DOI Artikel:
Fischinger, Andrzej; Zygmunt: Ze studiów nad rzeźbą figuralną kaplicy Zygmuntowskiej: pomnik króla Zygmunta I
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.17922#0253
38 Zlat, o. c, s. 104—106; o grupie tych nagrobków i wpływie plastyki angielskiej por. Jacob, 0. c.,s. 186
i Panofsky, o. c, s. 82.
39 Panofsky o. c, s. 82.
40 Panofsky o. c, s. 82.
41 Venturi, Storia deWarte italiana XI, L'Architettura del Cinzuecento, Milano 1938, s. 146—148, fig. 124.
42 I. Pope-Henessy, Italian gothic sculpture, New York 1955, s. 185, fig. 24.
43 R. Krautheirner, Lorenzo Ghiberti, Princeton 1956, tabl. 122—123.
44 F. Burger, Geschichte des floreniinishen Grabmals von den dlttesten ś(eiten bis Michelangelo, Strasburg 1904,
s. 277, fig. 164.
45 Hornung, Mauzoleum..., s. 131-—132.
46 Por. J. Eckhardtówna, Potrzeby nauki polskiej w zakresie badań nad włoskimi źródłami polskiej plastyki re-
nesansowej (Spraw. Pozn. TPN XII, 1938, s. 42).
47 Kalinowski, o. c, s. 91.
48 Pclny tekst napisu na nagrobku podaje Komornicki, o. c, s. 116.
49 Obraz namalowany zapewne dla rodziny Vespuccich, w w. XIX znalazł się w kolekcji Aleksandra Bar-
kera; od r. 1874 jest ozdobą National Gallery w Londynie (nr inw. 915). Por. P. Hendy, Die National-Galerie London,
Munchen 1960, s. 104—-105. O treściach mitologicznych obrazów Botticellego p. E. H. Gombrich, Botticell^s
Mythologies (Journal of the Warburg and Gourtauld Institutes, London 1945, s. 6—60).
60 Na zbieżności te zwrócił mi uwagę prof. dr Jan Białostocki.
51 Por. J. Kowalczyk, Polskie portrety „all antka" w plastyce renesansowej (Treści dzieła sztuki... s. 121 —122).
52 J. Muczkowski, Nieznane portrety Zygmunta Starego (Roczn. Krak. XXIII, 1932, s. 121). — Kowalczyk,
0. c, s. 126.
53 J. Białostocki, Nereidy w kaplicy Zygmuntowskiej (Treści dzieła sztuki... s. 83—97). — Tenże, The Sea-
Thiasos in Renaissance Art (Studies in Renaissance and Baroąue Art presented to Anthony Blunt, 1967, s. 71—74). —
L. Kalinowski, Motywy antyczne w dekoracji Kaplicy ^ygmuntowskiej (Spraw, z pos. Komisji Nauk Oddz. PAN w Kra-
kowie, styczeń-czerwiec 1972, s. 153).
54 Kalinowski, Treści..., s. 105—106.
55 Muczkowski, o. c, s. 126. — Kowalczyk, o. c, s. 127.
50 Prócz medalionu w kaplicy Zygmuntowskiej są znane dwa dalsze tego rodzaju rzeźbione portrety króla:
jeden (obecnie nie istniejący) zdobiący dawniej kamienicę Bonerów przy ul. Św. Jana w Krakowie (obecnie nr 1,
dawniej Rynek Gł. 42), wykonany zapewne przed r. 1523, znany z rysunku przechowywanego w Tekach Grabow-
skiego (A. Chmiel, Domy krakowskie, Ulica św. Jana cz. I, Bibl. Krak. 61, 1924, s. 1—2, 13—14 i fig. 3), oraz drugi —
silnie zniszczony — wmurowany w ścianę starego opactwa przy kościele Cystersów w Mogile, wykonany zapewne
po r, 1522 z inicjatywy opata Erazma Ciołka. (S. Tomkowicz, Powiat krakowski, Teka Grona Kons. Gal. Zach. II,
Kraków 1906, s. 185, fig. 122). Obydwa medaliony przypisali Ciniemu S. Cercha i F. Kopera, Nadworny rzeźbiarz
króla Zygmunta Starego, Giouanni Cini ze Sieny, Kraków (1916), s. 88—89. Ich antykizujący charakter podkreślił Ko-
walczyk, o.c, s. 128.
