DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.4919#0512
198
ν. Dobschütz, Christusbilder.
43. 808. Stephanos, Diakon an der Sophienkirche, Leben des h. Stepban
des Jüngeren, Abt auf dem Berge des h. Auxentios bei Nikomedien (f 767),
ed. Analecta graeca, ed. Mon. Benedictini Congr. S. Mauri I, Par. 1688.
p. 413: Rede des Patriarchen Germanos vor Kaiser Leon dem Isaurier
i. J. 729.
(1) εξαρχήθ-εν γάρ μετά την τον Χριστον εις ονρανονς άνάληψιν η
εικονική όρασις άνετνπώΟ-η. (2) παρά τε γάρ της αϊμόρρον εις την
έπ αντ^] &ανμαστοποιΐαν γεγοννΐαν η τον σωτήρος είκών έστηλογρα-
φη&η. (3) μεθ-' ης και άχειροποΐητος η εν Έδέσ% τ% πόλει. (4) αντίκα
5 καϊ η παρά τω Αονκα τω είαγγελιστη ιστορη&εΐσα άποί1εροσολνμων
προς Θεόφιλον της πανάγνον καί θ-εοτόκον εΐκών.
Die Rede stammt aus derselben Quelle wie bei Georg. Mon., s. zu 29;
ganze Teile der Rede stimmen wörtlich überein. Das ganze ist eine in
Byzanz gehaltene Predigt (s. S. 400. 401), 42 Jahre nach dem Martyrium
des h. Stephanos d. J. (S. 399). — Montfaucon hat sie nach 4 Pariser Hand-
schriften herausgegeben, cf. Krumbacher2 193. 197.
44. c. 810. Georgios Synkellos zum Jahre 5536 = 36 u. Z., ed. Bonn.
I 622 f.
Θυ)μας Θαδδαΐον εις "Εδεσαν καϊ Ιούδας κατά d-εΐον χρησμόν εξέ-
πεμψαν εναγγελίσασ&αι, ος τόν τε Ανγαρον ίααάμενος έν λόγω κνρίον,
κα&ώς και προέγραψεν αντω ο σωτηρ πέμψας και τον αγιον
αντον χαρακτήρα λέγων ότι μετά το άναληφ&ήναί με, άποοτέλλω
5 οοι τινάς των μα&ητών μον, Ίνα ίάσωνταί οον το πάϋ-ος και ζωην
σοι και τοις σοΐς παράσχωοι. και τονς αντό&ι πάντας έφώτισε λόγοις
και εργοις, ον η πόλις άπαοα μέχρι ννν εναεβεΐ, τον αντον άχειρο-
ποίητον δεσποτικόν σέβονσι (1. σέβοντες*!) χαρακτήρα.
Die Bezugnahmen auf das h. Bild sind offenbar Einschübe des byzan-
tinischen Chronisten in einen nur die Brieflegende aus Eusebios (3; etwa
Chronik?) bietenden Text. Die zweite knüpft direkt an die erste Glosse
an. Sollte der überlieferte Text in Unordnung sein?
45. 813/17. Theophanes, Brief an Kaiser Leon den Armenier in vita anon.
Theophanis, de Boor II 1112.
(1) ονκ αυτός ό Χριστός την οικείαν άχειροποίητον εικόνα Ανγάρω
πέπομφεν; (2) ον της &εοτόκον μορφής την έκτνπωσιν ο απόστολος
ημΐν Λονκάς ιστορήσας παραδέδωκεν;
46. 817. Nikephoros patr., Antirrhetikos gegen Konstantinos Kopronymos,
ed. Mai, Nov. Patr. Bibl. V, 1849 = MPG 100.
a) I 24 (p. 24 = 260a): εί δε παρά τινι των πιστών αίτη&είς ό Χρίστος
τόν εαντον Θ-εΐον χαρακτήρα ό&όν% έναπεμάξατο και εξέπεμψε, τ'ι
μάτην άλλοι χαρακτηρίζοντες αντον έγκαλοννται;
ν. Dobschütz, Christusbilder.
