Irena Kołoszyńska
ADOLF POPŁAWSKI
MALARZ, GRAFIK, RYSOWNIK, PEDAGOG
P
JL rzeglądając bogate zasoby muzealne można znaleźć prace artystów zupełnie nieznanych,
0 których nieraz prócz nazwiska nie wiemy prawie nic. Najczęściej prace te trafiają do Muzeum
drogą przypadku, co powoduje trudności nawet w ustaleniu środowiska, z którego autor dzieła
pochodził, o ile słowniki biograficzne nie odnotowały jego istnienia. Nie powinno to dotyczyć
artystów naszych czasów, nawet tych, których już nie ma wśród żyjących, gdyż pozostają oni
w pamięci swych przyjaciół i bliskich współtowarzyszy; działalność ich nie przemija bez śladu,
a dorobek artystyczny, nieraz pieczołowicie przechowywany, niekiedy jest wart zainteresowania1.
O Adolfie Popławskim, który zmarł przed kilkoma laty można powiedzieć wiele. Do napisania
tego artykułu przyczyniły się przedwojenne grafiki artysty, znajdujące się w zbiorach Muzeum
Narodowego w Warszawie i, mająca z tym powiązanie, chęć zwrócenia uwagi na jego działalność
1 twórczość okresu powojennego; chęć powodowana obawą, aby nie okazało się w przyszłości,
że artysta nie pozostawił po sobie niczego, co mogłoby posłużyć chociażby jako materiał dła
publikacji typu słownikowego.
Wydaje się, że artysta zasłużył, aby w nieco szerszym zarysie nakreślić jego życiorys, może
chwilami wychodzący poza ramy codzienności, gdyż niejedno z jego zainteresowań przemieniło
się w pasję życiową, której bez reszty poświęcił swój czas i siły, wykazując ogromną wytrwałość,
wspomaganą przez świadomość celu, do którego podążał2.
1 Pragnę w tym miejscu wyrazić gorące podziękowania wszystkim tym, którzy pomogli w skompletowaniu
niezbędnych do opracowania artykułu materiałów. Dotyczy to zarówno tekstów, jak i zdjęć. Pragnę też gorąco
podziękować tym, którzy udostępnili z całą gotowością zachowane prace Popławskiego, a także tym, którzy okazali
pomoc w dotarciu do jego spuścizny artystycznej.
2 Życiorys artysty w tym kształcie powstał na podstawie własnych, krótkich opracowań Popławskiego, prze-
znaczonych do katalogów niektórych wystaw. Został on w znacznym stopniu rozszerzony, dzięki zachowanym lis-
tom artysty do przyjaciół w także wspomnieniom jego kolegów z lat studiów. Z listów zostały wykorzystane dwa,
najbardziej pełne zespoły, obejmujące okres z końca lat 50-tych do śmierci Popławskiego. Oznaczono je literami
H.M. i I.K. — inicjałami ich adresatów.
18
275
ADOLF POPŁAWSKI
MALARZ, GRAFIK, RYSOWNIK, PEDAGOG
P
JL rzeglądając bogate zasoby muzealne można znaleźć prace artystów zupełnie nieznanych,
0 których nieraz prócz nazwiska nie wiemy prawie nic. Najczęściej prace te trafiają do Muzeum
drogą przypadku, co powoduje trudności nawet w ustaleniu środowiska, z którego autor dzieła
pochodził, o ile słowniki biograficzne nie odnotowały jego istnienia. Nie powinno to dotyczyć
artystów naszych czasów, nawet tych, których już nie ma wśród żyjących, gdyż pozostają oni
w pamięci swych przyjaciół i bliskich współtowarzyszy; działalność ich nie przemija bez śladu,
a dorobek artystyczny, nieraz pieczołowicie przechowywany, niekiedy jest wart zainteresowania1.
O Adolfie Popławskim, który zmarł przed kilkoma laty można powiedzieć wiele. Do napisania
tego artykułu przyczyniły się przedwojenne grafiki artysty, znajdujące się w zbiorach Muzeum
Narodowego w Warszawie i, mająca z tym powiązanie, chęć zwrócenia uwagi na jego działalność
1 twórczość okresu powojennego; chęć powodowana obawą, aby nie okazało się w przyszłości,
że artysta nie pozostawił po sobie niczego, co mogłoby posłużyć chociażby jako materiał dła
publikacji typu słownikowego.
Wydaje się, że artysta zasłużył, aby w nieco szerszym zarysie nakreślić jego życiorys, może
chwilami wychodzący poza ramy codzienności, gdyż niejedno z jego zainteresowań przemieniło
się w pasję życiową, której bez reszty poświęcił swój czas i siły, wykazując ogromną wytrwałość,
wspomaganą przez świadomość celu, do którego podążał2.
1 Pragnę w tym miejscu wyrazić gorące podziękowania wszystkim tym, którzy pomogli w skompletowaniu
niezbędnych do opracowania artykułu materiałów. Dotyczy to zarówno tekstów, jak i zdjęć. Pragnę też gorąco
podziękować tym, którzy udostępnili z całą gotowością zachowane prace Popławskiego, a także tym, którzy okazali
pomoc w dotarciu do jego spuścizny artystycznej.
2 Życiorys artysty w tym kształcie powstał na podstawie własnych, krótkich opracowań Popławskiego, prze-
znaczonych do katalogów niektórych wystaw. Został on w znacznym stopniu rozszerzony, dzięki zachowanym lis-
tom artysty do przyjaciół w także wspomnieniom jego kolegów z lat studiów. Z listów zostały wykorzystane dwa,
najbardziej pełne zespoły, obejmujące okres z końca lat 50-tych do śmierci Popławskiego. Oznaczono je literami
H.M. i I.K. — inicjałami ich adresatów.
18
275