DOI Artikel:
Chicangana-Bayona, Yobenj Aucardo: Przedstawienia brazylijskich kobiet kanibali w Americae Tertia Pars (1592)
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.52432#0179
Przedstawienia brazylijskich kobiet kanibali w Americae Tertia Pars
175
[5. Przyrządzanie ludzkiego mięsa na moquem, Theodore de Bry, Americae Tertia
Pars, miedzioryt, Frankfurt 1592 (fragment); Chciwość, Albrecht Dürer, olej na de-
sce, 35 x 29 cm, Wiedeń 1507]
Wraz z falą prześladowań religijnych, obraz starej kobiety jako symbolu
niemoralności i grzechu utrwalił się na dobre. Etienne Delaune, mistrz Theodo-
re de Bry, stworzył w 1575 r. kilka alegorii Głodu i Zazdrości [il. 6]. Ta sama
stara, wychudzona, ludożercza kobieta o obwisłych piersiach zjada części cia-
ła dziecka, a u jej stóp leżą ludzkie zwłoki. Wizerunek starej kobiety spożywa-
jącej części ciała małego dziecka jest aluzją do pewnego makabrycznego wy-
darzenia, do którego doszło podczas oblężenia Sancerre. Jean de Léry był tam
świadkiem tego, że za radą pewnej staruchy doprowadzone przez głód do osta-
teczności małżeństwo zjadło własnego trzyletniego synka29.
Kanibalizm był dla chrześcijańskiego Europejczyka czymś odrażającym,
jednocześnie był jednak bardziej zrozumiały, jeżeli popełniany był przez „dzi-
kich”. Antropofagię postrzegano jako jeden z grzechów śmiertelnych, związa-
ny bezpośrednio z grzechem głównym obżarstwa30, tyle, że w jego najgorszej,
skrajnej wersji.
29 Lestrjngant 1997: 112-114.
30 Raminelli 1996: 100; Bucher 1981: 50.
175
[5. Przyrządzanie ludzkiego mięsa na moquem, Theodore de Bry, Americae Tertia
Pars, miedzioryt, Frankfurt 1592 (fragment); Chciwość, Albrecht Dürer, olej na de-
sce, 35 x 29 cm, Wiedeń 1507]
Wraz z falą prześladowań religijnych, obraz starej kobiety jako symbolu
niemoralności i grzechu utrwalił się na dobre. Etienne Delaune, mistrz Theodo-
re de Bry, stworzył w 1575 r. kilka alegorii Głodu i Zazdrości [il. 6]. Ta sama
stara, wychudzona, ludożercza kobieta o obwisłych piersiach zjada części cia-
ła dziecka, a u jej stóp leżą ludzkie zwłoki. Wizerunek starej kobiety spożywa-
jącej części ciała małego dziecka jest aluzją do pewnego makabrycznego wy-
darzenia, do którego doszło podczas oblężenia Sancerre. Jean de Léry był tam
świadkiem tego, że za radą pewnej staruchy doprowadzone przez głód do osta-
teczności małżeństwo zjadło własnego trzyletniego synka29.
Kanibalizm był dla chrześcijańskiego Europejczyka czymś odrażającym,
jednocześnie był jednak bardziej zrozumiały, jeżeli popełniany był przez „dzi-
kich”. Antropofagię postrzegano jako jeden z grzechów śmiertelnych, związa-
ny bezpośrednio z grzechem głównym obżarstwa30, tyle, że w jego najgorszej,
skrajnej wersji.
29 Lestrjngant 1997: 112-114.
30 Raminelli 1996: 100; Bucher 1981: 50.