Universitätsbibliothek HeidelbergUniversitätsbibliothek Heidelberg
Metadaten

Dobschütz, Ernst von
Christusbilder: Untersuchungen zur christlichen Legende — Leipzig, 1899

DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.4919#0395
Overview
Facsimile
0.5
1 cm
facsimile
Scroll
OCR fulltext
Belege zu Kapitel I.

81*

Διομήδην το Παλλάδιον και τοντο φυλάξαι και εκαστον αυτών ανε-
&ηναι, "να κατά της εξής τύποα δο9% τίνι εξ αυτών χρη δοθ-ηναι το
Παλλάδιον. ο δε Αίας γενόμενος κατά τοϋ Όδνασέως καΓΑγαμέμνονος

4ο και Διομήδους, ανεχώρησεν εις τον Ιδιον αυτού παπνλεώνα καϊ δια
νυκτός σιδήρω έσφαγη ο Αίας. και τ% πρωί ηύρέ&η το λείψανον
αυτού και έστασίασεν ο στρατός αϋτοΰ και τοϋ Πυρρού κατά τού
^Οδυσσέως, &έλων αυτόν φονεϋσαι. καϊ λαβών τά ίδια πλοία 6 Όδνσ-
οεύς εφυγεν άποπλεΰοας έπι την Ποντικην θάλασσαν (Irrfahrten)

45..... 1223 ομοίως δε καϊ ο Διομήδης λαβών το Παλλάδιον εξώρ-

μηαεν από της Τροίας εις την ιδίαν πατρίδα.

cf. Ekloge Historion e cod. Par. S54 ed. J. A. Cramer, Anecd. graeca
Parisiensia, Oxon. 1839, II 20425 —208 8.

2 έξορμησ&αι | 3 μετά Αιαντος | 5 το Παλλάδιον ·< | ζώτιυν \ 6 φυ-
7%άττον | 7—10 <, s. u. 38 | 11 το βρέτας < | 12 έπαρχου \ 13 είσελ&όντες
-j- δε I 14 τον < | εις την Τροίαν \ εν τω ναω | 16 Φρύγες: Τρώες [Έλλη-
νες + ουκ έμάχοντο, άφείλοντο το βρέτας | 18 ώς | Τροίαν | 19 εφέ-
λεο&ε I και + τέως \ αυτός \ 20 αυτοί: χώραν και | 21 εύφήμιοεν | 22
ο < I 23 σιωπήοομαι | και < Διομήδην | 26 ερχόμενοι | 27 διηγούμενοι
<C I έξείπω \ ΰυσίαν \ 28 έν τω καιρώ \ σνμβέβηκε | 29 την πόλιν επί ·< |
30 εβαλλον μεν \ εις τ. βωμδν: εν τοις κειμένοις ξΰ?.οις έν τω βωμώ |
32 άντεποιειτο \ 6 <C bis | καϊ ο τούτων στρατός <C | 33 τοϋ <; | και 6
τούτον στρατός ·< | 35 πολλών—εσπέρας < | 36 ωστε ·< | παραθ-ήκ^ -\-
τό βρέτας | οο το Π τ. Δ. εως της 'έπιφαυσκούσης ημ. | 37 και—άνε-
&ηναι <C I 38 την \ τυπω&% | το Παλλάδιον: το δε Π. ην τετελεσμένοι·
υπό Άσίου τινός τελεσματοποιοΰ, φυλάττον τήν πόλιν εν&α απόκειται
άπαράληπτον ο και δέδωκεν ο είρημένος Άσιος άνηρ τω Τρωΐ βασιλεΐ
καϊ υπέρ ευχαριστίας την αυτού πάσαν ύπήκοον χώραν έχάλεοεν Ασίαν,
την πρίν λεγομένην Ήπειρόποντον. (cf. "Ηπειρον Suid., danach Dindorf,
Επίρροπον Kedr.) | 39 ο δε Αί'ας γενόμενος: πολλών δε λαλη&έντων δια
το βρέτας, ο Αίας μαινόμενος | 40 και Διομήδονς <Ζ \ την αυτού σκηνήν
I διά της | 41 ό Αί'ας -< | καϊ τ% πρωί: τ^ δε έπ(ιούαφ ημέρα | ευρέθη:
ίδόντες | 42 και < | και Πυρρός | τού < | 43 &έλ. α. φον. ·< | και: ο δε
ΐδια: εαυτού | ο Όδ. < | 44 εφυγεν άπ.: άπέπλευσεν.

49 = 2166 ο δε Διομήδης κατέχων τό Παλλάδιον βρέτας ανεχώρησεν
οϊκαδε.

Die Quelle für die Darstellung des Malalas ist vermutlich die ursprüng-
liche griechische Fassung des Diktys, den wir nur in verkürzender lateini-
scher Bearbeitung besitzen (s. 95). Nicht dorther stammt die Geschichte von
König Tros und dem Philosophen Asios als Urheber des Palladion und seiner
magischen Kräfte. Diktys sieht darin noch ein διιπετής, das Ilos zuteil
wird. Die Quelle dieser Neubildung ist mir unbekannt. Sollte sie von
Malalas selbst erfunden sein? Asios findet sich bei Homer als Name eines
Phrygiers, Hekabe's Bruder, den Aias tötet (11. Π 717), und eines Bundes-
genossen der Troer, Sohn des Hyrtakos aus Arisbe, den Idomeneus tötet
(11. Β 837, Ν 3S4). 'de Phrygia Asius' erscheint unter den Bundesgenossen
Texte u. Untersuchungen. N. F. III. Ii*
 
Annotationen