43. 808. Stephanos, Diakon an der Sophienkirche, Leben des h. Stepban
des Jüngeren, Abt auf dem Berge des h. Auxentios bei Nikomedien (f 767),
ed. Analecta graeca, ed. Mon. Benedictini Congr. S. Mauri I, Par. 1688.
p. 413: Rede des Patriarchen Germanos vor Kaiser Leon dem Isaurier
i. J. 729.
(1) εξαρχήθ-εν γάρ μετά την τον Χριστον εις ονρανονς άνάληψιν η
εικονική όρασις άνετνπώΟ-η. (2) παρά τε γάρ της αϊμόρρον εις την
έπ αντ^] &ανμαστοποιΐαν γεγοννΐαν η τον σωτήρος είκών έστηλογρα-
φη&η. (3) μεθ-' ης και άχειροποΐητος η εν Έδέσ% τ% πόλει. (4) αντίκα
5 καϊ η παρά τω Αονκα τω είαγγελιστη ιστορη&εΐσα άποί1εροσολνμων
προς Θεόφιλον της πανάγνον καί θ-εοτόκον εΐκών.
Die Rede stammt aus derselben Quelle wie bei Georg. Mon., s. zu 29;
ganze Teile der Rede stimmen wörtlich überein. Das ganze ist eine in
Byzanz gehaltene Predigt (s. S. 400. 401), 42 Jahre nach dem Martyrium
des h. Stephanos d. J. (S. 399). — Montfaucon hat sie nach 4 Pariser Hand-
schriften herausgegeben, cf. Krumbacher2 193. 197.
44. c. 810. Georgios Synkellos zum Jahre 5536 = 36 u. Z., ed. Bonn.
I 622 f.
Θυ)μας Θαδδαΐον εις "Εδεσαν καϊ Ιούδας κατά d-εΐον χρησμόν εξέ-
πεμψαν εναγγελίσασ&αι, ος τόν τε Ανγαρον ίααάμενος έν λόγω κνρίον,
κα&ώς και προέγραψεν αντω ο σωτηρ πέμψας και τον αγιον
αντον χαρακτήρα λέγων ότι μετά το άναληφ&ήναί με, άποοτέλλω
5 οοι τινάς των μα&ητών μον, Ίνα ίάσωνταί οον το πάϋ-ος και ζωην
σοι και τοις σοΐς παράσχωοι. και τονς αντό&ι πάντας έφώτισε λόγοις
και εργοις, ον η πόλις άπαοα μέχρι ννν εναεβεΐ, τον αντον άχειρο-
ποίητον δεσποτικόν σέβονσι (1. σέβοντες*!) χαρακτήρα.
Die Bezugnahmen auf das h. Bild sind offenbar Einschübe des byzan-
tinischen Chronisten in einen nur die Brieflegende aus Eusebios (3; etwa
Chronik?) bietenden Text. Die zweite knüpft direkt an die erste Glosse
an. Sollte der überlieferte Text in Unordnung sein?
45. 813/17. Theophanes, Brief an Kaiser Leon den Armenier in vita anon.
Theophanis, de Boor II 1112.
(1) ονκ αυτός ό Χριστός την οικείαν άχειροποίητον εικόνα Ανγάρω
πέπομφεν; (2) ον της &εοτόκον μορφής την έκτνπωσιν ο απόστολος
ημΐν Λονκάς ιστορήσας παραδέδωκεν;
46. 817. Nikephoros patr., Antirrhetikos gegen Konstantinos Kopronymos,
ed. Mai, Nov. Patr. Bibl. V, 1849 = MPG 100.
a) I 24 (p. 24 = 260a): εί δε παρά τινι των πιστών αίτη&είς ό Χρίστος
τόν εαντον Θ-εΐον χαρακτήρα ό&όν% έναπεμάξατο και εξέπεμψε, τ'ι
μάτην άλλοι χαρακτηρίζοντες αντον έγκαλοννται;