DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.48285#0472
CAPUT VI
ΧΡΗΣΜΟΙ
1. ΑΠΟΛΛΩΝΟΣ ΠΥΘΙΟΥ.
Κάδμω.
Φράζεο δή μοι μ.ΰθον, Αγήνορος έκγονε Κάδμε.
Ηούς έγρόμένος προλιπών ΐθι Πυθώ δΐαν,
ήθάδ’ έχων έσθήτα καί αίγανέην μετά χερσί*
την διά τε Φλεγύων καί Φωκίδος ές τ’ άν ΐ'κηαι
5 βουκόλον ήδέ βόας κηριτρεφέος Πελάγοντος·
ενθάδε προσπελάσας ξυλλάμβανε βουν έρίμυκον,
ή κεν δή νώτοισι μετ’ άμφοτέροισιν έχησι
λευκόν σχήμ’ έκάτερθε περίπλοκου, ήύτε μήνης.
Τήνδε σύ ήγεμόνα σχεΐν άτρέπτοιο κελεύθου.
10 Σήμα δέ τοι έρέω μαλ’ άριφραδές, ουδέ σε λήσει.
Ενθα κέ τοι. πρώτιστα βοός κέρας άγραύλοιο
ήξη τε, κλίνη τε πέδω γόνυ ποιήεντι,
καί τότε την μέν έπειτα μελαμφύλλω χθονί £έζειν
άγνώς καί καθαρώς- γαίη δ’ όταν ιερά £έξης,
15 ό'χθω έπ άκροτάτω κτίζειν πόλιν εύρυάγυιαν,
δεινόν Ενυαλίου πέμψας φύλακ’ Αϊδος είσω.
Καί σύγ’έπ’ανθρώπους όνο μα κλυτός έσσεαι αύθις,
άθανάτων λεχέων άντήσας, όλβιε Κάδμε.
2. ΤΟΓ ΑΥΤΟΥ.
Περί Ήρακλε'ους μετωννμίας.
Ηρακλήν δέ σε Φοίβος έπώνυμον έξονομάζεί’
ήρα γάρ άνθρώποισι φέρων, κλέος άφθιτον έξεις.
3. ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
Ήρακλεΐ.
Πατρί μέλει Πίσης, Πυθώ δ’ έμοί έγγυάλιξεν.
ORACULA
1. APOLLINIS PYTHII.
Cadmo.
Observa sane mihi sermonem, Agenoris fili, Cadme.
Aurora excitatus, relicta abi Pytho divina,
assuetam habens vestem et jaculum in manibus,
perque terram Phlegyarum et Phocidis donec
[adieris
bubulcum atque boves lethifero-fato-nutriti Pela-
[gontis;
ibique appropinquans comprehende bovem valde-
quae dorso sane in duplice habeat [mugientem,
albam figuram utrinque circumflexam, tanquam
Hancce tu ducem habeas non vertendae vise, [lunae.
Signum autem tibi dicam valde manifestum, neque
[te latebit.
Ubi tibi primum bovis cornu in-agro-stabulantis
veneritque, flexeritque genu in solo herboso,
et tunc eam quidem deinde nigra-habenti-folia
[terrae sacrificare memento
pure et caste; telluri autem quando sacra feceris,
colle in summo condere urbem latas-vias-habentem,
terribili Martis misso custode in Orcum.
Et tu sane inter homines nomine inclitus eris in
[posterum,
immortales lectos consecutus, beate Cadme.
2. EJUSDEM.
De Herculis mutato nomine.
Herculem sane te Phoebus cognomine nominat :
grata enim hominibus ferens, gloriam immortalem
[habebis.
3. EJUSDEM.
Herculi.
Patri curae est Pisa, Pytho autem mihi tradidit in
[manibus.
2. EJUSDEM.
De Herculis mutato nomine.
Heraclem te alio Phoebus jam nomine dicit: [nebis.
Ήρα (t. e. grata) ferens etenim decus immortale te-
3. EJUSDEM.
Herculi.
Pisa patri curse, mihi Pytho donat habendam.
ROM. AMAS. EMEND.