57 Za związaniem tego nagrobka z nazwiskiem Berrecciego świadczą cechy formalne jego obramienia bliskie
różnym szczegółom kaplicy Zygmuntowskiej. I tak tablica z napisem jest taka sama jak wypełnienia płycin zew-
nętrznych ścian kaplicy, tarcza herbowa analogiczna do tarczek występujących w dekoracji ościeży okien tamburu,
a sarkofag identyczny z tumbą pod figurą Zygmunta I (nawiasem trzeba zaznaczyć, że ta zbieżność jest równo-
cześnie jeszcze jednym dowodem wykonania sarkofagu pomnika Zygmunta I w dwudziestych latach w. XVI)-
Florencki charakter tego nagrobka i jego związek z dziełami Sansovina podkreślił J. Kieszkowski, Kanclerz Krzysz-.
tof Szydlowiecki, Poznań 1912, s. 448—449, przypisując go Antoniemu da Fiesole. Inne stanowisko zajęła M. Kołacz-
kowska, Renesansowe nagrobki dziecięce (Studia Renesansowe I, Wrocław 1956, s. 245—246), doszukując się analogii
układu figury tego nagrobka w przedstawieniu śpiącego putta przypisywanego Leonardowi da Vinci.
68 Nagrobkami tymi zajmę się w dalszych częściach pracy o Berreccim.
ETUDE DE LA SCULPTURE FIGUREE DE LA CHAPELLE SIGISMOND: LA STATUĘ DU ROI
SIGISMOND Ier
Resume
De nombreux travaux parlent de la chapelle Sigismond, l'oeuvre eminente d'architecture
et de sculpture, eleve entre 1517 et 1533 dans la cathćdrale du Wawel. Le monument funeraire de
Sigismond Ier, fondateur de la chapelle, a eveille egalement un grand interet. Les problemcs les plus
16*
243
i Panofsky, o. c, s. 82.
39 Panofsky o. c, s. 82.
40 Panofsky o. c, s. 82.
41 Venturi, Storia deWarte italiana XI, L'Architettura del Cinzuecento, Milano 1938, s. 146—148, fig. 124.
42 I. Pope-Henessy, Italian gothic sculpture, New York 1955, s. 185, fig. 24.
43 R. Krautheirner, Lorenzo Ghiberti, Princeton 1956, tabl. 122—123.
44 F. Burger, Geschichte des floreniinishen Grabmals von den dlttesten ś(eiten bis Michelangelo, Strasburg 1904,
s. 277, fig. 164.
45 Hornung, Mauzoleum..., s. 131-—132.
46 Por. J. Eckhardtówna, Potrzeby nauki polskiej w zakresie badań nad włoskimi źródłami polskiej plastyki re-
nesansowej (Spraw. Pozn. TPN XII, 1938, s. 42).
47 Kalinowski, o. c, s. 91.
48 Pclny tekst napisu na nagrobku podaje Komornicki, o. c, s. 116.
49 Obraz namalowany zapewne dla rodziny Vespuccich, w w. XIX znalazł się w kolekcji Aleksandra Bar-
kera; od r. 1874 jest ozdobą National Gallery w Londynie (nr inw. 915). Por. P. Hendy, Die National-Galerie London,
Munchen 1960, s. 104—-105. O treściach mitologicznych obrazów Botticellego p. E. H. Gombrich, Botticell^s
Mythologies (Journal of the Warburg and Gourtauld Institutes, London 1945, s. 6—60).
60 Na zbieżności te zwrócił mi uwagę prof. dr Jan Białostocki.
51 Por. J. Kowalczyk, Polskie portrety „all antka" w plastyce renesansowej (Treści dzieła sztuki... s. 121 —122).
52 J. Muczkowski, Nieznane portrety Zygmunta Starego (Roczn. Krak. XXIII, 1932, s. 121). — Kowalczyk,
0. c, s. 126.
