DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.51319#0019
beste stukken uit zijn verzameling bij Musson te koop te stellen : Jan
van Boulogne’s beelden en zeer voornaam Italiaansch en Vlaamsch
kunstwerk, echte stukken van den ouden Bassano, van Paulo Veronese,
van Jacopo Tintoretto, van Pordenone, van Spagnolet, van Giorgione.
Musson mocht die stukken laten zien aan vrienden en kenners als Teniers,
van Keulen, Tassis en kannonik van Havre.
Ook den prijs van tapisserieën zien we Mussonin dien tijd met Kerdyer
bespreken (1). Met Holland was hij in voeling langs zijn kozijn Joan
Bocx, maar de zaken gingen niet schitterend, evenmin als met Bollens,
te Middelburg. Toch zond Musson naderhand, rond 1643, aan Bocx
uiterst belangrijk werk van Lucas van Leyden, Pourbus, Rubens en
Frans Floris. Voor kunstglas en kristal zien we Musson veel onderhan-
delen met den Italiaan Savonetti, aldus de traditie voortzettend die de
vorige eeuw te Antwerpen begonnen was met Pasquetti en Mongardo,
en waarvan het Museum Vleeschhuis zulke prachtige schalen bezit.
Savonetti’s brieven zijn even leerzaam als de gegevens over beeldhouw-
en schilderwerk. Ook uit Rouaan kreeg Musson plateel door bemiddeling
van Piet Engels, veel Delftsche schotels van Hendrik Marcellus. Alleen,
zooals we hooger zeiden, van kostbare kabinetten in exotisch Oost-
Indisch hout hooren we niet veel ; dit zal weldra de groote bevoegdheid
van Maria Fourmenois worden.
Een geweldige ruzie had Musson in 1642 met een zekeren Lambles
waarin ruwe woorden gewisseld werden en die later na zijn tweede huwe-
lijk niet meer zullen gehoord worden. Musson’s tehuis heet nog „In den
Passer”, maar daarna voor goed „In den Grooten Valk”, het boekhuis
van Moerentorf of Moretus. Hier schrijft hem Gaspar de Cray er uit
Brussel, die ook in schilderijen handel drijft. Met hem ruilt Musson ko-
pijen van Vlaamsche meesters. Zoo ook Andries Snellinck, oudste zoon
van den schilder Jan Snellinck die veel naar Rubens graveert.
Met Gonzales Cocks die toen schilder was van den prins in den Haag,
zien we Musson in tamelijk druk verkeer ; o. a. vraagt hij naar een Onze
Lieve-Vrouw van van Dyck. Cocks schrijft nog op het oud adres van den
„Passer”. Ook Pieter Claes Soutman, graveur en schilder, stuurt zijn
brieven naar het huis van Moretus. Hij belooft verder schetsen te zenden
(1) Zie onze Forkhoud's voor den verkoop van tapijten te dien tijde. In het
Jahrbuch der kunsthistorischen Sammlungen des Allerhöchsten Kaiserhauses. Wien,
I. Band, 1883, in-f°, blz. 213 : Inventar der im Besitze des allerhöchsten Kaiserhauses
befindlichen Niederlander Tapeten und Gobelins von Dr. Ernst Bitter vo.n Birk.
Het was de rijkste verzameling na die van Parijs en Madrid.
van Boulogne’s beelden en zeer voornaam Italiaansch en Vlaamsch
kunstwerk, echte stukken van den ouden Bassano, van Paulo Veronese,
van Jacopo Tintoretto, van Pordenone, van Spagnolet, van Giorgione.
Musson mocht die stukken laten zien aan vrienden en kenners als Teniers,
van Keulen, Tassis en kannonik van Havre.
Ook den prijs van tapisserieën zien we Mussonin dien tijd met Kerdyer
bespreken (1). Met Holland was hij in voeling langs zijn kozijn Joan
Bocx, maar de zaken gingen niet schitterend, evenmin als met Bollens,
te Middelburg. Toch zond Musson naderhand, rond 1643, aan Bocx
uiterst belangrijk werk van Lucas van Leyden, Pourbus, Rubens en
Frans Floris. Voor kunstglas en kristal zien we Musson veel onderhan-
delen met den Italiaan Savonetti, aldus de traditie voortzettend die de
vorige eeuw te Antwerpen begonnen was met Pasquetti en Mongardo,
en waarvan het Museum Vleeschhuis zulke prachtige schalen bezit.
Savonetti’s brieven zijn even leerzaam als de gegevens over beeldhouw-
en schilderwerk. Ook uit Rouaan kreeg Musson plateel door bemiddeling
van Piet Engels, veel Delftsche schotels van Hendrik Marcellus. Alleen,
zooals we hooger zeiden, van kostbare kabinetten in exotisch Oost-
Indisch hout hooren we niet veel ; dit zal weldra de groote bevoegdheid
van Maria Fourmenois worden.
Een geweldige ruzie had Musson in 1642 met een zekeren Lambles
waarin ruwe woorden gewisseld werden en die later na zijn tweede huwe-
lijk niet meer zullen gehoord worden. Musson’s tehuis heet nog „In den
Passer”, maar daarna voor goed „In den Grooten Valk”, het boekhuis
van Moerentorf of Moretus. Hier schrijft hem Gaspar de Cray er uit
Brussel, die ook in schilderijen handel drijft. Met hem ruilt Musson ko-
pijen van Vlaamsche meesters. Zoo ook Andries Snellinck, oudste zoon
van den schilder Jan Snellinck die veel naar Rubens graveert.
Met Gonzales Cocks die toen schilder was van den prins in den Haag,
zien we Musson in tamelijk druk verkeer ; o. a. vraagt hij naar een Onze
Lieve-Vrouw van van Dyck. Cocks schrijft nog op het oud adres van den
„Passer”. Ook Pieter Claes Soutman, graveur en schilder, stuurt zijn
brieven naar het huis van Moretus. Hij belooft verder schetsen te zenden
(1) Zie onze Forkhoud's voor den verkoop van tapijten te dien tijde. In het
Jahrbuch der kunsthistorischen Sammlungen des Allerhöchsten Kaiserhauses. Wien,
I. Band, 1883, in-f°, blz. 213 : Inventar der im Besitze des allerhöchsten Kaiserhauses
befindlichen Niederlander Tapeten und Gobelins von Dr. Ernst Bitter vo.n Birk.
Het was de rijkste verzameling na die van Parijs en Madrid.