JUST. VULT.
ΧΡΗΣΜΟΙ
1. ΑΠΟΛΛΩΝΟΣ ΠΥΘΙΟΥ.
Κάδμω.
Φράζεο δή μοι μ.ΰθον, Αγήνορος έκγονε Κάδμε.
Ηούς έγρόμένος προλιπών ΐθι Πυθώ δΐαν,
ήθάδ’ έχων έσθήτα καί αίγανέην μετά χερσί*
την διά τε Φλεγύων καί Φωκίδος ές τ’ άν ΐ'κηαι
5 βουκόλον ήδέ βόας κηριτρεφέος Πελάγοντος·
ενθάδε προσπελάσας ξυλλάμβανε βουν έρίμυκον,
ή κεν δή νώτοισι μετ’ άμφοτέροισιν έχησι
λευκόν σχήμ’ έκάτερθε περίπλοκου, ήύτε μήνης.
Τήνδε σύ ήγεμόνα σχεΐν άτρέπτοιο κελεύθου.
10 Σήμα δέ τοι έρέω μαλ’ άριφραδές, ουδέ σε λήσει.
Ενθα κέ τοι. πρώτιστα βοός κέρας άγραύλοιο
ήξη τε, κλίνη τε πέδω γόνυ ποιήεντι,
καί τότε την μέν έπειτα μελαμφύλλω χθονί £έζειν
άγνώς καί καθαρώς- γαίη δ’ όταν ιερά £έξης,
15 ό'χθω έπ άκροτάτω κτίζειν πόλιν εύρυάγυιαν,
δεινόν Ενυαλίου πέμψας φύλακ’ Αϊδος είσω.
Καί σύγ’έπ’ανθρώπους όνο μα κλυτός έσσεαι αύθις,
άθανάτων λεχέων άντήσας, όλβιε Κάδμε.
2. ΤΟΓ ΑΥΤΟΥ.
Περί Ήρακλε'ους μετωννμίας.
Ηρακλήν δέ σε Φοίβος έπώνυμον έξονομάζεί’
ήρα γάρ άνθρώποισι φέρων, κλέος άφθιτον έξεις.
3. ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
Ήρακλεΐ.
Πατρί μέλει Πίσης, Πυθώ δ’ έμοί έγγυάλιξεν.
ORACULA
1. APOLLINIS PYTHII.
Cadmo.
Observa sane mihi sermonem, Agenoris fili, Cadme.
Aurora excitatus, relicta abi Pytho divina,
assuetam habens vestem et jaculum in manibus,
perque terram Phlegyarum et Phocidis donec
[adieris
bubulcum atque boves lethifero-fato-nutriti Pela-
[gontis;
ibique appropinquans comprehende bovem valde-
quae dorso sane in duplice habeat [mugientem,
albam figuram utrinque circumflexam, tanquam
Hancce tu ducem habeas non vertendae vise, [lunae.
Signum autem tibi dicam valde manifestum, neque
[te latebit.
Ubi tibi primum bovis cornu in-agro-stabulantis
veneritque, flexeritque genu in solo herboso,
et tunc eam quidem deinde nigra-habenti-folia
[terrae sacrificare memento
pure et caste; telluri autem quando sacra feceris,
colle in summo condere urbem latas-vias-habentem,
terribili Martis misso custode in Orcum.
Et tu sane inter homines nomine inclitus eris in
[posterum,
immortales lectos consecutus, beate Cadme.
2. EJUSDEM.
De Herculis mutato nomine.
Herculem sane te Phoebus cognomine nominat :
grata enim hominibus ferens, gloriam immortalem
[habebis.
3. EJUSDEM.
Herculi.
Patri curae est Pisa, Pytho autem mihi tradidit in
[manibus.
2. EJUSDEM.
De Herculis mutato nomine.
Heraclem te alio Phoebus jam nomine dicit: [nebis.
Ήρα (t. e. grata) ferens etenim decus immortale te-
3. EJUSDEM.
Herculi.
Pisa patri curse, mihi Pytho donat habendam.
ROM. AMAS. EMEND.
JUST. VULT.