DOI Heft:
Zbiory Muzeum Narodowego we Wrocławiu
DOI Artikel:Żak, Izabela: Stefano della Bella (1610-1664): Akwaforty ze zbiorów Muzeum Narodowego we Wrocławiu
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.48106#0215
Stefano della Bella (1610-1664). Akwaforty ze zbiorów Muzeum Narodowego we Wrocławiu
211
11. Stefano della Bella, Frontispue - grupa trzech mężczyzn (dwóch stojących i siedzącego rysownika) na tle pejzażu z elementami archi-
tektury. W cyklu: Diuersefigurę etpaesi. Stan I/IV Muzeum Narodowe we Wrocławiu. Fot. Arkadiusz Podstawka.
padku pięciu z nich wycięcie tonda z obrazem (co
eliminuje sygnatury) nie pozwala na jednoznaczne
określenie stanu (jest to prawdopodobnie stan II lub
UW). Dwie odbitki prezentują stan III/V a znaj-
dujący się na papierze filigran (w kształcie trzech
półksiężyców - od największego do najmniejszego)36
pozwala przypuszczać, iż zostały one wydane w We-
necji ok. 1650 r.37
Już po opuszczeniu Paryża grafik nadal utrzymy-
wał kontakty z paryskimi wydawcami, niejednokrot-
nie wykonując dla nich płyty. W Paryżu został wyda-
ny po raz pierwszy — w 1649 r. — cykl Diversefigurę et
paesi z przedstawieniami figuralnymi o charakterze
rodzajowym, umieszczonymi w pejzażu. Muzeum
wrocławskie posiada tylko trzy z ośmiu tablic; jedna
z nich związana jest na pewno z pierwszym wydaw-
cą (Israel Henriet, stan I/TV), dwie pozostałe prezen-
tują stan I lub II/IV (edycja - odpowiednio - j.w. lub
Israela Silvestre’a z lat 1661-1691). Katalog Talbier-
skiej omawiafrontispice wyłącznie przy okazji charak-
terystyki stanów, przy czym przytoczony przez au-
torkę adres wydawcy widniejący na karcie tytułowej
(z powołaniem się na odbitkę z Muzeum Narodo-
wego w Krakowie oraz z Rzymu) różni się od tego
na odbitce wrocławskiej - u Talbierskiej jest to38:
Chez Israel pres de l’Arbre sec), w MNWr: Chez Israel
rue de lArbre sec39. Nie oznacza to, iż posiadana przez
MNWr. odbitka prezentuje inny stan. Nie dotarłam
do zbiorów rzymskich, jednak na krakowskiej odbit-
ce - chociaż w tym miejscu jest ona lekko uszkodzo-
na - można odczytać problematyczne słowo jedno-
znacznie jako rue, a nie pres.
W latach pięćdziesiątych powstały kolejne cykle
zawierające studia portretowe, szkice poszczegól-
nych partii twarzy, figury ludzkie, zwierzęta, postaci
mitologiczne. Cykl Second recueil de diuers griffbnne-
ments et preuues d’eau forte liczy - być może - czter-
dzieści siedem akwafort różnych rozmiarów. Brak
oryginalnej numeracji utrudnia zestawienie pełnego
cyklu, zwłaszcza że po raz pierwszy został on opubli-
kowany w Paryżu w niekompletnej formie, przez
Jacques’a van Merle, prawdopodobnie w 1651 r. lub
nieco później.
W MNWr. znajduje się piętnaście tablic cyklu40;
wszystkie prezentują prawdopodobnie stan II/IV
12. Stefano della Bella, Głowa kobiety z profilu (zwrot w lewo) na
ciemnym tle. Tabl. w cyklu: Second recueil de diuers griffbnnementes et
preimes d’eau forte. Stan II/IV. Muzeum Narodowe we Wrocławiu.
Fot. Arkadiusz Podstawka.
211
11. Stefano della Bella, Frontispue - grupa trzech mężczyzn (dwóch stojących i siedzącego rysownika) na tle pejzażu z elementami archi-
tektury. W cyklu: Diuersefigurę etpaesi. Stan I/IV Muzeum Narodowe we Wrocławiu. Fot. Arkadiusz Podstawka.
padku pięciu z nich wycięcie tonda z obrazem (co
eliminuje sygnatury) nie pozwala na jednoznaczne
określenie stanu (jest to prawdopodobnie stan II lub
UW). Dwie odbitki prezentują stan III/V a znaj-
dujący się na papierze filigran (w kształcie trzech
półksiężyców - od największego do najmniejszego)36
pozwala przypuszczać, iż zostały one wydane w We-
necji ok. 1650 r.37
Już po opuszczeniu Paryża grafik nadal utrzymy-
wał kontakty z paryskimi wydawcami, niejednokrot-
nie wykonując dla nich płyty. W Paryżu został wyda-
ny po raz pierwszy — w 1649 r. — cykl Diversefigurę et
paesi z przedstawieniami figuralnymi o charakterze
rodzajowym, umieszczonymi w pejzażu. Muzeum
wrocławskie posiada tylko trzy z ośmiu tablic; jedna
z nich związana jest na pewno z pierwszym wydaw-
cą (Israel Henriet, stan I/TV), dwie pozostałe prezen-
tują stan I lub II/IV (edycja - odpowiednio - j.w. lub
Israela Silvestre’a z lat 1661-1691). Katalog Talbier-
skiej omawiafrontispice wyłącznie przy okazji charak-
terystyki stanów, przy czym przytoczony przez au-
torkę adres wydawcy widniejący na karcie tytułowej
(z powołaniem się na odbitkę z Muzeum Narodo-
wego w Krakowie oraz z Rzymu) różni się od tego
na odbitce wrocławskiej - u Talbierskiej jest to38:
Chez Israel pres de l’Arbre sec), w MNWr: Chez Israel
rue de lArbre sec39. Nie oznacza to, iż posiadana przez
MNWr. odbitka prezentuje inny stan. Nie dotarłam
do zbiorów rzymskich, jednak na krakowskiej odbit-
ce - chociaż w tym miejscu jest ona lekko uszkodzo-
na - można odczytać problematyczne słowo jedno-
znacznie jako rue, a nie pres.
W latach pięćdziesiątych powstały kolejne cykle
zawierające studia portretowe, szkice poszczegól-
nych partii twarzy, figury ludzkie, zwierzęta, postaci
mitologiczne. Cykl Second recueil de diuers griffbnne-
ments et preuues d’eau forte liczy - być może - czter-
dzieści siedem akwafort różnych rozmiarów. Brak
oryginalnej numeracji utrudnia zestawienie pełnego
cyklu, zwłaszcza że po raz pierwszy został on opubli-
kowany w Paryżu w niekompletnej formie, przez
Jacques’a van Merle, prawdopodobnie w 1651 r. lub
nieco później.
W MNWr. znajduje się piętnaście tablic cyklu40;
wszystkie prezentują prawdopodobnie stan II/IV
12. Stefano della Bella, Głowa kobiety z profilu (zwrot w lewo) na
ciemnym tle. Tabl. w cyklu: Second recueil de diuers griffbnnementes et
preimes d’eau forte. Stan II/IV. Muzeum Narodowe we Wrocławiu.
Fot. Arkadiusz Podstawka.