DOI Heft:
Nr. 2
DOI Artikel:Sinko-Popielowa, Krystyna: Ze studiów nad Padovanem
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.38698#0128
118
K. SIN KO-PO PIELÓW A
(io)
Ryc. 94. Barbara Tarnowska z nagrobka w katedrze
tarnowskiej.
drugiego zmarłego mógł się zająć za drugiej bytności w Rzymie (1518—1527).
Robotę przerwało-1) ,,Sacco di Roma“, które go wypędziło do Wenecji.
Padovano, który bez wątpienia wzorował się na jego nagrobku kardynała
di St. Angelo, musiał więc być w Rzymie po jego wykonaniu czy ustawieniu
w latach 1504—1510. Bliższy termin post ąuem wskazuje nam warszawska głowa
młodzieńca, wzorowana na głowie młodzieńca z grupy Laokoona, odkrytej
w r. 1506. Po tym więc roku Padovano bawił w Rzymie. Trudniej ustalić termin
antę ąuem. W każdym razie jeśli przyjmiemy zaznaczony przedtem wpływ
grupy laokoońskiej na układ głowy warszawskiej i przypominających ją rzeźb
włoskich z lat ok. 1515—1520, musimy przypuścić, że powstały po rzymskim
pobycie Padovana, więc ten pobyt przypadałby ogólnie na lata po 1506 —
ok. 1515.
Estreicher-Pagaczewski2) dowiedli pobytu Padovana w Rzymie na pod-
stawie zależności krakowskiego nagrobka biskupa Tomickiego
(um. 1535) i wzorowanego na nim biskupa Gamrata (um. 1545) od
' architektury (i Madonny) nagrobka J. Veneria w San Clemente (z XV w.) i na
podstawie podobieństwa układu postaci Barbary Tarnowskiej
(w Tarnowie) do postaci biskupa da Vicenza w S. Maria in Aracoeli3),
dłuta A. Sansovina. Ponieważ zaś te nagrobki rzymskie znalazły się w szki-
cowniku Padovana razem z postacią kardynała di S. Angelo (wznosimy o tym
na podstawie wspomnianego naśladowania tej postaci), to, zdaniem moim, prze-
mawiałoby to za rzymską znajomością Padovana z Jakubem Sansovino. Podnie-
sione przez Venturiego 4) wpływy ąuattrocenta na nagrobek kardynała di S. An-
Ł) Tamże X, 2, P. 616: Postać św. Pawła, aniołki na zwieńczeniu i grupa św. Marcina są
dziełem innych rąk.
2) J. w. p. 19.
3) Tamże p. 26.
4) O. c. X, 2, p. 616.
K. SIN KO-PO PIELÓW A
(io)
Ryc. 94. Barbara Tarnowska z nagrobka w katedrze
tarnowskiej.
drugiego zmarłego mógł się zająć za drugiej bytności w Rzymie (1518—1527).
Robotę przerwało-1) ,,Sacco di Roma“, które go wypędziło do Wenecji.
Padovano, który bez wątpienia wzorował się na jego nagrobku kardynała
di St. Angelo, musiał więc być w Rzymie po jego wykonaniu czy ustawieniu
w latach 1504—1510. Bliższy termin post ąuem wskazuje nam warszawska głowa
młodzieńca, wzorowana na głowie młodzieńca z grupy Laokoona, odkrytej
w r. 1506. Po tym więc roku Padovano bawił w Rzymie. Trudniej ustalić termin
antę ąuem. W każdym razie jeśli przyjmiemy zaznaczony przedtem wpływ
grupy laokoońskiej na układ głowy warszawskiej i przypominających ją rzeźb
włoskich z lat ok. 1515—1520, musimy przypuścić, że powstały po rzymskim
pobycie Padovana, więc ten pobyt przypadałby ogólnie na lata po 1506 —
ok. 1515.
Estreicher-Pagaczewski2) dowiedli pobytu Padovana w Rzymie na pod-
stawie zależności krakowskiego nagrobka biskupa Tomickiego
(um. 1535) i wzorowanego na nim biskupa Gamrata (um. 1545) od
' architektury (i Madonny) nagrobka J. Veneria w San Clemente (z XV w.) i na
podstawie podobieństwa układu postaci Barbary Tarnowskiej
(w Tarnowie) do postaci biskupa da Vicenza w S. Maria in Aracoeli3),
dłuta A. Sansovina. Ponieważ zaś te nagrobki rzymskie znalazły się w szki-
cowniku Padovana razem z postacią kardynała di S. Angelo (wznosimy o tym
na podstawie wspomnianego naśladowania tej postaci), to, zdaniem moim, prze-
mawiałoby to za rzymską znajomością Padovana z Jakubem Sansovino. Podnie-
sione przez Venturiego 4) wpływy ąuattrocenta na nagrobek kardynała di S. An-
Ł) Tamże X, 2, P. 616: Postać św. Pawła, aniołki na zwieńczeniu i grupa św. Marcina są
dziełem innych rąk.
2) J. w. p. 19.
3) Tamże p. 26.
4) O. c. X, 2, p. 616.