53 J. Białostocki, Nereidy w kaplicy Zygmuntowskiej (Treści dzieła sztuki... s. 83—97). — Tenże, The Sea-
Thiasos in Renaissance Art (Studies in Renaissance and Baroąue Art presented to Anthony Blunt, 1967, s. 71—74). —
L. Kalinowski, Motywy antyczne w dekoracji Kaplicy ^ygmuntowskiej (Spraw, z pos. Komisji Nauk Oddz. PAN w Kra-
kowie, styczeń-czerwiec 1972, s. 153).
54 Kalinowski, Treści..., s. 105—106.
55 Muczkowski, o. c, s. 126. — Kowalczyk, o. c, s. 127.
50 Prócz medalionu w kaplicy Zygmuntowskiej są znane dwa dalsze tego rodzaju rzeźbione portrety króla:
jeden (obecnie nie istniejący) zdobiący dawniej kamienicę Bonerów przy ul. Św. Jana w Krakowie (obecnie nr 1,
dawniej Rynek Gł. 42), wykonany zapewne przed r. 1523, znany z rysunku przechowywanego w Tekach Grabow-
skiego (A. Chmiel, Domy krakowskie, Ulica św. Jana cz. I, Bibl. Krak. 61, 1924, s. 1—2, 13—14 i fig. 3), oraz drugi —
silnie zniszczony — wmurowany w ścianę starego opactwa przy kościele Cystersów w Mogile, wykonany zapewne
po r, 1522 z inicjatywy opata Erazma Ciołka. (S. Tomkowicz, Powiat krakowski, Teka Grona Kons. Gal. Zach. II,
Kraków 1906, s. 185, fig. 122). Obydwa medaliony przypisali Ciniemu S. Cercha i F. Kopera, Nadworny rzeźbiarz
króla Zygmunta Starego, Giouanni Cini ze Sieny, Kraków (1916), s. 88—89. Ich antykizujący charakter podkreślił Ko-
walczyk, o.c, s. 128.
57 Za związaniem tego nagrobka z nazwiskiem Berrecciego świadczą cechy formalne jego obramienia bliskie
różnym szczegółom kaplicy Zygmuntowskiej. I tak tablica z napisem jest taka sama jak wypełnienia płycin zew-
nętrznych ścian kaplicy, tarcza herbowa analogiczna do tarczek występujących w dekoracji ościeży okien tamburu,
a sarkofag identyczny z tumbą pod figurą Zygmunta I (nawiasem trzeba zaznaczyć, że ta zbieżność jest równo-
cześnie jeszcze jednym dowodem wykonania sarkofagu pomnika Zygmunta I w dwudziestych latach w. XVI)-
Florencki charakter tego nagrobka i jego związek z dziełami Sansovina podkreślił J. Kieszkowski, Kanclerz Krzysz-.
tof Szydlowiecki, Poznań 1912, s. 448—449, przypisując go Antoniemu da Fiesole. Inne stanowisko zajęła M. Kołacz-
kowska, Renesansowe nagrobki dziecięce (Studia Renesansowe I, Wrocław 1956, s. 245—246), doszukując się analogii
układu figury tego nagrobka w przedstawieniu śpiącego putta przypisywanego Leonardowi da Vinci.
68 Nagrobkami tymi zajmę się w dalszych częściach pracy o Berreccim.
ETUDE DE LA SCULPTURE FIGUREE DE LA CHAPELLE SIGISMOND: LA STATUĘ DU ROI
SIGISMOND Ier
Resume
De nombreux travaux parlent de la chapelle Sigismond, l'oeuvre eminente d'architecture
et de sculpture, eleve entre 1517 et 1533 dans la cathćdrale du Wawel. Le monument funeraire de
Sigismond Ier, fondateur de la chapelle, a eveille egalement un grand interet. Les problemcs les plus
16*
243