Berichtigungen und Nachträge.
335**
Picardie, N.-D. du Puy zu Velay, N.-D. de Vassiviere zu Besse in Auvergne,
N.-D. de Confession zu Marseille: Collin de Plancy II 240. 257. 268. 336.
338. 342f. — Collin II 236, erklärt diese nach dem Vorgänge von Faujas
de Saint-Fond, 1777, für Isisbilder. Allerdings soll N.-D. de Liesse himm-
lischen Ursprunges, in Aegypten gefunden sein; andere sollen aus der
Druidenzeit stammen!
S. 2S6 Α. ι an Gretser schliesst sich Fr. Vavassor, forma Christi, Par.
1649, 86 an, der übrigens für die Frage nach Christi Aussehen ausdrück-
lich ganz auf die Achiropoii'ten verzichtet: ex eis nihil certi exploratique
eliei obsoletis ae ftigientibus lineamentis.
S. 9* zu Sostratos' Teiresias s. M. Wellmann in Hermes XXVI 1891,
321—350; R.Wagner, Hermes ΧΧΥΙΓ1892, 131—143.
S. 19*: 37 füge hinzu: aa) pro T. Annio Milone 33 (a. 52): exliibe quaeso
Sexte Clodi, exliibe librarium illud lerjum vestrarum, quod te aiunt eripuisse
e domo et ex mediis armis turbaque nocturna tamquam Palladium sustu-
lisse. cf. Junii Adagia cent. IX 21, Bas. 1574, II 285.
S. 20*: e füge zu ee) ad fratr. I 1 7: nam Graeei quidem sie te ita
viventem intuebtmhtr, ut quendam ex annalium memoria aut etiam de caelo
divinum hominem esse in provineiam delapsum p>utent, wobei die Verbindung
der Gedanken des Alten und des Himmelentstammten bemerkenswert ist.
S. 38* zum Asklepios von Epidauros vgl. Usener, Sintfluthsagen 135.
S. 80*i. Nach F. Noack, Hermes XXVII 1893, 452—463 ist für Tryph.
Quelle Quintus selbst, daneben Vergib
S. 83*: 150 1. Prokopios von Kaisareia.
S. 97* füge zu: Simon Maiolus, historia totius orbis omniumque tem-
porum pro defensione sanetarum imaginum, 1567.
S. 103* 30 vgl. epist. syn. or. 9 (Sakkelion 36): Έπιφανίδης τις Κυπριώ-
της καϊ χρενδώννμος (οντος γαρ ο Έπιφανίδης της αιρέσεως των Δοκητών
γεγονώς εξόριστος γέγονεν νπο Θεοόοαίον τον μεγάλου βασιλέως). Sakk. will
an Epiphanes, den Sohn des Karpokrates (Epiph. haer. 32 3), gedacht wissen.
S. 108*8 v. u. vgl. die παναγία τριχερονσα des Johannes Damaskenos
in Chilandari (Brockhaus, Athosklöster 91) und in dem Jerusalemkloster
bei Moskau (J. Perry, Etat present de la Russie 213).
S. 108*: 10 Christusbilder aus Christi Zeit s. Nikeph. antirrh. I 6 A. Mai,
Patr. nova bibl. V 3. — 10 a 1. Georgios.
S. 114*: 15c vgl. Nöldeke ZDMG XXVIII 1874 287: Malalas 333i8ff.
Chron. Pasch. I 255, Ps. Amphilochios Α ASS (14.) Juni II 944; Eutychios 484,
Nikeph. Kall. X 34 f.
S. 115* h: auch Patm. 179 17. Eine römische Parallele Mirab. Romae
74 (Parthey 58 8 ff.).
S. 118* a vgl. λιμός χειροποίητος Philo adv. Flacc. Mangey I 526:
d. h. durch menschliche Gewaltthätigkeit hervorgerufen, nicht gottgesandt
= natürlich.
S. 124* Δημήτριος 6 Καμονλιανός unter Theophilos (834) Georg. Mon.
IV 264 6 (Mur. 703 13); Δαβίδ Καμονλιανός 920 wegen Verschwörung gegen
Romanos geblendet Cont. -"^eoph. 397 5.
