Studia Wilanowskie (19.2012)

[ii.l4l Giuseppe Mannocclu. wg ws^azówe^
Stanisława Kostki Potockiego, Vi'Ha Laarentina.-
/rigidanum i uncłorium, rysunek kolorowany;
Bibkoteka Narodowa w Warszawie


] ii. 15 ] F. Tegazzo, X. Krzyżanowski,
Galeria odlewów gipsowych rzeźb antycznych,
rycina, Warszawa; Biblioteka Uniwersytecka
w Warszawie

na gestach i pozach trochę w duchu Uczty Platona? Nie są znane
żadne przekazy o jakichkolwiek homoseksualnych aspektach
życia Stanisława Kostki; znana jest za to jego prawdziwa miłość
do żony, Aleksandry z Lubomirskich. Obecnie jestem zdania,
że ów finezyjny „dialog" ciał - obejmowanie się, patrzenie pro-
sto w oczy - odbywa się jednak pomiędzy mężczyzną a kobietą.
Bliższa kobiecej niż męskiej jest budowa ciała postaci po pra-
wej stronie; wskazują na to smukłe nogi i ręce, wąskie ramiona,
przewiązane biodra o kobiecych kształtach i pięknie ufryzowane
włosy. Z kolei postać po lewej jest nieco hermafrodytyczna, jak
większość postaci czy rzeźb Mannocchiego (m.in. statuy w ni-
szach na omówionym wcześniej rysunku - { U. 6 ]), o typowej dla
tego artysty małej głowie i charakterystycznych, smukłych, ale
dobrze umięśnionych nogach. Czy są to idealizowane postacie
Stanisława Kostki i jego żony Aleksandry, jako Amora i Psyche
lub innej pary mitologicznych kochanków? Dejbcto wiadomo, że
uczony hrabia-architekt słynął z urody, o czym zaświadczają licz-
ne jego portrety, zwłaszcza te z okresu młodości, gdy powstawała
idealizowana rekonstrukcja willi w LaurentunPL

Kilka uwag o projekcie Muzeum
Sztuk Pięknych w Warszawie
Czy projekt odtworzenia willi Pliniusza był tylko rodzajem testo-
wania własnej imaginacji na polu architektury i jednocześnie
wypróbowywania wiedzy z zakresu archeologii? Potocki myślał

WILLA PLINIUSZA MŁODSZEGO POD RZYMEM...