Roztoce), 1. 80./90. XVI w. Fot. archiwum Aleksandry
Bek-Koreń.
Rudolph von Czedlitz, musiały być znaczne44. Praw-
dopodobnie więc i wdowa po nim mogła zwrócić się
do licznych znajomych i krewnych z prośbą o pomoc
w wyborze odpowiedniego rzeźbiarza.
Do oetwre Johanna Pola próbowano włączyć
także dwa portale: domu w Rynku 50 w Głogowie
(il. 20) i pochodzący z domu w Rynku 1 w Legnicy
(obecnie w ogrodzie pałacowym w Roztoce; il. 21).
Trudno się zgodzić z atrybucją portalu głogow-
skiego, argumentowaną tym, że Pol był Jedynym
ważnym” rzeźbiarzem głogowskim w tym czasie45.
Zupełnie inne niż w portalach Pola są proporcje
zastosowane w motywach dekoracyjnych, a także
stylistyka pojawiających się dekoracji, jak na przy-
kład główek kobiecych, znacznie wyższa wydaj e się
także biegłość autora portalu w Rynku 50 w Głogo-
wie w odkuwaniu rzeźb pełnoplastycznych.
Portal legnicki został przypisany Polowi przez
Rudkowskiego na podstawie porównania z portalem
w Jaworze przy ul. Legnickiej 346. Wstępne porów-
nanie portali legnickiego i jaworskiego ujawnia
powierzchowne zbieżności - wybujałą dekora-
cyjność dzieł pokrytych płaskimi ornamentami,
podział archiwolty na wydłużone pola wypełnione
arabeskami z motywem maski pośrodku oraz nisze
siedzeniowe z kielichowymi siedziskami w ościeżach
bocznych. Oprócz tego w kluczu portalu w Roztoce
umieszczono motyw główki kobiecej w dekoracyj-
29
20. Portal kamienicy w Głogowie, Rynek 50, ok. 1620. Fot.
Herder-Institut Marburg, Bildarchiv, sygn. 51320.
bardzo obfitą i wyszukaną dekoracją ornamentalną,
podczas gdy w epitafium Czedlitzów istnieje równo-
waga między poszczególnymi warstwami dzieła.
Również zastosowane tu motywy główek kobie-
cych nie zdradzają cech charakterystycznych dla
prac Pola. Autora epitafium Czedlitzów nie sposób
szukać wśród rzeźbiarzy środowiska artystycznego
Legnicy. Chociaż należy zaznaczyć, że realizacje
legnickich twórców często nie ustępują poziomowi
artystycznemu tego dzieła, a aktualnością stosowa-
nych form często je przewyższają. Zaznaczają się tu
wpływy rzeźby saskiej, na co wskazuje chociażby
„schodkowe” umieszczenie na krawędziach kolej-
nych kondygnacji epitafium figur Ewangelistów42.
Można by także rozważać wiązanie tego epitafium ze
środowiskiem rzeźbiarskim Wrocławia. Mogłyby na
to wskazywać takie elementy, jak groszkowanie tła czy
realistycznie odkuwane strąki grochu, które pojawiają
się także w dziełach Gerharda Hendrika43. Prawdo-
podobieństwo zlecenia wykonania tego imponują-
cego dzieła rzeźbiarzowi nawet z odległego Wrocła-
wia jest dosyć duże, ponieważ kontakty tak wpływo-
wej i piastującej wysokie urzędy osoby, jaką był Georg
21. Portal kamienicy w Legnicy, Rynek 1 (obecnie w parku pała-
cowym w Roztoce), 1. 80./90. XVI w. Fot. archiwum Aleksandry
Bek-Koreń.
Rudolph von Czedlitz, musiały być znaczne44. Praw-
dopodobnie więc i wdowa po nim mogła zwrócić się
do licznych znajomych i krewnych z prośbą o pomoc
w wyborze odpowiedniego rzeźbiarza.
Do oetwre Johanna Pola próbowano włączyć
także dwa portale: domu w Rynku 50 w Głogowie
(il. 20) i pochodzący z domu w Rynku 1 w Legnicy
(obecnie w ogrodzie pałacowym w Roztoce; il. 21).
Trudno się zgodzić z atrybucją portalu głogow-
skiego, argumentowaną tym, że Pol był Jedynym
ważnym” rzeźbiarzem głogowskim w tym czasie45.
Zupełnie inne niż w portalach Pola są proporcje
zastosowane w motywach dekoracyjnych, a także
stylistyka pojawiających się dekoracji, jak na przy-
kład główek kobiecych, znacznie wyższa wydaj e się
także biegłość autora portalu w Rynku 50 w Głogo-
wie w odkuwaniu rzeźb pełnoplastycznych.
Portal legnicki został przypisany Polowi przez
Rudkowskiego na podstawie porównania z portalem
w Jaworze przy ul. Legnickiej 346. Wstępne porów-
nanie portali legnickiego i jaworskiego ujawnia
powierzchowne zbieżności - wybujałą dekora-
cyjność dzieł pokrytych płaskimi ornamentami,
podział archiwolty na wydłużone pola wypełnione
arabeskami z motywem maski pośrodku oraz nisze
siedzeniowe z kielichowymi siedziskami w ościeżach
bocznych. Oprócz tego w kluczu portalu w Roztoce
umieszczono motyw główki kobiecej w dekoracyj-