DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.48285#0029
ΟΑΡϋΤ I. EPIGRAMMATA DEDICATORIA.
άλλας τοι τιμάς] έπιθήσων, Φοΐβ’ έπί τώδε,
ώς ά[ρα] τα μεγάλα [τέρψη] επ’ εύσεβία.
133. ΑΛΛΟ.
Τεΰξεν Αριστομένης Μεσσάνιος Αγία υιός.
134. ΟΝΕΣΤΟϊ.
cLtA dtifrirnA Ώρανία.
α. Αστέρας ήρεύνησα σοφή φρενί πατρίτ’ έοικός
οΰνομ’ έχω· λέγομαι δ’ ή Διός Ούρανίη.
21
alios tibi honores additurus, Phoebe, super hoc,
ut magna gaudeas pietate.
•17 t,, ' OW
133. ALIUD
Fecit Aristomenes Messenius Agi® filius.
134. ONESTJE.
Urania.
a Sidera investigavi docta mente, patrique simile
nomen habeo; dicorque Jovis Urania.
135. ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
135. EJUSDEM.
Πολύμνια.
Θ ε ί
,{3. Η Ζηνός Δι'ι τόνδε Πολύμνια νέκταρος ατμόν
πέμπω, τήν όσίην πατρι τίνουσα χάριν.
136. ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
Θάλεια.
σ π ι
γ. Θάλει’ έπ’ ειρήνης σοφίη.γάΐα πάσα·
ειρήνη λοιβάς τάσδε Θάλεια’χέω.
137. ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
Τερψιχόρα.
δες
δ. Κ]ισσός Τερψιχόρη, Βρομίω δε πρέψεν ό λωτός,
τή μέν ϊν’ ένθεος ή, τώ δ’ ΐνα τερπνότερος.
138. ΑΔΗΛΟΝ.
Αίίτη Μνημοσύνη, Διός εύνέτις, ή τέκε Μούσας.
139. ΑΛΛΟ.
JJ3 Θειον Αλέξανδρον, τον ομώνυμον, άλσεϊ μέσσω
ό γνώριμός μ’ έστησε τον διδάσκαλον.
Polymnia.
Th e i
b Jovis filia Jovi huncce Polymnia nectaris halitum
mitto, sacrum patri munus ferens.
136. EJUSDEM.
Thalia.
s p i
c Thalia in pacis sapientia.terra omnis :
paci libationes hasce Thalia fundo?·
137. EJUSDEM.
Terpsichora.
des
d Hedera Terpsichoram Bromiumque decet lotus,
hanc, ut deo plena sit, hunc, ut jucundiora ferat.
138. INCERTUM.
Ipsa Mnemosyne, Jovis conjux, quae peperit Musas.
139. ALIUD.
Divinum Alexandrum cognominem luco medio
discipulus me statuit magistrum.
Ώ μάκαρ, ώ Φιλέταιρε, σύ καί θείοισιν άοιδοΐς
καί πλάστησιν, άναξ, εύπαλάμοισι μέλεις,
οϊ τό σόν έξενέπουσι μέγα κράτος, οί μέν έν ύμνοις,
οί δέ χερών τεχνάς δεικνύμενοι σφετέρων,
κ ώς ποτέ δυσπολέμοις Γαλάταις θοόν Αρεα μίξας
ήλασας οικείων πολλόν ύπέρθεν όρων,
ών ένεκεν τάδε σοι Νικηράτου έκκριτα έργα
Σωσικράτης Δήλω θήκεν έν άμφιρότη,
μνήμα καί έσσομένοισιν αοίδιμον· ούδέ κεν αύτός
Ηφαιστος τέχνην τώνγε ο’νόσαιτ’ έσιδών.
< .,/«· ALIUD·
Ο beate, ο Piiiletaere, tu et divinis poetis
et fictoribus, princeps, peritis cur® es, [nis,
qui tuam enarrant magnam potentiam, illi in hym-
hi autem manuum artes ostendentes suarum,
quod olim, cum difficilibus-pugnatu Galatis celeri
[commixto marte,
expulisti domesticos longe ultra fines,
quorum causa h®cce tibi Nicerati eximia opera
Sosicrates Delo posuit in circumflua, [ipse
monumentum vel posteris celebrandum : neque
Vulcanus artem horum vituperaret intuens.
141. ALIUD.
Τούτο Λυκόρτα παιδί πόλις περικαλλές άγαλμα
άντί καλών έργων είσατο Πουλυβίω.
