Instytut Sztuki (Warschau) [Hrsg.]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Hrsg.]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Hrsg.]
Biuletyn Historii Sztuki
— 50.1988
Zitieren dieser Seite
Bitte zitieren Sie diese Seite, indem Sie folgende Adresse (URL)/folgende DOI benutzen:
https://doi.org/10.11588/diglit.48737#0347
DOI Heft:
Nr. 4
DOI Artikel:Moisan Jablonski, Christine: Uwagi nad metodologią badań ikonografii polskiej sztuki kościelnej doby kontrreformacji
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.48737#0347
UWAGI NAD METODOLOGIĄ BADAN IKONOGRAFII.
Matka Boska ofiarująca szkaplerze
ręba, kościół parafialny. Fot.
wiernym, feretron, XVII w., Marcypo-
J. Szabłowski (neg. IS PAN)
ści przedstawień. Podręczniki konfraterni o mniej-
szym zasięgu jak np. Niepokalanego Poczęcia czy
Wniebowzięcia Matki Boskiej powinny być brane pod
uwagę nawet w przypadku analizy obrazów, których
powstanie bezpośrednio nie wynika z działalności
bractwa.
Zarówno bractwa jak i wszelkie inne pobożne sto-
warzyszenia ludzi świeckich, spełniały w XVII i w
XVIII wieku rolę pośredniczą stając się jednym
z głównych narzędzi Kościoła w przekazywaniu treści
kontrreformacyjnej odnowy. Poprzez bractwa nauka
Kościoła przedostawała się do rzesz wiernych ule-
gając rozpowszechnieniu. W tym ujęciu podręczniki
brackie stawały się zarówno wykładnią ars bene
vivendi, jak i ars bene moriendi. Ogromna liczba róż-
norodnych edycji tego typu książek świadczy dobitnie
o ich roli. Dlatego też, zajmując się ikonografią przed-
stawień religijnych pominąć tego źródła nie sposób.
Odmienną kategorię druków, które również po-
winny znaleźć się w orbicie zainteresowań badaczy
sztuki kościelnej, stanowią mszały. Często posiadają
one miedzioryty lub drzeworyty jak i rozbudowane
337
Matka Boska ofiarująca szkaplerze
ręba, kościół parafialny. Fot.
wiernym, feretron, XVII w., Marcypo-
J. Szabłowski (neg. IS PAN)
ści przedstawień. Podręczniki konfraterni o mniej-
szym zasięgu jak np. Niepokalanego Poczęcia czy
Wniebowzięcia Matki Boskiej powinny być brane pod
uwagę nawet w przypadku analizy obrazów, których
powstanie bezpośrednio nie wynika z działalności
bractwa.
Zarówno bractwa jak i wszelkie inne pobożne sto-
warzyszenia ludzi świeckich, spełniały w XVII i w
XVIII wieku rolę pośredniczą stając się jednym
z głównych narzędzi Kościoła w przekazywaniu treści
kontrreformacyjnej odnowy. Poprzez bractwa nauka
Kościoła przedostawała się do rzesz wiernych ule-
gając rozpowszechnieniu. W tym ujęciu podręczniki
brackie stawały się zarówno wykładnią ars bene
vivendi, jak i ars bene moriendi. Ogromna liczba róż-
norodnych edycji tego typu książek świadczy dobitnie
o ich roli. Dlatego też, zajmując się ikonografią przed-
stawień religijnych pominąć tego źródła nie sposób.
Odmienną kategorię druków, które również po-
winny znaleźć się w orbicie zainteresowań badaczy
sztuki kościelnej, stanowią mszały. Często posiadają
one miedzioryty lub drzeworyty jak i rozbudowane
337