DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.4919#0583
Belege zu Kapitel VI.
269
c) Antirrh. de Magnete 51 (έπίκρισις ήτοι διασάφησις των ουκ ευαγώς
έκληφθειοών κατά των ιερών εικόνων χρήσεων γενομένη παρά των
προεατώτων τον υρθοϋ της Εκκλησίας δόγματος) ed. Pitra, Spicil.
Solesm. I 302—335 (gehörte vielleicht zu der Schrift geg. Eusebios
und Epiphanides?) — p. 332f.: γράφει γάρ εν τω πρώτω λόγω της
αυτής βίβλου κατά το έκτον κεφάλαιον, εν ώ και περί των παρά
Χρίστου τελουμένων θαυμάτων διέξεισιν Folgt 10.
d) antirrh. adv. Epiph. 72. Pitra, Spicil. Solesm. IV 350.
Ευσέβιος ό σός σοι προκείσθω ο κατά της αληθείας ιστάμενος και
μικρόν τι της αληθείας άπτόμενος διά το των πραγμάτων άπαραίτη-
τόν τε και άναπόδραστον συγγραφών και αυτός τεθεάσθαι τον χαλ-
κοΰν ανδριάντα, dv επ' ονόματι Χριστού ή εύεργετηθεΐσα γυνή άνε-
5 στήλωσεν, ωστε φέρειν την μνήμην τον κατ αυτήν τής ιάσεως θαύ-
ματος, τούτου δε προς την τοϋ σωτήρος έπιφάνειαν τ'ι αν ειη άρχαιό-
τερον; ευγνωμονεί δε και περί τά τελούμενα Θαύματα παρά της
εκείθεν φνομένης ιεράς καϊ θ ε ο βλάατ ου πόας καί ως ην απασιν
άλεξίκακον έπικοΰρημα, ετι προς τούτοις φασκων ότι· 4 a 4.
27. Agobaed von Lyon (γ 840), über contra eorurn superstitionem, qui
picturis et imaginibus sanctorum adorationis obsequiuni deferendum putant
c. 20, MPL 104, 215.
qiiocl autem imagines apostolorum et ipsius domini ob amorem potius
et recordatkmem, quam ob religionis honorem ant aliquam venerationevi
more g entilium ab antiquis expressae vel conservatae sint, Eusebius
Gaesariensis in libro septimo ecclesiaticae historiae ostendit: 9.
28. 866/67. Georgios Monachos.
a) IV 191 (p. 444): = 23.
b) IV 248 h (p. 632): s. 20 b = V 29.
c) IV 26220 (p. 689): [ότι δε αρχαιότατη τούτων η ποίησις και παράδοσις]
μάρτυς μεν και προς τοις άλλοις ο θείος άνδριάς, όν εστησεν η
αϊμόρρους γυνη τω θεραπευτή Χριστώ παρά τω αυτής οίκω, στήλην
έναργεατάτην και απαραγραπτον κήρυκα τού εις αυτήν γεγονότος
5 θαύματος ταΐς μετέπειτα γενεαΐς το κατ' αυτήν θαυματουργηθεν
παράδοξον δημοσιεύουσα' περϊ ού και υ μέγας παρά τοις είκονοτύ-
ποις (είκονομόχοις Coisl.) διδάσκαλος Εύσέβιος εν τή εκκλησιαστική
ιστορία μνημονευαας τά τελούμενα θαύματα παρά τής εκείθεν φυο-
μένης ιεράς καί θεοβλάστου πόας και ώς ήν απασιν άλεξίκακον
ίο έπικοΰρημα, επάγει φάσκων, οτι των αποστόλων τάς εικόνας Πέτρου
και Παύλου και αυτού δη τού Χριστού διά χρωμάτων έν γραφαΐς
αωζομένας ϊατορήααμεν.