Hoc Lycort® filio civitas perpulcrum simulacrum
pro pulcre gestis statuit Polybio.
άλλας τοι τιμάς] έπιθήσων, Φοΐβ’ έπί τώδε,
ώς ά[ρα] τα μεγάλα [τέρψη] επ’ εύσεβία.
133. ΑΛΛΟ.
Τεΰξεν Αριστομένης Μεσσάνιος Αγία υιός.
134. ΟΝΕΣΤΟϊ.
cLtA dtifrirnA Ώρανία.
α. Αστέρας ήρεύνησα σοφή φρενί πατρίτ’ έοικός
οΰνομ’ έχω· λέγομαι δ’ ή Διός Ούρανίη.
21
alios tibi honores additurus, Phoebe, super hoc,
ut magna gaudeas pietate.
•17 t,, ' OW
133. ALIUD
Fecit Aristomenes Messenius Agi® filius.
134. ONESTJE.
Urania.
a Sidera investigavi docta mente, patrique simile
nomen habeo; dicorque Jovis Urania.
135. ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
135. EJUSDEM.
Πολύμνια.
Θ ε ί
,{3. Η Ζηνός Δι'ι τόνδε Πολύμνια νέκταρος ατμόν
πέμπω, τήν όσίην πατρι τίνουσα χάριν.
136. ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
Θάλεια.
σ π ι
γ. Θάλει’ έπ’ ειρήνης σοφίη.γάΐα πάσα·
ειρήνη λοιβάς τάσδε Θάλεια’χέω.
137. ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
Τερψιχόρα.
δες
δ. Κ]ισσός Τερψιχόρη, Βρομίω δε πρέψεν ό λωτός,
τή μέν ϊν’ ένθεος ή, τώ δ’ ΐνα τερπνότερος.
138. ΑΔΗΛΟΝ.
Αίίτη Μνημοσύνη, Διός εύνέτις, ή τέκε Μούσας.
139. ΑΛΛΟ.
JJ3 Θειον Αλέξανδρον, τον ομώνυμον, άλσεϊ μέσσω
ό γνώριμός μ’ έστησε τον διδάσκαλον.
Polymnia.
Th e i
b Jovis filia Jovi huncce Polymnia nectaris halitum
mitto, sacrum patri munus ferens.
136. EJUSDEM.
Thalia.
s p i
c Thalia in pacis sapientia.terra omnis :
paci libationes hasce Thalia fundo?·
137. EJUSDEM.
Terpsichora.
des
d Hedera Terpsichoram Bromiumque decet lotus,
hanc, ut deo plena sit, hunc, ut jucundiora ferat.
138. INCERTUM.
Ipsa Mnemosyne, Jovis conjux, quae peperit Musas.
139. ALIUD.
Divinum Alexandrum cognominem luco medio
discipulus me statuit magistrum.
Ώ μάκαρ, ώ Φιλέταιρε, σύ καί θείοισιν άοιδοΐς
καί πλάστησιν, άναξ, εύπαλάμοισι μέλεις,
οϊ τό σόν έξενέπουσι μέγα κράτος, οί μέν έν ύμνοις,
οί δέ χερών τεχνάς δεικνύμενοι σφετέρων,
κ ώς ποτέ δυσπολέμοις Γαλάταις θοόν Αρεα μίξας
ήλασας οικείων πολλόν ύπέρθεν όρων,
ών ένεκεν τάδε σοι Νικηράτου έκκριτα έργα
Σωσικράτης Δήλω θήκεν έν άμφιρότη,
μνήμα καί έσσομένοισιν αοίδιμον· ούδέ κεν αύτός
Ηφαιστος τέχνην τώνγε ο’νόσαιτ’ έσιδών.
< .,/«· ALIUD·
Ο beate, ο Piiiletaere, tu et divinis poetis
et fictoribus, princeps, peritis cur® es, [nis,
qui tuam enarrant magnam potentiam, illi in hym-
hi autem manuum artes ostendentes suarum,
quod olim, cum difficilibus-pugnatu Galatis celeri
[commixto marte,
expulisti domesticos longe ultra fines,
quorum causa h®cce tibi Nicerati eximia opera
Sosicrates Delo posuit in circumflua, [ipse
monumentum vel posteris celebrandum : neque
Vulcanus artem horum vituperaret intuens.
141. ALIUD.
Τούτο Λυκόρτα παιδί πόλις περικαλλές άγαλμα
άντί καλών έργων είσατο Πουλυβίω.
Hoc Lycort® filio civitas perpulcrum simulacrum
pro pulcre gestis statuit Polybio.