335**
Picardie, N.-D. du Puy zu Velay, N.-D. de Vassiviere zu Besse in Auvergne,
N.-D. de Confession zu Marseille: Collin de Plancy II 240. 257. 268. 336.
338. 342f. — Collin II 236, erklärt diese nach dem Vorgänge von Faujas
de Saint-Fond, 1777, für Isisbilder. Allerdings soll N.-D. de Liesse himm-
lischen Ursprunges, in Aegypten gefunden sein; andere sollen aus der
Druidenzeit stammen!
S. 2S6 Α. ι an Gretser schliesst sich Fr. Vavassor, forma Christi, Par.
1649, 86 an, der übrigens für die Frage nach Christi Aussehen ausdrück-
lich ganz auf die Achiropoii'ten verzichtet: ex eis nihil certi exploratique
eliei obsoletis ae ftigientibus lineamentis.
S. 9* zu Sostratos' Teiresias s. M. Wellmann in Hermes XXVI 1891,
321—350; R.Wagner, Hermes ΧΧΥΙΓ1892, 131—143.
S. 19*: 37 füge hinzu: aa) pro T. Annio Milone 33 (a. 52): exliibe quaeso
Sexte Clodi, exliibe librarium illud lerjum vestrarum, quod te aiunt eripuisse
e domo et ex mediis armis turbaque nocturna tamquam Palladium sustu-
lisse. cf. Junii Adagia cent. IX 21, Bas. 1574, II 285.
S. 20*: e füge zu ee) ad fratr. I 1 7: nam Graeei quidem sie te ita
viventem intuebtmhtr, ut quendam ex annalium memoria aut etiam de caelo
divinum hominem esse in provineiam delapsum p>utent, wobei die Verbindung
der Gedanken des Alten und des Himmelentstammten bemerkenswert ist.
S. 38* zum Asklepios von Epidauros vgl. Usener, Sintfluthsagen 135.
S. 80*i. Nach F. Noack, Hermes XXVII 1893, 452—463 ist für Tryph.
Quelle Quintus selbst, daneben Vergib
S. 83*: 150 1. Prokopios von Kaisareia.
S. 97* füge zu: Simon Maiolus, historia totius orbis omniumque tem-
porum pro defensione sanetarum imaginum, 1567.
S. 103* 30 vgl. epist. syn. or. 9 (Sakkelion 36): Έπιφανίδης τις Κυπριώ-
της καϊ χρενδώννμος (οντος γαρ ο Έπιφανίδης της αιρέσεως των Δοκητών
γεγονώς εξόριστος γέγονεν νπο Θεοόοαίον τον μεγάλου βασιλέως). Sakk. will
an Epiphanes, den Sohn des Karpokrates (Epiph. haer. 32 3), gedacht wissen.
S. 108*8 v. u. vgl. die παναγία τριχερονσα des Johannes Damaskenos
in Chilandari (Brockhaus, Athosklöster 91) und in dem Jerusalemkloster
bei Moskau (J. Perry, Etat present de la Russie 213).
S. 108*: 10 Christusbilder aus Christi Zeit s. Nikeph. antirrh. I 6 A. Mai,
Patr. nova bibl. V 3. — 10 a 1. Georgios.
S. 114*: 15c vgl. Nöldeke ZDMG XXVIII 1874 287: Malalas 333i8ff.
Chron. Pasch. I 255, Ps. Amphilochios Α ASS (14.) Juni II 944; Eutychios 484,
Nikeph. Kall. X 34 f.
S. 115* h: auch Patm. 179 17. Eine römische Parallele Mirab. Romae
74 (Parthey 58 8 ff.).
S. 118* a vgl. λιμός χειροποίητος Philo adv. Flacc. Mangey I 526:
d. h. durch menschliche Gewaltthätigkeit hervorgerufen, nicht gottgesandt
= natürlich.
S. 124* Δημήτριος 6 Καμονλιανός unter Theophilos (834) Georg. Mon.
IV 264 6 (Mur. 703 13); Δαβίδ Καμονλιανός 920 wegen Verschwörung gegen
Romanos geblendet Cont. -"^eoph. 397 5.