Vorausgeht IV 6 b. — Quelle ist offenbar nur Eus. (4 a), der hier-
gegen die Bilderfeinde vorgeführt wird; auf sein άπαραφυλάκτως scheint
269
c) Antirrh. de Magnete 51 (έπίκρισις ήτοι διασάφησις των ουκ ευαγώς
έκληφθειοών κατά των ιερών εικόνων χρήσεων γενομένη παρά των
προεατώτων τον υρθοϋ της Εκκλησίας δόγματος) ed. Pitra, Spicil.
Solesm. I 302—335 (gehörte vielleicht zu der Schrift geg. Eusebios
und Epiphanides?) — p. 332f.: γράφει γάρ εν τω πρώτω λόγω της
αυτής βίβλου κατά το έκτον κεφάλαιον, εν ώ και περί των παρά
Χρίστου τελουμένων θαυμάτων διέξεισιν Folgt 10.
d) antirrh. adv. Epiph. 72. Pitra, Spicil. Solesm. IV 350.
Ευσέβιος ό σός σοι προκείσθω ο κατά της αληθείας ιστάμενος και
μικρόν τι της αληθείας άπτόμενος διά το των πραγμάτων άπαραίτη-
τόν τε και άναπόδραστον συγγραφών και αυτός τεθεάσθαι τον χαλ-
κοΰν ανδριάντα, dv επ' ονόματι Χριστού ή εύεργετηθεΐσα γυνή άνε-
5 στήλωσεν, ωστε φέρειν την μνήμην τον κατ αυτήν τής ιάσεως θαύ-
ματος, τούτου δε προς την τοϋ σωτήρος έπιφάνειαν τ'ι αν ειη άρχαιό-
τερον; ευγνωμονεί δε και περί τά τελούμενα Θαύματα παρά της
εκείθεν φνομένης ιεράς καϊ θ ε ο βλάατ ου πόας καί ως ην απασιν
άλεξίκακον έπικοΰρημα, ετι προς τούτοις φασκων ότι· 4 a 4.
27. Agobaed von Lyon (γ 840), über contra eorurn superstitionem, qui
picturis et imaginibus sanctorum adorationis obsequiuni deferendum putant
c. 20, MPL 104, 215.
qiiocl autem imagines apostolorum et ipsius domini ob amorem potius
et recordatkmem, quam ob religionis honorem ant aliquam venerationevi
more g entilium ab antiquis expressae vel conservatae sint, Eusebius
Gaesariensis in libro septimo ecclesiaticae historiae ostendit: 9.
28. 866/67. Georgios Monachos.
a) IV 191 (p. 444): = 23.
b) IV 248 h (p. 632): s. 20 b = V 29.
c) IV 26220 (p. 689): [ότι δε αρχαιότατη τούτων η ποίησις και παράδοσις]
μάρτυς μεν και προς τοις άλλοις ο θείος άνδριάς, όν εστησεν η
αϊμόρρους γυνη τω θεραπευτή Χριστώ παρά τω αυτής οίκω, στήλην
έναργεατάτην και απαραγραπτον κήρυκα τού εις αυτήν γεγονότος
5 θαύματος ταΐς μετέπειτα γενεαΐς το κατ' αυτήν θαυματουργηθεν
παράδοξον δημοσιεύουσα' περϊ ού και υ μέγας παρά τοις είκονοτύ-
ποις (είκονομόχοις Coisl.) διδάσκαλος Εύσέβιος εν τή εκκλησιαστική
ιστορία μνημονευαας τά τελούμενα θαύματα παρά τής εκείθεν φυο-
μένης ιεράς καί θεοβλάστου πόας και ώς ήν απασιν άλεξίκακον
ίο έπικοΰρημα, επάγει φάσκων, οτι των αποστόλων τάς εικόνας Πέτρου
και Παύλου και αυτού δη τού Χριστού διά χρωμάτων έν γραφαΐς
αωζομένας ϊατορήααμεν.
Vorausgeht IV 6 b. — Quelle ist offenbar nur Eus. (4 a), der hier-
gegen die Bilderfeinde vorgeführt wird; auf sein άπαραφυλάκτως scheint